Morgunblaðið - 01.03.1998, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 1. MARZ 1998 35
ráðarétti yfir veggjum kirkjunnar
sem voru það eina sem var uppi-
standandi. Garðakirkja var endur-
vígð í marz 1966 og var til skamms
tíma eina kirkjan í okkar örtvaxandi
sókn allt þar til Vídalínskirkja var
vígð.
Helga var mjög ljóðelsk kona og
hagmælt og nutum við kvenfélags-
konur oft þessara hæfileika hennar.
Að leiðarlokum er okkur efst í
huga þakklæti fyrir langt og gott
samstarf. Bömum hennar og fjöl-
skyldum þeirra vottum við innilega
samúð okkar.
Blessuð sé minning Helgu
Sveinsdóttur í Görðum.
Elsku Helga amma okkar. Dag-
inn sem ég og Sigurjón heimsóttum
þig síðast grunaði mig ekki að þú
ættir svona stutt eftir. Þú sast við
símann og varst að reyna að ná í
Leif vin þinn. Þú ætlaðir til hans og
þú virtist svo hress og þú brostir
svo fallega til okkar og ég vonaði að
þú værir að hressast og gætir farið
að komast meira út. En líkami þinn
var orðinn þreyttur og veikur og
maður vissi innst inni að það var sál
þín sem var svo hress og lífsglöð og
sterk og hélt þér uppi. Þú varst svo
mikið á ferðinni, þú máttir í raun og
veru ekki vera að því að stoppa þeg-
ar þú komst í heimsókn, þú vildir
helst vera á mörgum stöðum í einu
enda vinsæl kona og allir vildu þinn-
ar gleði njóta.
Síðustu ár hefur þú átt við svo
mikil veikindi að stríða að þú gast
lítið farið og varst mikið á spítala,
en samt vildirðu alltaf vera á flakki
og alltaf sagðirðu okkur skemtilega
sögu og ortir svo skemmtilegar og
fallegar vísur þegar við hittumst.
Ég man svo vel alltaf þegar þú
komst í heimsókn til okkar, þá
söngstu oft fyrir Sigurjón og
trommaðir á borðið í leiðinni. Hann
varð svo glaður og ánægður, hann
skemmti sér konunglega.
Elsku amma okkar, við erum svo
þakklát fyrir að hafa átt svo margar
góðar stundir með þér og biðjum
guð að geyma þig og várðveita. Við
kveðjum þig með virðingu og þökk.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin er aftamjóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgblíð vögguljóð
gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er
og ef til vill dreymir þá eitthvað
sem enginn í vöku sér.
(Davíð Stefánsson)
Ásthildur Helga, Sigurður Sören,
Sigurjón Daði og Kristín Helga.
í marsmánuði árið 1963 eru tveir
ungir smiðir sendir að Görðum á
Álftanesi þeirra erinda að byggja
kirkjutum á Garðakirkju sem þá
var í endurbyggingu. Okkur var
sagt að hitta Helgu húsfreyju að
máli, hún vissi um efni og alla að-
stöðu.
Helga var um langt árabil einn af
máttarstólpunum í Kvenfélagi
Garðahrepps, en það félag lagði
drjúgt til mála að endurbyggingu
Garðakirkju ásamt sóknarnefnd
hreppsins.
Helga tók okkur af hlýju og rögg-
semi, fór með okkur yfír þá þætti
sem við þurftum að vita, og hafði
greinilega hugsað fyrir flestu sem
okkur áhrærði, því hún leit á okkur
afsakandi og sagði „ég get því mið-
ur ekki gefið ykkur að borða meðan
þið vinnið hér en það er búið að
gera ráð fyrir ykkur í fæði hjá Guð-
manni á Dysjum. Guðmundur bóndi
minn er veikur og rúmliggjandi og
því verður þetta að vera svona
núna.“
Við tóku sólríkir starfsdagar á
Görðum. Við byggðum kirkjuturn
og horfðum á Helgu sinna búverk-
um með Þórunni dóttur sinni og
Helga fóstursyni. Hiklaust var
gengið til verka. Helga var kvik í
hreyfingum, greinilega harðdugleg,
og sagði bömum sínum til af kunn-
áttu og reynslu.
Á þessum dögum hvarflaði það
ekki að undirrituðum að hann ætti
eftir að tengjast þessari heiðurs-
konu sterkum fjölskylduböndum og
einmitt hún yrði langamma yngri
barnanna minna.
En svona er lífið margslungið og
heillandi. Tuttugu árum eftir bygg-
ingavinnuna í Görðum lágu leiðir
okkar Helgu saman aftur þegar við
Bergþóra, sonardóttir hennar,
ákváðum að feta lífsbrautina saman.
Síðan hefur vinátta staðið óslitið og
ætíð sama einlæga kærleiksríka við-
mótið hjá Helgu, miðlandi fróðleik,
eigin kveðskap og annara, talandi
kjark í vini og vandamenn og leggj-
andi heilræði byggð á langri lífs-
reynslu þess er gengið hefur í skóla
lífsins til þroska og manndóms.
Ung að árum missti Helga Berg-
þóru systur sína, en hún lést úr
berklum árið 1931 frá ungum syni,
Sveini Þorsteinssyni, þá á 1. ári.
Helga tók Svein að sér og varð hans
móðir og kona Þorsteins föður hans.
En dauðinn kvaddi aftur dyra í lífi
þessarar ungu kjarkmiklu konu.
Þorsteinn drukknaði árið 1936 eftir
aðeins fárra ára sambúð þeirra.
Nú stóð hún uppi ekkja með 2
litla drengi Svein 5 ára og Þorstein
á 1. ári, en hann fæddist 12 dögum
eftir lát fóður síns.
Lífsbarátta næstu ára varð ungu
konunni hörð er hún barðist áfram
æðnilaus með litlu drengina sína.
Árið 1944 gengur Helga að eiga
Guðmund Bjömsson frá Syðri-
Þverá í Vestur-Húnavatnssýslu en
hann var bóndi á Görðum á Álfta-
nesi. Guðmundur var ekkjumaður
og átti tvo syni frá fyrra hjóna-
bandi, þá Halldór og Eggert. Þarna
voru því samankomnir 4 tápmiklir
drengir sem urðu fósturbræður og
félagar.
Saman eignuðust Helga og Guð-
mundur dæturnar Sigríði og Þór-
unni ásamt því að til sögunnar kom
fóstursonurinn Helgi Sveinsson.
Börn Helgu stjúpböm og fóstur-
böm uðra því 7 talsins, auk tveggja
bama þeirra Guðmundar er létust
nýfædd.
Þegar Helga kveður afkomendur
og tengdafólk, sjáum við á bak
hjartahlýjum og einlægum vini, sem
lagði traust bönd fjölskyldutengsla
og vináttu. Eftir standa allar góðu
og björtu minningarnar um bjarta
brosið, hressilega jákvæða viðmótið
og heilræðin.
Það er minningin mæta
erhjartaminuvermir.
Þér sem bölið tókst að bæta
það baráttusagan hermir.
Leiði þig höndin yóssins
fagra bjarta,
frá lífi er gekkst þú með
kærleikshreinu hjarta.
Guð blessi minningu þessarar
heiðurskonu. Innilegar samúðar-
kveðjur til allra vandamanna.
Ingimundur og fjölskylda.
Helga amma var í huga okkar
ímynd hinnar einu sönnu
langömmu, brosmild með leiftrandi
augu og silfurhvítar fléttur. Fjöl-
skyldan var líf hennar og yndi og
mætti hún í allar veislur sem mögu-
legt var. Aðdáunarvert var að lengi
vel heklaði hún og prjónaði jólagjaf-
ir handa afkomendunum sem voru
nú orðnir æði margir. Hún bauð
okkur öllum saman í pylsuparty á
áttræðisafmælinu sínu. Alltaf var
hún jafn lífsglöð og jákvæð og
aldrei leiddist henni, væri hún and-
vaka fékk hún sér bara góða bók að
lesa, gjaman ástarsögu. Hún hafði
unun af tónlist og lék á orgel hér áð-
ur fyrr og fékk sér hljómborð fyrir
þónokkram áram. Hún var svo
lánsöm að eignast góðan félaga síð-
ustu árin, hann Leif, sem við kölluð-
um stundum kærastann hennar
langömmu.
Langamma lagði okkur margar
gullnar lífsreglm- og var ávallt
jafnstolt af okkur og með á hreinu
hvað við væram að gera. Fyrir hálfu
ári eignaðist hún síðan fyrsta langa-
langömmubarnið sitt, Davíð litla
Reynisson.
Við minnumst hennar með sökn-
uði og hlýju og vonum að ljúfar
minningar styrki fjölskyldu hennar
og vini í sorg þeirra.
Sædís, Reynir og Birkir
Bryndísarböm.
í fáum orðum langar mig til að
minnast Helgu og þakka henni fyrir
vináttu í garð okkar fjölskyldunnar.
Hún var mikil kona og ófá hand-
verkin hennar.
Ég vil þakka henni fyrir allt, sem
hún gerði fyrir mig og mitt fólk.
Þó í okkar feðra foid
falli allt, sem lifir.
Enginn getur mokað mold
minningamar yfir.
(Bjöm Jónsson frá Gröf)
Bömum hennar og aðstandend-
um votta ég samúð. Guð geymi þig,
elsku Helga mín.
Rannveig Leifsdóttir.
Það er ekki oft sem maður hittir
fólk, sem lífsgleðin geislar út frá, en
ég var svo heppin að kynnast einni
slíkri persónu. Ég kynntist Helgu
fyrir rámlega tveimur áram og þær
stundir sem við áttum saman era
með þeim dýrmætustu sem ég á.
Það er sárt að sakna, en minningin
umkæra vinkonu lifir.
Ég votta öllum aðstandendum
mína dýpstu samúð á þessari erfiðu
stundu.
Stefanía Ragnarsdóttir.
Eigimaður minn, faðir, afi og langafi,
MAGNÚS HARALDSSON,
lést á Sjúkrahúsi Keflavikur 24. febrúar sl.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju mánu-
daginn 2. mars nk.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bára Guðmundsdóttir.
+
Útför móður okkar og tengdamóður,
MARGRÉTAR SIGURJÓNSDÓTTUR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður til heimilis
á Norðurbraut 13,
Hafnarfirði,
sem lést sunnudaginn 22. febrúar sl., fer
fram frá Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn
2. mars kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Hrafnhiidur Halldórsdóttir,
Jónfríður Halldórsdóttir, Tómas Guðnason,
Margrét Halldórsdóttir, Magnús Jónsson.
+
Útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÞORBJARGAR KATARÍNUSDÓTTUR,
Götuhúsi,
Fannborg 1,
Kópavogi,
fer fram frá Seljakirkju miðvikudaginn 4. mars
kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Sjálfsbjörg, landssamband
fatlaðra.
Margret Benediktsdóttir,
Jóhanna G. Benediktsdóttir, lain Smith,
Álfhildur Benediktsdóttir,
Guðbjörg Benediktsdóttir,
Vilborg Benediktsdóttir,
Dagur Grímur Ingvason,
Einar Björn Ingvason,
Tryggvi Sigfússon,
Lárus Guðjónsson,
Tom de Vries,
María Fe. Ingvason,
Seselía G. Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Ástkær eigimaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
MAGNÚS RAFN MAGNÚSSON,
Miroslav R. Mikulcák,
Meðalholti 2,
Reykjavík,
verður jarðsunginn, frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 3. mars kl. 15.00.
Elín Jóna Ólafsdóttir,
Anna Kristine Magnúsdóttir,
Ingunn Magnúsdóttir, Trausti Bragason,
Elísabet Magnúsdóttir, Jón Ágúst Eirfksson,
Björg Magnúsdóttir, Þorsteinn Guðmundsson,
Magnús Jaroslav Magnússon, Hugrún Linda Guðmundsdóttir,
Dagmar Magnúsdóttir
og barnabörn.
+
Móðir okkar,
GUÐRÚN ELÍN KRISTJÁNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlfð,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 2. mars kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
dvalarheimilið Hlíð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kolbrún Inga Sæmundsdóttir,
Óli Helgi Sæmundsson.
r
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
KARL MAGNÚSSON
vélstjóri,
Rauðalæk 25,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju þriðju-
daginn 3. mars kl. 13.30.
Jónína Lilja Waagfjörð,
Kristín Dóra Karlsdóttir, Hallur Birgisson,
Sólveig Ásta Karlsdóttir, Allan Ebert Deis
og afabörn.
+
Útför hjartkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐRÍÐAR BJARNADÓTTUR
frá Hörgsdal á Sfðu,
fyrrum húsfreyja á Álfaskeiði 10,
Hafnarfirði,
verður gerð frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 5. mars nk. og hefst at-
höfnin kl. 13.30.
Sigriður Nikuiásdóttir, Kjartan P. Kjartansson,
Bjarni Jón Nikulásson, Pálína Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.