Morgunblaðið - 14.08.1997, Page 40

.0 FIMMTUDAGUR 14. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
GULLDRENGIRNIR frá íslandi brosmildir að Ieikslokum ásamt fulltrúa gestgjafa, Solveigu Vik, varamanninum Trausta Þór, og fyrir framan Ragnar Tómasson, formað-
ur landsliðsnefndar, Sigurður Marínusson liðsstjóri, Jón Albert formaður HÍS og Sigurður Sæmundssson landsliðseinvaldur.
Góð liðs-
heild og
bindindi
skópu
stórsigur
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
AÐ LOKNUM síðasta spretti í skeiðinu og titillinn í höfn var
Logi Laxdal tolleraður og að því loknu sendur í „sommerland"
eða tívolí en samið hafði verið um það að hann fengi að eyða
laugardeginum í slíku umhverfi ef hann yrði heimsmeistari og
við það var staðið.
ATLI Guðmundsson vann silfrið í samanlögðu og hafnaði í fjórða
sæti í fimmgangi á Hróðri frá Hofsstöðum.
HESTAR
Seljord í Norcgi
HEIMSMEISTARAMÓT
fSLENSKRA HESTA
NÚ ER kátt í bæ hjá íslenskum
hestamönnum eftir hina frækilegu
frammistöðu á heimsmeistaramót-
inu í Seljord. Strákarnir stóðu sig
betur en nokkur þorði að vona og
skiluðu góðum dagsverkum þar sem
góðir hestar, snjallir knapar og síð-
ast en líklega ekki síst vel sameinuð
og sterk liðsheild sem skóp fimm
sigra. Eins og fram kom í hestaþátt-
um Morgunblaðsins fyrir mótið eru
það gullin sem fyrst og fremst er
verið sækjast eftir en ekki átta silf-
urverðlaun. Að þessu sinni voru þau
fimm, fleiri en nokkru sinni fyrr sem
“^ekur meiri fögnuð en ella, þar sem
væntingar voru mjög hóflegar fyrir
mótið. Þá er sú sérkennilega eða
öllu heldur ótrúlega staða að Islend-
ingar vinni gullið í bæði tölti og
fjórgangi sem færir okkur sanninn
um að þetta er vel hægt og líka
hitt að við erum á réttri leið en
Þjóðveijar á rangri.
Kunna að toppa hesta
Þegar illa gengur setja menn í
brýrnar og tala um að fara verði
ofan í saumana á hlutunum og finna
#fevað hafi farið úrskeiðið. En nú
standa Islendingar frammi fyrir því
að þurfa að fara ofan í saumana
til að kanna hversvegna okkur gekk
svo vel sem er að sjálfsögðu mun
skemmtilegri naflaskoðun. Fyrir
utan það sem að ofan var nefnt er
greinilegt að kunnáttu íslenskra
reiðmanna og þjálfunartækni hefur
'Warið fram. Þeir vita betur en áður
hvernig á að toppa hesta í þjálfun
og ráða betur við hvenær þeir kom-
ast í toppþjálfun. Ekki er ósennilegt
að þetta atriði hafi riðið baggamun-
inn í baráttunni við Þjóðverjana sem
mættu með þreytta hesta sem hafa
verið í mjög stífum verkefnum und-
anfarnar vikur. Fyrirkomulag á
vali þýska liðsins gerir kröfur um
að hrossin þurfi að vera með á
mörgum mótum á alltof stuttum
tíma. Einn hestur þýsku sveitarinn-
ar, Feykir frá Rinkscheid, virðist
þó undanskilinn þótt ekki hafi hann
verið neitt betri en hann var í Sviss
fyrir tveimur árum að því undan-
skildu að nú misfórust engir skeið-
sprettir í úrslitum. Þýska sveitin
telfdi fram góðum hestum og knöp-
um sem ekki voru á toppnum á
réttum tíma öfugt við íslendinga.
Skýrir og skarpir í kollinum
Annað atriði átti ekki síður þátt
í góðum árangri íslands. Sú leið var
valin að knapar neyttu ekki áfengis
frá því þeir komu til Noregs og þar
til keppni lauk á sunnudag. Að því
er best varð séð var þessu fýlgt
eftir í hvívetna og mættu knapar
til leiks klárir í kollinum, einbeittir
og ákveðnir í að sigra. Agavanda-
mál hafa skotið upp kollinum á
flestum þessara móta hjá íslensku
liðunum sem keppt hafa hvetju
sinni þar sem áfengi hefur átt hlut
að máli en um slíkt var alls ekki
að ræða nú. Bindindi íslendinganna
vakti talsverða athygli hjá öðrum
liðum og var gert góðlátlegt grín
að því að íslensku liðsmennirnir
þáðu ekki einu sinni hvítvínsglas á
hefðbundnum samkomum sem
haldnar eru dagana áður en keppni
hefst, þar sem veitt var vín. Fróð-
legt verður að sjá hvort önnur lönd
tileinki sér áfengisbindindi að hætti
íslendinga á næsta HM.
Aukin völd landsliðseinvalds
Ekki er ósennilegt að landsliðs-
einvaldur fái aukin völd eftir mótið
í Seljord. Umræða þessa efnis var
komin í gang fyrir mótið og mun
sigur þeirra Vignis Siggeirssonar á
Þyrli frá Vatnsleysu og Styrmis
Árnasonar á Boða frá Gerðum í
tölti og fjórgangi án efa ýta undir
þá þróun. Sigurður Sæmundsson
liðsstjóri og landsliðseinvaldur valdi
einmitt þessi tvö pör í liðið að lok-
inni úrtöku og var gagnrýndur fyr-
ir, sérstaklega fyrir valið á Vigni
og Þyrli. Báðir þessir hestar voru
í Þýskalandi og hafði Sigurður séð,
þá þar í keppni á einu móti. Þarna
hitti Sigurður í mark og hægt að
álykta sem svo að þarna hafi hann
vitað nákvæmlega hvað hann var
gera þótt tæplega hafi hann órað
fyrir því að báðir yrðu heimsmeist-
arar. Alltént kemur Sigurður Sæ-
mundsson út úr þessum leik með
pálmann í höndunum.
Eftir hvert mót skapast alltaf
umræða um breytingar á keppnis-
reglum og var svo einnig nú. Eftir
að Styrmir Árnason var dæmdur
úr leik að loknum úrslitum í tölti
vegna of þungra hófhlífa, munaði
11 grömmum á annarri hlífinni.
Boði hafði svitnað ótæpilega í úrslit-
unum og hófhlífin sem er úr leðri
dregið í sig svitann og þyngst um
þessi grömm. Öllum viðstöddum
þótti að þarna væru reglurnar farn-
ar að verka öfugt og virðist eðli-
legra að hlífar séu vigtaðar áður
en farið er í úrslit og síðan kannað
hvort um sömu hlífar sé að ræða
að loknum úrslitum.
Samkvæmt reglum mega heims-
meistarar mæta á næsta mót með
þann hest sem þeir unnu titilinn á
og veija hann. Sigurbjörn Bárðar-
son fær þennan rétt nú öðru sinni
og hafði hann á orði að breyta yrði
þessu ákvæði vegna íslendinganna
sem selja hrossin að móti loknu í
flestum tilvikum. Aldrei væri vissa
fyrir því að þeir fái aðgang að hest-
um sem þeir hafa selt tveimur árum
áður og þó þeir fái hestana lánaða
sé ekki hægt að ganga að þjálfunar-
ástandi þeirra vísu þegar til á að
taka. Nefndi Sigurbjörn sem dæmi
að Sigurður Matthíasson hefði verið
3 vikur erlendis í þeim tilgangi ein-
um að búa Hugin undir og taka
þátt í mótinu í Seljord. Vildi Sigur-
björn að íslenskum heimsmeisturum
yrði leyft að mæta með nýja hesta
til að veija titlana.
Þolinmóðir keppinautar
Réttilega hefur því verið haldið
fram að heimsmeistaramótin séu
fyrst og fremst keppni tveggja
landa um gullin. Það er Þjóðveija
og íslendinga sem gjörsigruðu 5:1
að þessu sinni. Hafa heyrst undrun-
arviðbrögð bæði úr herbúðum Þjóð-
veija og íslendinga á því hversu
þolinmóðar hinar þjóðirnar eru sem
að öllu jöfnu gleðjast mjög þegar
keppandi frá þeim kemst í A-úrslit
í hringvallargreinum. Þrátt fyrir að
stórsigur eins og vannst nú kitli
„egóið" og sjálfstraustið er það nú
alltaf svo að jöfn og spennandi
keppni þar sem keppendur frá fleiri
en tveimur löndum eiga góða sigur-
möguleika er skemmtilegust. Þótt
heimsmeistaramótin séu ekki opin-
berlega keppni landa á milli heldur
keppni einstaklinga er hlutunum
meira og minna stillt upp bæði í
fjölmiðlum og umræðu sem keppni
þjóða. Nú skiptust gullin á íjórar
þjóðir, Svíar og Austurríkismenn
voru með sitthvort gullið í þeim
tveimur greinum sem minnstra vin-
sælda njóta. Sýningar og reið-
mennska nokkurra þeirra þjóða sem
þátt taka eru vægast sagt skelfileg-
ar að gæðum og má segja sem svo
að það sé skylda hinna betri að
aðstoða þá við að bæta reiðmennsk-
una á íslenskum hestum. Sömuleið-