Morgunblaðið - 24.01.1965, Blaðsíða 16

16

Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
Áskriftargjald kr. 90.00
í lausasölu kr.
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
á mánuði innanlands.
5.00 eintakið.
TILRÆÐIFRAMSÓKN-
AR VIÐ S VEITIRNAR
Cíðastliðinn fimm ár hafa
^ verið mesta framfaraskeið
íslenzks landbúnaðar. Rækt-
un hefur fleygt fram, fram-
leiðslan aukizt, húgakostur
batnað og tæknin verið tekin
í þágu ræktunar og bústarfa
í stöðugt vaxandi mæli.
Þrátt fyrir þessar staðreynd
ír, sem blasa við augum allra
íslendinga í svo að segja
hverri sveit á landinu, hefur
Tíminn, málgagn Framsóknar
flokksins og leiðtogar hans
þrástaglast á því, - hversu
hörmulegt hlutskipti sveita-
fólksins væri og kjör þess
ömurleg, og lífið í sveitunum
dapurlegt.
Allir þeir sem trúa á fram-
tíð landbúnaðar hér á landi
og vilja sveitunum og íbúum
þeirra í raun og veru vel, gera
sér ljóst, hversu háskalegur
þessi áróður hefur verið.
Bjartmar Guðmundsson, al-
þingismaður, minnist á hann
í mjög athyglisverðu samtali,
sem birtist við hann hér í blað
inu s.l. föstudag, um ýmis
hagsmunamál Þingeyinga.
Bjartmar komst m.a. að orði
á þessa leið í fyrrgreindu
samtali:
„Tíminn talar nú minna um
að ólifandi sé í sveit. Hvert
einasta blað hans var fullt af
þessu um fjögurra ára skeið
a.m.k. Þess háttar síast inn í
menn með endurtekningum
og tímalengd. Nú talar það
ágæta blað miklu meira um
að verið sé að drepa embættis
menn og daglaunamenn með
sultarlaunum, og þykir sum-
um bændum undarlegt. Ég
hugsa helzt að vitrustu menn
í liði Framsóknar hafi sagt
þeim Þórarni og Eysteini að
þeir væru á góðri leið með
að leggja alla Tímamanna-
byggð í eyði með sultarsöngn-
um 1960, 1961, 1962 og 1963.
A.m.k. vissi ég um tvo gáf-
aða Þingeyinga, sem fylgt
hafa vissum flokki síðan þeir
fæddust, er ætluðu að segja
þeim að mælirinn væri að
verða fullur“.
Þessi lýsing hins merka
þingeyska alþingismanns á
áróðursbrögðum Tímamanna
bregður upp skýrri mynd af
baráttuaðferðum Framsóknar
manna. Á mesta framfaratíma
bili íslenzks landbúnaðar
reyna þeir á alla lund að
sverta sveitalífið og telja því
fólki, sem ennþá býr í sveit-
um landsins, trú um að þar
sé í raun og sannleika ólif-
andi. Bændur séu í öllu hafð-
ir útundan, þeir séu olnboga-
börn, sem stöðugt sé verið að
níðast á.
Engum hugsandi manni,
sem gerir sér ljóst hið mikil-
væga hlutverk landbúnaðar-
ins í þessu landi getur dulizt
að með þessum áróðri voru
Framsóknarmenn að reyna að
draga kjarkinn úr bændum
og fólkinu í sveitunum al-
mennt.
En hvert var svar sveita-
fólksins?
Það svaraði hallærisáróðri
Framsóknarmanna með því
að stórauka ræktun og fram-
leiðslu, með því að byggj ný
og betri hús yfir menn og
skepnur með því að gera fram
leiðsluna fjölbreyttari, með
því að taka tæknina í þjón-
ustu landbúnaðarins.
VONSVIKNIR
MENN
að er rétt sem Bjartmar
Guðmundsson segir, að
nokkuð hefur dregið úr hrun-
söng Tímans og Framsóknar-
leiðtoganna um sveitirnar.
En þá finnur Tíminn annað
nærtækt verkefni. Nú heldur
hann uppi stöðugum áróðri
um að lífskjör embættis-
manna og launþega við sjávar
síðuna séu stöðugt að rýrna,
vegna vonzku Viðreisnar-
stjórnarinnar og þjóðhættu-
legrar stefnu hennar.
Nú beinir Tíminn með öðr-
um orðum hrunsöng sínum
að sjávarsíðunni.
En hvað hefur verið að ger-
ast þar?
Þar hafa bajrgræðisvegirn-
ir eignast ný, fullkomnari og
afkastameiri framleiðslutæki
en nokkru sinni fyrr. Þar hef-
ur ríkt meiri velmegun hjá
öllum almenningi en áður
hefur þekkst í þessu landi,
En hafa þá ekki embættis-
mennirnir verið lagðir í ein-
elti með alls konar fanta-
brögðum ak hálfu Viðreisnar
stjórnarinnar?
Þeirri spurningu er bezt
svarað með því að minna á,
að undir forustu Viðreisnar-
stjórnarinnar hafa ný launa-
lög verið sett, þar sem laun
allra opinberra starfsmanna
voru stórhækkuð og kjör
þeirra bætt á marga lund,
Þetta eru staðreyndirnar
um það sem hefur verið að
gerast á íslandi til sjávar og
sveita s.l. 5 ár.
Hrunsöngur vonsvikinna
Framsóknarleiðtoga getur
sem betur fer ekki breytt
þessum staðreyndum. Fram-
sóknarflokkurinn skákaði
sjálfum sér út úr stjórnar-
þátttöku með einstæðu á-
hvrgðarleysi, og hefur verið
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 24. jan. 1965
allmerkilegur kvennmaður. Hún
>að er hart í ári hjá kvik-
myndastjörnunum eða svo virðist
af myndinni að dæma. I>ar sést
hinn frægi leikari Richard Burt-
on ganga niður tröppurnar á
ráðningarskrifstofu einni og vart
að efa að hann hefur verið að
spyrjast fyrir um atvinnu. En
þetta er ekki svona í raunveru-
leikanum, því mynd þess er úr
kvikmyndinni „Njósnarinn er
kom inn úr kuldanum“. Kvik-
myndin er gerð eftir metsölubók
er bar sama nafn og er eftir
John LeCarré. Burton leikur
njósnarann Alec Leamass, er
„sigldi beggja skauta byr“,
það er að segja, hann njósnaði
bæði fyrir vesturveldin og aust-
urveldin en var heldur óheppinn
njósnari. Hlutverkið býður upp
á mikið og ætti Burton, sem tal-
inn er með mestu skapgerðar-
leikurum hvíta tjaldsins, að ná
góðum tökum á því. Burton
mun fá um 30 milljónir ísl. krón-
ur fyrir leik sinn í þessari mynd.
Þessi fríðleikspiltur heitir
Michael Chaplin og hann er
sonur hins heimsfræga grínleik-
ara Charlie Chaplins. Pilturinn
er hálfgerður vandræðagemling-
ur og lifir fyrir það að gera sem
mest í trássi við föður sinn.
Michael er 19 ára gamall og hef-
ur nú ákveðið að giftast enskri
leikkonu Patricia Johns að nafni
en hún er 25 ára gömul. Það
fylgir sögunni að Charlie gamli
sé ekki sérlega hrifinn af ráða-
hagnum. En ekkert fær haggað
ákvörðun Michaels og nú verður
Charlie Chaplin að bíta í það
súra epli, að sonur hans ætli að
feta dyggilega í fótspor hans.
Eiginkonan tilvonandi er annars
hefur nýlega lokið við að leika
í kvikmynd á Spáni og hefur nú
snúið sér að ritstörfum og skrif-
ar skáldsögu af kappi en sú bók
mun vera annað framlag hennar
til bókmenntaheimsins. Eftip
myndinni að dæma virðast þesíá
hjónaleysi eiga vel saman og
er ekki annað að sjá, en „bohem-
inn“ muni ríkja á þeirra heimili
í fréttunum
í stjórnarandstöðu s.l. 6 ár.
Þess vegna sýnist leiðtogum
hans það vera svart, sem er
grænt og gróandi, og það vera
hrun og bágindi, sem er stór-
felld framför og lífskjarabót
allri hinni íslenzku þjóð.
16. LANDSFUND-
UR SJÁLFSTÆÐ-
ISFLOKKSINS
j%l'iðstjórn Sjálfstæðisflokks
J-'*'ins hefur nýlega tekið þá
ákvörðun að 16. landsfundur
flokksins skuli koma saman
hér í Reykjavík fimmtudag-
inn 22. apríl n.k. Síðasti land-
fundur Sjálfstæðismanna var
eins og kunnugt er haldinn
vorið 1963. Markaði hann af-
stöðu flokksins til þeirra mála
sem efst voru á baugi í kosn-
ingunum, sem fram fóru þá
um sumarið. Úrslit þeirra
urðu eins og kunnugt er þau,
að Viðreisnarstjórnin vann
mikinn kosningasigur og
Sjálfstæðisflokkurinn jók
verulega fylgi sitt.
Landsfundur Sjálfstæðis-
flokksins markar í senn af-
stöðu hans til dægurmála og
landsmálastefnuna í stór-
um dráttum. Mikill fjöldi
fólks úr öllum héruðum
landsins tekur þátt í þessum
fundum, og á sinn þátt í að
móta störf þeirra og stefnu.
Það er íslenzku þjóðinni mik-
il gæfa að innan vébanda
Sjálfstæðisflokksins starfa
allar stéttir og starfshópar
þjóðfélagsins undir kjörorð-
inu: „Stétt með stétt“. Á
grundvelli þess hefur Sjálf-
stæðisflokkurinn frá upphafi
verið langsamlegasa sterkasta
aflið í íslenzkum stjórnmáL
um. Hann hefur verið og er
enn hið sameinandi afl þess-
arar deilugjörnu þjóðar. Mörg
vandamál og viðfangsefni
bíða 16. landsfundar Sjálf-
stæðisflokksins. Hann mun
taka afstöðu til þeirra og
leggja höfuðkapp á það eina
og jafnan áður að sameina
þjóðina sem mest um hin
mikilvægustu verkefni.
Sjálfstæðisflokkurinn er í
dag sterkur og heilsteyptur
stjórnmálaflokkur, frjálslynd
ur og víðsýnn, ábyrgur og
samhentur. Höfuðtakmark
hans er enn sem fyrr að leiða
íslenzku þjóðina til betra ög
fegurra lífs, skapa rúmgott
iOg réttlátt þjóðfélag á ís-
landi.