Morgunblaðið - 07.02.1962, Blaðsíða 16

16
MORGUNRLAÐIÐ
Miðvikudagur 7. febr. 1962
Barbara James:
Fögur
20
og feig
trúa stúlku o‘g kvænzt henni. Það
gat meira að segja vel verið, að
hann hefði vitað um sjúkdóm
Crystals. Og þá var þetta
grimmilegt og ófyrirgefanlegt.
Ég varð svo reið, að ég gleymdi
auk heldur kvíðanum fyrir við-
talinu við lögreglumanninn.
Jæja, ég óska ykkur báðum til
hamingju, sagði Rory innilega.
Ég verð að segja, að mér finnst
þetta meiri fréttirnar.
Lögreglumaðurinn setti frá sér
bollann. Vel á minnzt, sagði
hann, eins og af tilviljun. Var
nokkurt af ykkur leikhúsfólkinu
í sýningu sem hét „Gullársöng-
urinn“, fyrir hér um bil fjórum
érum?
Var þetta gildra? Eða var hann
bara að segja eitthvað?
Ég var þar ekki, sagði Rory.
En ég man eftir þessari sýningu
og hún komst aldrei í West End.
Benita Dyson var í henni og
George Banks sömuleiðis. Ég
man eftir, að ég sá þetta ein-
hverntíma á Golders Green og
fór bak við tjöldin á eftir til að
heilsa upp á þau bæði.
Ég réð fólk fyrir þá í tvö aðal-
hlutverkin og eins í aðal-dans-
hlutverkið, sagði Leó.
Þá hafið þér auðvitað séð það?
Það er skrítið, að ég skuli ekki
muna neitt eftir þessu, sagði
Tony. Ég hef áreiðanlega aldrei
séð það.
Ég var ú ekki viss um, að ég
tryði honum, að minnsta kosti
fannst mér hann eitthvað skrít-
inn í framan. Lögreglumaðurinn
stóð upp.
Þakka yður kærlega fyrir
kaffið, frú Day. Nú þætti mér
vænt um ef við gætum talað ofur
lítið saman. Það eru nokkur
atriði, þar sem ég held, að þér
gætuð orðið mér hjálplegur. Vild
uð þér tala við mig í einrúmi
fyrst?
Ég ..
Kemur ekki til mála, sagði
Rory. Við höfum engin leyndar-
mál hvort fyrir öðru. Hann brosti
hressilega og lagði arminn um
axlirnar á mér. Ég leit biðjandi
á Leó, og hann sendi mér aftur
hughreystandi augnatillit.
Kannske hr. Gunter vildi koma
líka, sagði ég án þess að hugsa
mig um. Hann er vinur og um-
boðsmaður mannsins míns og
ráðunautur hans um alla hluti.
Auk þess þekkti hann Crystal
vel. Ég fann einhvemveginn á
mér, að Rory var ekkert hlynnt-
ur þessari uppástugu minni, en
mér var alveg sama. Ég þurfti
á Leó að halda.
Já, það væri ágætt, sagði lög-
reglumaðurinn Ég hefði einmitt
þurft að spyrja hr. Gunter að
nokkru. Og svo vildi ég gjarnan
tala við Wingrove-hjónin á eftir.
Það er meiri heppnin, að svona
margir, sem við mélið eru riðnir,
skuli vera staddir á einum og
sama stað.
O, verið þér nú ekk að látast
vera svona einfaldur, sagði Leó.
Þér vissuð ósköp vel. að við yrð-
um öll hér stödd og komuð þess
vegna. Ég vona, að þér fáið tvö-
falt kaup fyrir sunnudagsvinnu.
Þér eruð mjög nærgætinn, hr.
Gunter, sagði Wood lögreglufull-
trúi en það var ekki hægt að sjá
nein svipbrigði á andlitinu.
— Ef þú ætlar að setja kerti á afmælistertuna þína, þá get-
um við slökkt á miðstöðinni.
X.
Við fórum inn í einkaherberg-
ið hans Rory. Það var nú ekki
beinlínis ruslaralegt, en mikið
notað, og með skrítnum húsgögn-
um og svo sviðsmyndun úr leik-
ritum sem við höfðum verið í.
Þarna var fornlegur en þægileg-
ur legubekkur með rauðu áklæði
á. Ég settist í annað hornið á
honum og Rory við hlið mér.
Wood settist í leðurfóðraða
skrúfustólinn við skrifborðið en
Leó flatti sig út í stórum hæg-
indastól.
Ég er hræddur um, að hvorugt
ykkar hjónanna hafi verið al-
mennilega hreinskilið við mig
um daginn. Líklega hafið þið
ekki haldið, að þær upplýsingar,
sem þið þögðuð um, stæðu á
neinu. En ef ykkur er ógeðfellt
að svara spurningunum saman,
get ég talað við ykkur hvort í
sínu lagi, en allar upplýsingar,
smáar og stórar, í sambandi við
fráfall ungfrú Hugo, geta verið
mikilvægar. Á það get ég aldrei
lagt ofmikla áherzlu.
Hann talaði mjög sannfærandi.
En hvernig erum við við þetta
riðin? Hvað kemur þetta sjálfs-
morð hennar okkur við9 spurði
ég máttleysislega.
Ég hugsa, að þér vitið vel,
hvað það kemur yður við, frú
Day. Það eru mörg atriði í þessu
máli, sem benda til þess, að
þetta hafi alls ekki verið sjálfs-
morð, og ég er viss um, að hvor-
ugt ykkar vill fara að vernda
morðingja. Hr. Gunter.. nú sneri
hann sér snöggt að Leó.. þér
fóruð í íbúð hr. Days í Axminst-
erhúsinu á þriðjudagskvöld?
Já.
Þriðjudagskvöld.. Leó í íbúð-
ina. .þá hefur..
Til hvers fóruð þér þangað?
Ég átti þangað erindi fyrir'
hann Rory.
Hvaða erindi var það
Ég sé enga ástæðu til að skýra
frá því, þar sem yður varðar
ekkert um það.
En þér, hr. Day..sjáið þér á-
stæðu til að skýra frá því Það
var háðshreimur í röddinni.
Já, sagði Rory. Leó er að reyna
að hlífa mér, en það er bezt, að
þér heyrið sannleikann. Þegar
Crystal mætti ekki í leikhúsinu
um kvöldið, varð ég alvarlega
áhyggjufullur. Það vildi svo til,
að Leó var staddur í búnings-
herberginu mínu í hléinu. Ég
sagði honum, að ég hefði skilið
við Crystal 1 íbúðinni um há-
degisverðar.tíma. Mér datt í hug,
að kannske hefði henni orðið illt,
kajinske líka liðið í öngvit og
væxi þar enn. Ég hafði verið að
því kominn að hringja í hús-
vörðinn í húsinu og biðja hann
að gá að því.
En ég fékk þig ofan af þvi,
sagði Leó, Ég sagði, að það gæti
bara vakið eftirtekt og umtal
meðal starfsfólksins. Og svo
stakk ég upp á að hlaupa þangað
heldur sjálfur.
Ég var þakklátur fyrir þetta
og fékk Leó lykilinn.
Og þér fóruð svo þangað, hr.
Gunter. Um hvaða leyti?
Ég býst við, að klukkan hafi
verið um átta.
Og þér hafið hitt húsvörðinn,
býst ég við?
Já, í forstofunni, í báðum leið-
um. Hann þekkti mig og ég sagði
honum, að ég ætlaði upp í íbúð
hr. Day.
Þér funduð ekki tmgfrú Hugo
þar, eða hvað?
Vitanlega ekki. Það hljótið þér
að vita.
Svo að þér hafið farið beint til
leikhússins aftur, eða hvað?
Nei. Ég ók beint heim til ung-
frú Hugo. Þar var dimmt í allri
íbúðinni. Ég hringdi og barði en
fékk ekkert svar. Þá fór ég aftur
í leikhúsið.
Ég vildi kalla á lögregluna,
sagði Rory, en Leó fékk mig of-
an af því. Ég vildi bara, að ég
hefði gert það.
Ég benti honum bara á, að
Crystal yrði honum ekkert þakk-
lát — og líklega þekkti hann
hana ekki út í æsar. Og mér
finnst það hafa komið fram, að
þar hafði ég á réttu að standa.
Hversvegna reynduð þér að
segja mér þegar við hittumst um
daginn, að þér hafið ekkert verið
sérlega órólegur í sambandi við
þessa fjarveru ungfrú Hugo frá
leikhúsinu, hr Day?
Það ætti að liggja í augum
uppi. Þér vissuð vel, að blöðin
voru að reyna að gera veður út
af fullkomlega saklausum kunn-
ingsskap mínum við hana. Og
þegar hún var ekki lengur í lif-
enda tölu, var það heppilegast
vegna starfs míns og framtíðar
að láta sem minnst á því sam-
bandi bera.
Ég ráðlagði honum það ein-
dregið, sagði Leó.
Þér hljótið að skilja, að þetta
er ekkert skemmtilegt fyrir
-konuna mína. Rory lagði hönd-
ina á hné mér-
Ég þykist viss um, að frú Day
taki þessu með fullkomnum
skilningi
Ég fann til óbeitar við þetta
tal hans En nú var ég orðin
ruglaðri en nokkurntíma fyrr.
Leó hafði raunverulega komið í
íbúðina um kvöldið og lík Cryst-
als var þar þá ekki lengur. Hann
gat ekki verið að Ijúga ef hann
hafði talað við húsvörðinn bæði
á inn- og útleið.
Þegar þér yfirgáfuð ibúð yðar
seinnipart þriðjudags, fóruð þér
í plötuupptöku, var ekki svo hr.
Day?
Já, hjá Sandridge, rétt við
Tottenham Court Road.
Hve lengi voruð þér þar?
Til klukkan næstum sex. Ég
þurfti að flýta mér til að ná í
fyrri sýninguna í leikhúsinu.
Og höfðuð engan tíma til að
fara heim?
Rory setti upp undrunarsvip.
Nei? Hversvegna spyrjið þér?
Nú sneri Wood sér að mér. Þér
voruð í London síðdegis á þriðju-
dag, var ekki svo?
Jú.
Vilduð þér segja mér, hvað þér
höfðust að í London?
Ef þér viljið vita það, þá kom
ég til að fara í hádegisverð með
Leó.
Má ég spyrja, hvort þér áttuð
nokkurt sérstakt erindi við hann?
Það megið þér, en mér finnst
það bara dálítið ósvífið, svaraði
Leó snöggt.
Af því að Leó er vinur okkar;
það ætti að vera nóg ástæða,
svaraði ég.
Nú.. meiri vinátta. Hann talaði
hægt, en tónninn var móðgadi.
Ef þér þurfið að tala svona,
getið þér varla búizt við mikilli
samvinnu af okkar hálfu, sagði
Leó hvasst.
Afsakið þér. Það hefur líklega
verið af öfund. Þið leikfólk lifið
svo forvitnilegu lífi. Hvítar
augnabrúnirnar titruðu. Frú
Day, ég býst við, að þér hafið
séð í blaði mynd af manninum
>f X-
GEISLI GEIMFARI
X- X- X
•— Takið þið nú öll vel eftir! Þetta
«r heilinn úr Mystikus metallíkus!
L
Klimmer lögregluforingi! Stöðvaðu
Gar lækni.
anna! —■
Hann er á leið til dyr-
yðar og ungfrú Hugo, þennan
morgun. Ég læt mér detta í hug,
að þér hafið verið órólegur af
því til-efni og hafið hitt hr. Gunt-
er til þess að ræða við hann
þetta.... vináttusamband.
Það er misskilningur hjá yður,
svaraði Leó, áður en ég gæ-ti
nokkuð sagt. Þetta efni kom alls
ekki til umræðu við hádegis-
verðinn. Við gerðum ekki annað
en skemmta hvort öðru. Og þetta
var bókstaflega satt. Við höfðum
lokið máltíðinni áður en Leó
leyfði mér að minnast á Crystal.
Ég skil. En ef-tir máltíðina, frú
Day?
Þá fór ég dálítið í búðir og svo
heim.
Þér fóruð ekki í íbúðina?
Nei. Ég horfði niður á hend-
urnar á mér og var að fitla við
hring en forðaðist að líta framan
í hann.
Þér skiljið, frú Day, að þetta
er einmitt það, sem ég var að
ráða yður frá.
Hvað? Ég leit á hann.
Að Ijúga að mér, sagði hann
dapurlega.
Ég skil ekki, hvað þér eigið
við. Ég reyndi að láta eins og
ekkert væri um að vera.
SHÍItvarpiö
Miðvikudagur 7. febrúar.
Morgunútvarp (Bæn. — 8.03
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleik-*
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón-
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar). (10.00
Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
,,Viö vinnuna“: Tónleikar.
Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar. — 16.00 Veður-
fregnir. •— Tónleikar. w 17.00
Fréttir. — Tónleikar).
Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
Utvarpssaga barnanna* „Nýja
heimilið" eftir Petru Flagestad
Larssen; VII. (Benedikt Arnkels-
son).
Veðurfregnir. — .30 Þingfréttir,
— Tónleikar.
Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
Varnaðarorð: Oskar Hallgríms-
son rafvirkjameistari talar um
notkun rafmagnstækj a í frysti-
húsum.
Tónleikar: Neó-tríóið og Margit
Calva leika og syngja.
Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Eyrbyggja
saga; IX. (Helgi Hjörvar rithöf-
undur).
b) Islenzk tónlist: Lög eftir Sig-
urð Þórðarson.
c) Úr Vestfjarðarför Stefáns
Jónssonar og Jóns Sigbjörns-
sonar s.l. sumar: Komið við 1
Haga á Barðaströnd og spjallað
við galdramann.
d) Rósberg G. Snædal rithöfund-
ur talar um vísur og vísnagerð.
Islenzkt mál (Asgeir Blöndal
Magnússon cand. mag).
Frétir og veðurfregnir.
Veraldarsaga Sveins frá Mæli-
fellsá; III. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri).
Næturhljómleikar: „Astríðukon-
sertarnir" eftir Vivaldi (John
Corigliani fiðluleikari og Fílhar-
moníusveitin í NY. leika; Guido
Cantelli stj órnar),
Dagskrárlok.
12.00
13.00
15.00
17.40
18.00
18.20
19.00
20.00
20.05
20.20
21.45
22.00
22.10
22.30
23.20
Fimmtudagur 8. febrúar.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.03
Morgunleikfiml. —- 8.15 Tónleik-
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón-
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar). (10.00
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.00 ,,A frívaktinni“; sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk,
— Tónleikar. — 16.00 Veður-
fregnir. — Tónleikar. — 17.00
Fréttir. — Tónleikar).
17.40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Guð-
rún SteingrímsdóttirK
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfréttir,
— Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Um erfðafræði; VII þáttur: Stökfe
breytingar (Dr. Sturla Friðriks-
son).
20.15 Einsöngur: Heinz Hoppe syngur
óperuaríur.
20.30 Erindi: Um Svartadauða; síðart
hluti: Drepsóttin á íslandi (PáU
Sigurðsson læknir).
21.00 Utvarp frá Háskólabíói: Fyrrl
hluti tónleika Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands. Stjómandi: Jind-
rich Rohan. Einleikari á píanó;
i György Vasarhelyi.
a) Forléikur að „Brúðkaupi Fig-
arós“ eftir Mozart.
b) Píanókonsert nr. 4 I G-dúr
op. 58 eftir Beethoven.
21.45 Af blöðum náttúrufræðinnaa?
(Örnólfur Thorlacius fil. kand.)
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Orímuð ljóð eftir Comte de Laut-
rémont og Arthur Rimbaud. —
þýtt hefur Jón Oskar (Svala
Hannesdóttir les).
22.30 Djassþáttur (Jón MúU AmasoD^
23.00 Dagiskrárlok.