Morgunblaðið - 14.02.1999, Blaðsíða 11

:ORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1999 B 11
VEGIR liggja til allra átta! Koraið upp Múlann, upp úr Jökuldal.
KLAKABRYNJA hlóðst utan á bflinn meðan veðrið var sem verst.
Bíllinn sat alveg gíf-
urlega fastur og það
slitnaði allt aftan úr
honumíVið festum í
hásinkuna á honum
og hún kom bara
undan. En hann var
nú orðinn eitthvað
þreyttur, bíllinn!
itofu ásamt eiginkonunni Þorstínu Hörpu
stján Þór, eins árs, í faðmi móðurinnar.
L
Ég held það væri nú
í góðu lagi að hér
færi að snjóa svolít-
ið almennilega; það
hefur ekki
komið hér snjór í
mörg ár sem hægt
er að kalla.
símastauranna stendur upp úr snjónum.
Það er auðvitað
miklu betra að halda
kyrru fyrir einhvers
staðar en að vaða
út í óvissu. Það er
betra að bíða eftir
ruðningstæki, sem
opnar leiðina, frekar
en æða af stað og
göslast í einhverjum
sköflum.
SIGURÐUR segist aðeins nota keðjur þegar brýn nauðsyn krefur.
SIGURÐI finnst gott að starfa í myrkri; birtan geri honum erfitt fyrir.
Á BRÚNNI við Brú á Jökuldal, á leið inn í Hrafnkelsdal. Eins gott er
að aka varlega þarna yfir enda segir Sigurður aðeins nokkurra sentí-
metra bil sitt hvorum megin plógsins út í grindverkið á brúnni.
r
við slíkar aðstæður er oft um
keðjuverkun að ræða, segir Sigurð-
ur. Þegar einn festist stöðvast sá
næsti og þannig koll af kolli.
„Menn eru á misjöfnum bílum og
misjafnlega góðir við akstur. Það
er bara eins og gerist og gengur.
Það gerist oft að menn reikna ein-
hverra hluta vegna alls ekki með
vondu veðri. Þeir leggja upp í blíð-
skaparveðri, sól og logni eins og
var til dæmis í dag, en átta sig ekki
á því hve veðrið getur breyst
snögglega. Það eru til dæmis ekki
nema 25 kílómetrar héðan frá
Egilsstöðum yfir á Seyðisfjörð, en
samt getur verið brjálað veður á
Fjarðarheiðinni þó það sé mjög
gott á Egilsstöðum. Veðrið er allt
annað uppi á heiðum eða öræfum
en niðri í byggð.“
Hann segist aðspurður aldrei
hafa lent í neinum háska sjálfur.
„Nei, aldrei í neinu stórkostlegu
tjóni, aldrei keyrt á bíl í skafli eða
þess háttar. Það er nú mesta hætt-
an í þessu, þegar búið er að ryðja
göng og maður kemur aftur í vit-
lausu veðri sér maður náttúrlega
mjög takmarkað. Það er því eins
gott að hafa hugann við það sem
maður er að gera. Vera einbeittur
við aksturinn. Það er auðvitað bara
eins og hver önnur heppni að hafa
ekki lent í neinu óhappi. En það er
sérstaklega á Fjarðarheiðinni sem
þeir hafa lent í því að keyra á bíla
sem eru fastir. Umferðin er svo
miklu minni þar sem ég er aðallega
að ryðja,“ segir Sigurður, en hans
„umráðasvæði" er yfirleitt Jök-
uldalurinn og öræfin, sem fyrr seg-
ir.
„Aðstæður geta verið mjög
slæmar þó snjórinn sé ekki mikill.
Núna er til dæmis bara fól sem
kom daginn eftir blotann, en það er
alveg nóg til að gera allt saman
ófært. Ég var uppi á öræfum í allan
dag og hafði varla undan á tíma-
bili,“ sagði Sigurður í samtalinu við
blaðið. „Það var reyndar bara
smákafli sem lokaðist, en stað-
reyndin er sú að magnið þarf ekki
að vera mikið til að gera ástandið
verulega slæmt. Oft, sérstaklega í
kringum páskana og jólin, er um-
ferðin mikil en þá er veðrið líka oft
slæmt. Hretin eru vel kunn. A
þessum tímum er lögð meiri
áhersla en annars á að hafa vegina
opna. I verri veðram en það er
reynt ella. Þá er mikið um ferða-
menn og mikið um fólk sem er
greinilega ekki vant að vera á ferð-
inni við þær aðstæður."
Og hann svarar því játandi að
álagið geti verið töluvert á ruðn-
ingsmönnunum á þessum álagstím-
um. „Það er allur gangur á þvi _
hvernig menn eru til fara, en yfir-
leitt held ég fólk sé nú sæmilega
búið. Aðalvandamálið er hins vegar
að fólk keyrir oft of hratt miðað við
aðstæður og er líklega ekki nógu
þolinmótt. Það er auðvitað miklu
betra að halda kyrra fyrir einhvei's
staðar en að vaða út í óvissu. Það
er betra að bíða eftir ruðningstæki,
sem opnar leiðina, frekar en æða af
stað og göslast í einhverjum sköfl-
um.“
Leiðinni milli Egilsstaða og Mý-
vatns er haldið opinni alla virka
daga nema þriðjudaga. „Það eru
aðallega flutningabílar á þessari
leið þó auðvitað sé alltaf nokkuð
um aðra. En flutningar hafa aukist
mikið á landi síðustu ár. Það eru
miklu stærri bílar orðnir í flutning-
um en fyrir svona tveimur, þremur
árum. Fiskur er til dæmis fluttur
mikið landleiðina og þá í stóram
dráttarbílum með tengivögnum og
þá er eins gott að þeir hafi nóg
pláss! Því era meiri kröfur um að
vegirnir séu opnaðir betur nú en
var áður; nú þarf að moka alveg í
fulla breidd. Það þýðir ekki að fara
bara eina breidd með plóginn
vegna þess hve mikið er um stóra
bíla á ferðinni. Og við ráðum stund-
um ekki alveg einir við verkið. Ef
við komum snjónum ekki almenni-
lega frá okkur kemur snjóblásari á
staðinn og blæs honum lengra
burt.“
Sigurður segir eftirlitsmenn á
öræfunum láta Vegagerðina vita á
hverjum morgni hvort þurfi að
ryðja veginn. „Venni í Möðradal og