Morgunblaðið - 14.02.1999, Blaðsíða 10
10 B SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
VEÐUR eru oft válynd á íslensk-
um fjöllum. Það vita þeir sem
reynt hafa, að ekkert grín er að
festast í bíl sínum í snjóskafli á
heiði uppi eða öræfavegi, komast
hvorki lönd né strönd, og veðrið
úti snælduvitlaust. Þá eru það
gjarnan menn eins og Sigurður
Jónsson, snjóruðningsmaður á
Egilsstöðum, sem koma til hjálpar.
Aðalstarf Sigurður og
starfsbræðra hans er
vitaskuld að halda
vegum opnum, eins og
það er kallað; að ryðja
snjó í því skyni að
þörfustu þjónar mann-
anna nú til dags -
blikkbeljurnar - kom-
ist leiðar sinnar, en
fyrir kemur að þeir
aðstoði ferðalanga
sem sitja fastir.
Sigurður fer um á
fjögurra öxla Benz
vörubifreið, og skellir
snjóplóg framan á
hana áður en haldið er
af stað til ruðnings. „Það er mjög
gott að moka á þessum bíl. Hann
stendur miklu betur í snjónum en
ella, fyrst hann er með tveimur
hásinkum að framan. Og það er
léttara að koma honum upp á veg-
inn fyrir vikið, ef maður lendir
eitthvað út fyrir kantinn." Það
kemur oft fyrir, segir Sigurður, en
kveðst þó aldrei hafa lent í neinni
hættu vegna þessa. „Þeir eru svo
misjafnir og krókóttir, þessir veg-
ir. Og svo er oft mjög blint vegna
birtunnar, þannig að maður fer
stundum aðeins út fyrir. En það
skiptir varla neinu máli á svona
bíl.“
Vinnudagurinn hjá Sigurði er
iðulega þrettán til fjórtán tímar,
frá því hann fer að heiman á Egils-
stöðum þangað til heim kemur á
ný. Hann mokar fyrst veginn upp
Jökuldal, fer stundum inn Hrafn-
kelsdalinn - þar sem eru tveir bæ-
ir, Vaðbrekka og Aðalból - og síð-
an upp á Möðrudalsöræfi og alla
leið að Grímsstöðum á Fjöllum.
Aðrir sjá svo um að moka frá Mý-
vatni að Grímsstöðum.
Fyrirtækið sem Sigurður starfar
hjá sér einnig um að moka Fjarð-
arheiðina niður á Seyðisfjörð,
Vatnsskarðið út á Borgai’fjörð
eystri og síðan uppsveitir Fljóts-
dalshéraðs, eftir því sem óskað er.
Hann segir birtuna oft hvim-
leiða. „Það er albest að moka í
myrkri við ljós frá bílnum; að fara
af stað snemma morguns og svo að
moka fram á kvöld,“ segir Sigurð-
ur. „Þegar mjög bjart er og snjó-
birtan mikil í ofanálag getur verið
erfitt að athafna sig. Það er mjög
þreytandi." En þrátt fyrir erfið
skilyrði reynir Sigurður alltaf að
halda sínu striki. Einstaka daga er
reyndar einfaldlega ekki hægt að
moka vegna veðurs, en hann segir
þá ekki hafa verið marga í vetur.
„Við reynum alltaf að ryðja; reyn-
um að fylgja umferðinni. Oft er
þannig veður að við gerum lítið
annað en íylgja umferðinni fram
og til baka. Þá fennir jafnharðan
og við höfum skafið, eins og til
dæmis í dag,“ sagði Sigurður þeg-
ar Morgunblaðið spjallaði við hann
eitt kvöldið um miðja vikuna; þá
þurfti ég að fara látlaust fram og
til baka því það skóf alltaf jafn-
harðan. Þó var ekki hríð og ekki
einu sinni mikill snjór. En á fáein-
um stöðum skóf aftur
og aftur í skafla.“
En skyldi Sigurði
aldrei þykja einmana-
legt, svona einum í
bílnum? „Nei, ekki
finnst mér það nú,“
svarar hann. „Eg finn
ekki fyrir því. Eg hef
símann og svo er nú
yfirleitt einhver um-
ferð. Það er helst ef
umferðin er lítil að
manni fínnst kannski
svolítið einmanalegt,
einn í heiðinni. En
þegar maður er á ferð-
inni eru dagarnir yfir-
leitt fljótir að líða - þegar mikið er
að gera. Eg held að manni leiðist
helst ef það er rólegt. Best er að
hafa nóg að gera; það er líklega
sama í hvaða starfi það er. Eg held
það hljóti alltaf að vera best þegar
nóg er við að vera í vinnunni."
Hann segist latur við að stytta sér
stundirnar á fjöllum með því að
hlusta á útvarpið. Er nánast aldrei
með það á eða músík á segulbandi.
Finnst betra að njóta þagnarinnar
í bílnum.
Hann segir umferð töluvert
meiri á Fjarðarheiðinni en öðram
svæðum þar sem fyrirtækið sér um
mokstur. „Þar af leiðandi lendir
maður oft í því að draga bíla þar,
þegar veðrið er leiðinlegt. í svo-
leiðis veðri má auðvitað ekkert út
af bera, þá stendur allt fast.“ Og
TALSVERT hafði snjóað á Biskupshálsinum, eins og sjá má. Aðeins helmingur
SIGURÐUR fylgist grannt með veðurfregnum í sjónvarpi. Hér er hann heima í í
Kristjánsdóttur og sonunum. Jón Benedikt, 5 ára, er í fangi föður síns en Krií