Morgunblaðið - 09.09.1984, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. SEPTEMBER 1984
111
eftir Mick Brown
fremur látið í ljós óánægju með
King, sem hafnaði 5,5 milljóna
dala samningi við Pepsi Cola.
Jackson drekkur ekki annað en
ferskan appelsínusafa og King
sagði að það væri fáránlegt að
gefa það í skyn að hann drykki
Pepsi Cola. í harðorðu bréfi til
King tilkynnti Jackson að fram-
vegis tæki hann engar ákvarðanir
og ráðstafaði engu í sambandi við
fjármál söngvarans. Eftir því sem
samningar og skipulagsatriði
varðandi ferðina komust á hreint
dró úr áhrifum King og hann hef-
ur nú verið lækkaður í tign. í stað
þess að vera auglýsingastjóri er
hann nú titlaður kynnir en við
auglýsingastjórastarfinu tók
Frank nokkur Russo sem gegndi
því í þrjár vikur en var síðan rek-
inn og hefur nú lagt fram kæru á
hendur Jackson-fjölskyldunni.
Chuck Sullivan heitir sá sem tók
við af Russo. Sá er líka hnútum
kunnugur í íþróttaheiminum en
þekkir ekkert til tónlistarmála, en
hann kann hins vegar skil á öllu
varðandi hin risastóru íþrótta-
mannvirki þar sem tónleikarnir
eru yfirleitt haldnir. Það og 42
milljóna dala trygging með 12,5
milljóna dala fyrirframgreiðslu
tryggði honum starfið.
Larry Larson heitir sá sem ann-
ast yfirstjórn og skipulagningu
tónleikaferðarinnar. Áður var
hann sjónvarpsframleiðandi og
framkvæmdastjóri rokkhljóm-
sveitar en nú stjórnar hann um-
fangsmesta og dýrasta ferðalagi í
gjörvallri tónlistarsögunni. 30
tæknimenn sjá um nærfellt 400
tonn af tækjabúnaði sem er svo
verðmætur að „enginn nema
NASA“ hefði efni á að gera út
svona leiðangur.
Margt af þvi dóti sem sviðs-
myndin er samansett af er af-
sprengi ímyndunar Michael Jack-
son sjálfs. Tölvustýrðar köngulær
úr málmi, hannaðar af verkfræð-
ingum Disney, hafa hljómsveitina
í neti sínu á tónleikum og fjögurra
metra háar furðuskepnur sem
nefnast „Kreetons" gegna sér-
stöku hlutverki á sviðinu við upp-
haf hverra tónleika. Jackson vill
einungis það bezta og er ekki rag-
ur við að borga fyrir það, segir
Larson. Þegar framleiðendur
„Kreeton" — sem nú eru fjölmarg-
ir í Los Angeles og nágrenni —
gerðu tilboð hikaði Jackson ekki
við að taka því dýrasta.
arson hefur líka yfirumsjón
með framleiðslu á alls konar
dóti, s.s. bolum, hárböndum, háls-
menum, dagskrám en útlit er fyrir
að gróðinn af þeirri sölu jafnist á
við tekjur af aðgöngumiðasölu.
Larry Larson ber líka ábyrgð á því
að erjur innan þess stóra hóps sem
fylgir Jackson á ferðalaginu kom-
ist ekki á almanna vitorð og verði
til þess að skaða orðstír stjörn-
unnar. Hann fylgist náið með
þeim 100 manna hóp sem hefur
hlutverki að gegna á sviðinu og
þeir sem valda vandræðum eru
umsvifalaust reknir.
Hingað til hefur yfirgnæfandi
meirihluti tónleikagesta verið af
hvítum kynstofni og úr millistétt.
Þessi staðreynd segir sína sögu
um vinsældir Jackson en hún er
líka til vitnis um það að fæstir
ungir negrar hafa ráð á að greiða
30 dali fyrir tónleikamiða. Larson
heldur því fram að negrar ákveði á
síðustu stundu að fara á tónleika
og þeir séu þvi óvanir að tryggja
sér miða með fyrirvara.
Afstaða negra almennt til um-
svifa Jackson er nokkuð á reiki.
Hinn þeldökki múhameðstrúar-
leiðtogi Louis Farrakhan hefur
gagnrýnt Jackson harðlega og var-
að negra við að taka hann sér til
fyrirmyndar. Tilraunir Jackson til
að svara ásökunum um að hann sé
ekki annað en handbendi hvíta
auðvaldsins i Bandaríkjunum hafa
ekki orðið til annars en að auka á
gagnrýnina á hann af hálfu negra.
I þessu er auðvitað ekki fólgin
skýringin á þvi að Michael Jack-
son og „sigurförin“ skuli draga að
sér alla þessa athygli. Að mörgu
leyti er Jackson hið furðulegasta
fyrirbæri þegar haft er i huga að
hann er í þann veginn að verða
þjóðhetja. Hann lifir einlífi og er
þó karlmannlegur. Hann er vottur
Jehóva og nánustu vinir hans virð-
ast vera afsprengi hans „eigin
draumamaskinu, svo og — að því
er sagt — lífvana brúður sem
hann er sagður „skeggræða“ við
innan veggja heimilis sins sem er i
Los Angeles.
Óneitanlega uppfyllir Michael
Jackson margs konar þarfir og
seður margskonar hungur sem
ríkjandi hefur verið á músíkmark-
aði i Bandaríkjunum. Hann nýtur
þess að vera skemmtikraftur sem
hefur tekizt að slá öll sölumet á
síðustu fjórum árum og hann hef-
ur lika læknað bandaríska popp-
unnendur af þeirri minnimáttar-
kennd sem þeir hafa þjáðst af
gagnvart brezkum tónlistariðnaði.
Hann varð einna fyrstur til að
taka popp-sjónbönd í sina þjón-
ustu og þar er hann tvímælalaust
fremstur i flokki.
Og svo eru það auðvitað hinir
óumdeilanlegu og óvenjulegu
hæfileikar Michael Jackson sem
eiga sinn mikla þátt í þessari vel-
gengni þegar hann birtist á svið-
inu á Meadowlands-leikvanginum
í New York um daginn — annar-
legur í allri sinni dýrð — magnað-
ur upp á risastórum skjá svo þeir
sem fjærst stóðu fengju örugglega
að sjá goðið — baðandi í laser-
geislum, bjarma flugelda og alls
konar tæknilegum furðuverkum
— bliknuðu allir hinir Jacksynirn-
ir.
Hámark tónleikanna í New
York — eins og raunar annarra
tónleika — var þegar hann söng
ril Be There, tilfinningavelluna
frá því að ferill hans í Motown var
nýhafinn. Við hlið mér sat stúlka
á táningsaldri samanhnipruð og
tárin runnu i striðum straumum
niður vanga hennar. Ljósin á
leikvanginum kviknuðu og upp
risu 44 þúsund manns sem sveifl-
uðu handleggjunum og tóku fjálg-
lega undir. Þetta fólk var vel á sig
komið og andlitin ljómuðu. A
þessari stundu varð Jackson-
landið býsna raunverulegt. Mér
leizt ekki á blikuna þegar ég gerði
mér ljóst að hér hefði ég orðið
vitni að einni kostnaðarsömustu
fjöldafullnægingu i mannkynssög-
unni. (tr The Sundav Timcs)
Ultima -penninn sem flýgur yfir biaðið
kúlutússpenninn frá