Morgunblaðið - 16.03.1984, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. MARZ 1984
17
Stjórn Verzlunarráös Islands
í Morgunblaðinu í gærdag var birt mynd af fyrsta fundi nýkjörinnar stjórnar Verzlunarráðs íslands. í texta féll niður
nafn eins stjórnarmanns, Gísla V. Einarssonar, og er beðið velvirðingar á því. Á myndinni eru, sitjandi frá vinstri: Arndís
Björnsdóttir, Vilhjálmur Ingvarsson, Ólafur B. Thors, varaformaður VI, Ragnar S. Halldórsson, formaöur VÍ, Árni
Árnason, framkvæmdastjóri VÍ, Jóhann J. Olafsson, Kggert Hauksson og Sigvaldi Þorsteinsson, lögfræðingur VÍ.
Standandi frá vinstri: Halldór Jónsson, Gunnar Ásgeirsson, Indriði Pálsson, Ólafur Ó. Johnson, Hjörtur Hjartarson,
Þorvaldur Guðmundsson, Gísli V. Einarsson, Hjalti Geir Kristjánsson, Ólafur Stephensen, Ebenezer Asgeirsson, Friðrik
Pálsson, Sigurður Gunnarsson og Gunnar M. Hansson. Á myndina vantar nokkra menn úr aðalstjórn, en varamenn
mættu í þeirra stað.
Fundað um kvótamálið á sunnudag:
Vonumst til að það verði til
þess að betri leiðir finnist
- segir Jón Magnússon, útgerðarmaður á Patreksfirði
„VIÐ ERIIM margir hagsmunaaðilar í
sjávarútvegi og tengdir honum, sem
líkar ekki sú aðferð, sem ákveðin hef-
ur verið við stjórnun fiskveiða í ár.
Okkur finnst, að með aflamarkinu
hafi verið valin versta hugsanlega leið-
in. Vegna þess höfum við boðað til
fundar um þessi mál í Sigtúni á sunnu-
dag klukkan 14 og vonumst til þess,
að hann verði til þess að betri leiðir
finnist," sagði Jón Magnússon, út-
gerðarmaður á Patreksfirði í samtali
við Morgunblaðið.
„Stærsti vandinn við þetta kerfi
er sá, að hinn mannlegi þáttur er
ekki tekinn með í myndina, en á
honum þurfum við íslendingar nú
helzt að halda og er það í raun næg
ástæða til að vera á móti þessu.
Kerfið verður að fela í sér hvatn-
ingu, án hennar er nánast ekki um
neina sjómennsku að ræða og svo er
því miður nú. Þá gengur ekki að
hafa nánast sama kerfið fyrir öll
okkar fiskiskip, það getur aldrei
gengið fyrir flotann í heild. Þar er
um að ræða fiskiskip af öllum
stærðum og gerðum og með mis-
munandi aðstöðu. Svona kerfi getur
kannski gengið i einhverjum auka-
búgreinum í sjávarútvegi, en aldrei
yfir heildina.
Það eru ekki bara útgerðarmenn
og sjómenn, sem hafa sýnt þessum
fundi áhuga. Þessi mál koma líka
mjög illa við ýmis byggðarlög og því
hafa fulltrúar þeirra mikinn áhuga
á málinu. Þessum fundi er ekki
beint gegn neinum sérstökum, hann
er alveg ópólitískur. Hér er um mik-
inn vanda að ræða, sem við teljum
skyldu okkar að ræða og reyna að
finna lausn á,“ sagði Jón Magnús-
son.
Ljóð litanna breytast
í hljómmikla tónlist
Sýning Sigrúnar Gísladóttur fær
góða dóma í Vestur-Þýskalandi
í síðasta mánuði lauk sýn-
ingu á myndum Sigrúnar
Gísladóttur í St. Augustin í
Vestur-Þýzkalandi. Sýning
þessi fékk mjög lofsamlega
dóma í blöðum þar, en þetta
var í fyrsta sinn, sem lista-
konan heldur sýningu í
Vestur-Þýzkalandi. Á sýning-
unni voru bæði klippimyndir
(collage) og vatnslitamyndir
frá sl. þremur árum.
í listgagnrýni í blaðinu
Rhein-Sieg Rundschau er komizt
svo að orði, að í klippimyndum
íslenzku listakonunnar verði lit-
irnir að hljómmikilli tónlist. Það
sé ekki að ástæðulausu, sem hún
nefnir eina myndina „ljóð“. Þar
sé ekki átt við ljóð orðanna held-
ur litanna og tóna þeirra, sem
verður að hljóðlátri tónlist eins
og í myndinni „Beethoven" eða
að tilfinningaríkri hrynjandi
eins og í vatnslitamyndinni
„Tango".
í mörgum verkanna, sem með-
vitað eða ómeðvitað minni á Del-
aunay og hafi svipuð áhrif og
óhlutbundin tónsmíð, gefa nöfn
eins og „Pílagrímar", „Konur"
eða „Kínverji" áhorfendanum
ábendingu um að leita að áþreif-
anlegum viðfangsefnum. Og
hann verður fundvís. Hann upp-
götvar í „Pílagrímum" lifandi
verur, sem mynda hljómkviðu og
í „Stöðuvatninu" finnur hann
hinn djúpa bláma jökullónsins
ún Gísladóttir
með fjallakeðju í baksýn. í
klippimyndinni „Sumar" finnst
honum hann skynja dansandi
verur, sem hylla sólarljósið.
En hvort sem myndir Sigrún’-
ar eiga upphaf sitt í fólki eða
landslagi, þá skiptir það ekki
meginmáli. Litir og birta eru að-
alatriði í myndum hennar, segir
að lokum í listgagnrýni blaðsins.