Morgunblaðið - 12.11.1957, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 12. nóv. 1957
MORCUHBLAÐ1Ð
17
Jón Ólofsson rafvlrhjomeistari
M i nningarorð
EF EINHVER hefði reynt, fyrir
svo sem 4—5 árum að telja mér
trú um, að æskan og ellin gæti
bundist vináttuböndum sams kon
ar og þeim, er æskan tengist sín
á milli, hefði ég sennilega mót-
mælt slíku, sem firru einni.
En nú í dag, er ég rita þessar
línur er mér ekki lengur til efs,
að slíkt geti átt sér stað og átti
sér stað með okkur Jóni Ólafs-
syni, sem við fylgjum til hmztu
hvíldar í dag.
Fæddur var Jón Ólafsson hinn
17. apríl 1886, að Syðri-Hömrum
í Hotlum, sonur hjónanna Ólafs
Einarssonar bónda þar og konu
hans Ragnhildar Filippusdóttur.
Árið 1901 fluttist hann til Reykja
víkur og gerðist verkamaður hjá
Reykjavíkurbæ. Síðan gerðist
hann starfsmaður hjá Gasstöð-
inni, og fékkst einnig við gas-
lagnir og viðgerðir á þeim.
Er tekið var til við raflýsingu
Reykjavíkur um 1918 hóf hann
nám í þeirri iðngrein og varð
meistari í þeirri iðngrein árið
1927. Hafði hann þannig starfað
í 30 ár, sem meistari og innt af
hendi margt starfið bæði í þágu
einstaklinga og opinberra aðila,
t.d. lagði hann raflögnina í Þjóð-
minjasafnið. Á þessu árabili út-
skrifaði hann einnig fjölda
sveina, er hann hafði tekið í læri.
Jón var einn af stofnendum
Rafvirkjameistarafélagsins og
var í stjórn þess á árunum 1929—
1931. En eftir það fékkst hann
lítt við félagsmál og kom þar eink
um tvennt til, miklar annir er á
hann hlóðust og félagsleg hlé-
drægni.
Jón var tvíkvæntur. Fyrri
konu sinni, Jóhönnu Jónsdóttur,
kvæntist hann 1912 og varð þeim
þriggja barna auðið, og eru þau
þessi: Ragnhildur gift Guðna
Sigurðssyni, verzlunarmanni,
Stella gift Leifi Þórhallssyni,
skrifstofustjóra, og Þórir raf-
virki kvæntur Ásu Ásgeirsdóttur.
Jóhanna lézt eftir stutta sambúð
árið 1915.
Seinni konu sína, Stefaníu
Pálsdóttur, gekk Jón að eiga ár-
ið 1927. Þau eignuðust einn son,
Guðmund, verkstjóra hjá Raf-
veitu Reykjavíkurbæjar, sem
kvæntur er Sesselju Sigurðar-
dóttur. Stefanía andaðist 1953.
Síðustu tvö æviárin bjó Jón
hjá systur sinni, frú Filippíu
Ólafsdóttur, og naut þar vel að-
hlynningar og umönnunar þeirrar
prýðiskonu.
Miklar hlýleikar voru með Jóni
og börnum hans öllum, enda var
hann hinn elskulegasti faðir.
Einnig var sérstaklega kærleiks-
ríkt milli hans og Jóns Guðna-
sonar, dóttursonar hans, er flutt-
ist til afa síns eftir lát seinni
konu hans, Stefaníu, og bjó hjá
honum námsár sín í menntaskóla.
Er kynni okkar bar saman var
tekið að hausta að í lífi Jóns
Ólafssonar og löng ævi hafði veitt
honum skilning á lífinu og mönn-

unum — ævi sem hafði gefið
honum margt og margt af honum
tekið, reynt hann, þroskað og auk
ið honum umburðarlyndi, sem
var ríkur þáttur 1 persónuleika
hans.
Ég kynntist honum fyrst sem
vingjarnlegum gömlum manni.
Þessi kynni okkar urðu von-
bráðar að innlegustu vináttu, sem
hélst æ síðan, mér til mikils
þroska og ánægju. Það var gæfa
góð að fá notið vináttu hans, hin
síðustu æviárin, ræða við hann
um hin ýmsu vandamál mann-
lífsins, vandamál, sem þið gamla
fólkið eru löngu búin að leysa,
eða hætt að fárast yfir — en enn-
þá vefjast fyrir okkur ungmenn-
unum.
Jón Ólafsson hafði gott vald
á íslenzku talmáli og næma til-
finningu fyrir hrynjanda máls-
ins, eins og eldri kynslóðinni virð
ist vera gefið í langtum ríkara
mæli, en hinni yngri, ásamt orð-
gnótt og fágætum orðatiltækjum,
sem nú heyrist aðeins af vörum
gamals fólks og virðist því mið-
ur vera dæmt til dauða með því.
Jón hafði skemmtilega samtals-
gáfu og kom þar margt til. Mað-
urinn var léttur í lund, einstak-
lega ungur í anda, hispurslaus í
viðmóti, og gæddur ríkri kímni-
gáfu, sem hann beitti oft á gáska-
fullan hátt í samræðum, en aldrei
illkvittnislega, og gætti þess vel
að ei sviði undan, enda sjálfur
viðkvæmur í lund.
Jón Ólafsson var greindur vel,
starfsmaður góður og áhuga-
maður mikill. Hann hlífði sér.
því ekki sem skyldi eftir að hann
tók að kenna sjúkleika þess, er
síðar dró hann til dauða, fyrr
en vera þyrfti, hefði hann kunn-
að sér hófs. Eiginleika þessa
kunna menn vel að "meta og var
oft fjölmennt hjá þeim nöfnun-
um á Vitastígnum og mátti heita,
að ég væri þar daglegur gestur
seinustu menntaskólaár mín, á-
samt fleiri skólafélögum Nonna.
íbúð hans var eins konar grið-
land okkar, þar sem andrúms-
loftið var mettað gestrisni og góð
vild í okkar garð. Ekki var það
aðeins, að við nytum gestrisni
þinnar, heldur áttirðu einnig til
að hlaupa undir bagga með okk-
ur er pyngja okkar skólasveina
tók að gerast léttvæg, og Hórace
var loðinn og torskilinn, svo við
sáum ekki aðra leið útúr ógöng-
unum, en fleygja allri latínu niðri
í tösku og labba í bíó. Þetta
vildi ég nú, fyrir hönd okkar allra
skólapiltanna færa þér innileg-
ustu þakkir.
í löngu starfi þínu hefur þá
flutt ljós og yl inn á mörg heim-
ili, en á enn lengri ævi hefur
þú flutt Ijós og yl inn í sálir
þeirra er orðið hafa á vegi þín-
um. Nú við þessi þáttaskil veit
ég, að þetta fólk hugsar til þín
með þökk í hjarta og biður þér
fyrirbæna yfir hina dökku móðu.
En þar þurfum við ekki að ugga
um hag hans því að Sókrates
sagði: „Góður drengur hefur
ekkert að óttast, lífs eða liðinn,
því að hann er á Guðs vegum“,
og Jón Ólafsson var drengur góð-
ur.
Að síðustu vil ég færa nánusta
vandamönnum • innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Magnús Thoroddsenu
Þýzkir raffmagnsmótorar
0,22 ha. verð kr. 551.00
0,34 —• — — 586.40
0,40 — — — 70600
0.67 — — — 777.50
HANDLAMPAR — ýmsar tegundir.
RAFLAGNINGAEFNI ALLSKONAR
ég þakka
Colgate
velgengni mina
Flugfreyja, eins og ég, verður að hafa fall-
egt bros.Hið frábæra COLGATE DENTAL
CREAM, heldur tönnum minum mjallhvít-
um.
Ég hef erfitt starf, en hef
aldrei haft frátafir vegna
tannpínu.
COLGATE ver tennur mín
ar skemmdum.
Véla- og raffœkiaverzlunin hf.
Tryggvagötu 23
FAÐIR VOR —• er lítið
bænakver, með stórri lit-
mynd á hverri siðu, þar,
sem efni bænarinnar er
táknað.
Kverið er handa öllum
börnum, læsum og ólæs-
um.
FORELDRAR, gefið börn-
um yðar þetta litla bæna-
kver, sem er mjög að-
gengilegt til hjálpar við
að kenna þeim Faðir vor,
bæn, bænarinnar.
Barnabókaútgáfan Máni,
Ljósvallagötu 20, Rvík,
Sími 33934, Box 552.
Ég hitti margt heldra fólk á hverjum
iegi, en get alltaf verið örugg, því að
DOLGATE gefur hressandi munnbragð.
( burstið tennur yðar ’
C ( með COLGATE
Q DENTAL CREAM
o það freyðir! -y
C
KRISTJAN 0.|
SKAGFJÖRD
H/F
REYKJAVHC.
ENDING MEÐ
MANSI0N BÓNI
ÞAB HREINSAR MUNNINN MEDAN ÞA D VERNDAR TENNUR Y B A R