Íslenzk tunga - 01.01.1963, Side 133

Íslenzk tunga - 01.01.1963, Side 133
ÚR FÓRUM ORÐABÓKARINNAR III 129 landi og víðar, er auðsæilega leitt af þessari merkingu orðstofnsins. Merkingarfræðileg rök og hliðstæður hníga að því, að hin austfirzka merking orðsiftarinnar sé upphaflegri, enda þótt heimildir um hana séu yngri, sbr. t. d. dvali og dvöl. En hvað er þá um ætt orðstofnsins og uppruna? Ekki sýnist geta verið um tökuorð að ræða, enda þótt orðið virðist alleinangrað. Helzt hefur mér komið til hugar, að það ætti skylt við sæ. máll. dáka ‘anga, þefja’, dáka f. ‘gufa, móða’ og e. t. v. dáka ‘sýsla við, þvaðra’. Þess hefur raunar verið getið til, að tvö fyrrnefndu orðin væru tekin að láni úr lágþýzku, en tæpast eru nein fullgild rök fyrir því. Ef þessi ættfærsla mín er rétt, yrði að gera ráð fyrir, að orðsift þessi hefði í öndverðu táknað móðu eða reyk e. þ. u. 1., en síðan mók, sbr. svipaða merkingarþróun í orðum eins og drungi og mók (sbr. móka f. ‘dimmviðri, mugga’, mœkja f. ‘hitamolla’). Um frændlið þessarar orðsiftar í öðrum indoevrópskum málum skal ekki rætt að sinni, en vel mætti hún vera í einhverjum ættartengslum við lett. dugains ‘gruggugur, dimmleitur’ og findv. dhvajati ‘blakta’ o. s. frv. Heigull Kk-orðið heigull er þekkt um allt land og þá tíðast í merkingunni ‘hugleysingi, kjarklaus maður’, og má segja, að sú merking orðsins sé ríkjandi bæði vestanlands og á Norður- og Austurlandi. En á Suðurlandi, einkum í Árnes- og Rangárvallasýslum, merkir heigull jafnframt latan mann eða linan til verka; hann er heigull til allrar vinnu, þ. e. ‘latur og framkvæmdalítill’. Á þessum sömu slóðum er orðið heigulsháttur haft um leti eða sofandahátt, en annars staðar á landinu táknar það hugleysi. Allt bendir til þess, að hin sunnlenzka merking orðsins sé upphaf- legri. í Orðabók Jóns frá Grunnavík, sem var Vestfirðingur, en ólst að nokkru upp norðanlands, segir svo: „heigull, m. homo admodum segnis et torpidus,“ þ. e. ‘mj ög seinlátur maður og slj ór’; „heiglast, admodum lente moveri,“ þ. e. ‘silast’. Merkingartilbrigði orðstofnsins og afleiddar orðmyndir hníga að ÍSLENZK TUNGA 9
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182

x

Íslenzk tunga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslenzk tunga
https://timarit.is/publication/852

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.