Lesbók Morgunblaðsins - 04.09.1960, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
417
Fjós, f járhús, hlaða og hænsahús á búgarðinum.
hlýtur að hafa verið suður í Af-
ríku.
Á hverju miðvikudagskvöldi er
kvöldvaka í skólanum. Þar hjálp-
ast að heimamenn og gestir að
skemmta og fræða. Á kvöldvök-
unni sem við vorum á, var mikill
almennur söngur, sungin ættjarð-
arljóð, Jón Jónsson kennari
skemmti, en frú Ólöf Nordal flutti
erindi.
Hér ber ýmislegt fleira við. Einn
daginn kemur stúlka með máríu-
erluimga, sem hún hafði handsam-
að úti í móa, vegna þess að hann
gat ekki flogið. Litla stúlkan var
mjög áhyggjufull út af því hvemig
ætti að bjarga unganum. En hér
var enginn dýralæknir og enginn
sem kunni nein ráð við veikleika
fuglsins, sem enginn kunni nein
skil á, og svo var hann fluttur aft-
ur út í sólina og sumarið, í þeirri
von að honum mundi bezt batna
þar. Sennilega hefir hann orðið
fyrir rafmagnslosti. Þessir smá-
fuglar sækjast eftir því að sitja á
rafsímanum og einangrunarkúlim-
um og læsa þar klónum inn í þræð-
ina. —
Einu sinni skruppu ung hjón að
gamni sínu til Þorlákshafnar og
sáu þar furðulega fiska. Það voru
skötuselir. Færeyskur kafari var
að vinna þar í höfninni við að koma
böndum á stórgrýti, sem þar er í
botni. Og sem hann er að vinna
að þessu niðri í djúpinu, sækja
skötuselir að honum. Þá brá hann
á sitt ráð, tók skötusel í vað og
gaf merki um dr'aga upp. Þeim,
sem í landi voru, mun hafa brugð-
ið í brún, er þeir hugðust vera að
draga stein upp af mararbotni, og
þá kom þar ógurleg lifandi ó-
freskja og gapti eins og Miðgarðs-
ormur. En þarna fengu þeir að
draga hvern skötuselinn eftir ann-
an, unz fjórir voru komnir. Þessi
fregn vakti mikla athygli, því að
enginn hafði fyrr heyrt getið um
slíkan veiðiskap. —
Einn daginn hljóp sjötugur gest-
ur upp í heiði til þess að sjá hvem-
ig hinum svonefnda Þrengslavegi
miðaði áfram. Hann varð að fara
alla leið upp fyrir Sandfell, því
að vegurinn er ekki kominn nema
rétt suður fyrir Litla Meitil. Það-
an og að Sandfelli er helluhraun,
sem hvorki mannlegur máttur né
stórvirkar vélar geta unnið á. Hef-
ir þetta tafið vegargerðina mikið,
því að flytja þarf efni í veginn
langar leiðir. En þegar niður með
Sandfelli kemur, tekur við bruna-
hraun, sem auðvelt er að vinna á,
og mun vegargerðinni þá miða
hraðar en áður. Síðan á vegurinn
að liggja um Krossfjöll og niður
Torfdal og kemur svo á Ölfusveg-
inn rétt austan við Hlíðardalsskóla.
Ibúðarhús bústjóra, til hægri sést á fjósið,