Lesbók Morgunblaðsins - 07.02.1960, Side 1

4. tbl. Sunnudagur 7. febrúar 1960 XXXV. árg.
Snœbjörn Jónsson;
Minning Einars H. Kvarans
Mikilvœgasta málið í heimi
GLEYMDUR er genginn. Enginn
getur nú um það sagt hve fornt
þetta alkunna sannmæli muni
vera. En án efa mjög fornt — og
mjög er það líka raunalegt, því
að raunalegt og skaðlegt er það að
virða ekki hina austrænu áminn-
ingu: Verið minnugir leiðtoga yð-
ar. Það er örugglega víst, að eigi
framtíðin að verða blessunarrík þá
verður nútíðin að hafa nokkuð
djúpar rætur í fortíðinni. Vei þeim
manni og vei þeirri þjóð, sem rót-
laus verður. Rótarslitinn visnar
vísir, segir hið spaka skáld, og
þau orð ásannast jafnt á þjóðum
sem einstaklingum.
En ef þetta ömurlega spakmæli
um gleymskuna var sannleikur
endur fyrir löngu, meðan fram-
vinda tímanna var svo miklu hóg-
legri en nú, þá er það þó fyrir víst
miklu sannara á þessari öld ofsa-
legs hraða, þegar hjólið snýst svo
hratt að vart festir auga á og segja
má að hver dagurinn sé öðrum
ólíkur. Gleymska og hverfleiki nú-
tímans eru blöskranleg í augum
þeirra manna, er aldur hafa til
þess að muna hægfara tíma. Þeir
Einar H. Kvaran.
sjá hvílíkum ógnar-verðmætum
beljandi straumur tímans skolar á
burt með sér.
Það vill fiest verða of eða van
hjá okkur fáráðum mannskepnum.
Hann *r saimarlega óhollur þessi