Lesbók Morgunblaðsins - 02.03.1952, Blaðsíða 11

V LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
103
Menn skilja kannske betur við
hvað ég á, þegar haft er í huga, að
við á Kötlu erum flestir búnir að
fara nokkuð víða og kynnast ýmsu
í siglingum, austur um allt Miðjarð-
arhaf, til Grikklands, suður með
Afríku, til Dakar og síðast Suður-
Ameríku o. s. frv. Þá bætir það
ekki úr skák, að um viðræður er
ekki að ræða, að minnsta kosti ekki
að neinu gagni, því spænsku kunn-
átta okkar er mjög takmörkuð, en
Kúbamenn tala spænska mállýzku.
Það er því ekki neitt óeðlilegt þótt
nokkur misskilningur geti orðið,
svona einstöku sinnum, en til al-
varlegra árekstra hefur ekki komið
og kemur vonandi ekki, því manni
lærist brátt að svnda milli skers
og báru og hafa eins lítil afskipti
af þessum fjarskyldu mönnum, eins
og hægt er. Eitt atvik ætla ég þó
að minnast á, sem skeði er við vor-
um nýkomnir til Kúbu og verið
var að ganga frá lestum eftir losun
í Mariel, sem er smábær nokkru
fyrir vestan Havana. Við höfðum
komið þangað með kartöflufarm
frá New York, en þær eru ekki
ræktaðar á Kúbu. Unnið hafði ver-
ið nótt og dag við losun skipsins,
en það er venja á Kúbu, og eina
nóttina var þessu lokið. Einn stýri-
mannanna, sem var á verði, stjórn-
aði vinnunni við að loka lestarop-
um og þess háttar. Af einhverjum
ástæðum reiddust verkamennirnir
honum heldur betur, ráku upp ösk-
ur mikið og brugðu hnífum á loft.
Stýrimaðurinn stóð kyrr og hreyfði
sig ekki, þótt hópurinn væri ekki
árennilegur. Málið leystist þó brátt
á þann hátt að verkstjórinn kom
hlaupandi og gekk í milli. Hvað
skeð hefði annars. skal ég ekki leiða
neinum getum að.
Á SLÓÐUM
SJÓRÆNINGJA
í gamla daga þegar sjóræningjar
og ævintýramenn sigldu undir
hauskúpufánanum um höfin og
gerðu allar siglingar friðsamra
verzlunarskipa óvissar og hættu-
legar, var líf og fjör á Kúba. Þræla-
skipin frá Afríku voru tíðir gestir
í Havana, en þar er prýðileg höfn
írá náttúrunnar hendi, eins og í
Tanamo og víða við norðurströnd-
ina og þar mæltu sér líka mót
kaupförin, með silfur frá Mexico
og gull frá Perú, til þess að hafa
samflot yfir hafið til Evrópu. En
á næstu grösum leyndust sjóræn-
ingjarnir í vogum og víkum, bak
við skógiþaktar eyjar og hólma,
eins og til dæmis í Cojimar, rétt
austan við Havana, þar sem íbú-
arnir lifa nú á hákarlaveiðum, en
kjötið af þeim er selt í ódýrari veit-
ingahúsum sem bacalao — saltfisk-
ur! Dagar sjórána eru nú löngu
liðnir, segja menn, en það er nú
ekki alveg rétt. í blaðinu Havana-
post 2. des. s.l., en það er eina
blaðið, sem gefið er út á ensku á
Kúbu, og kostar 20 cent (á fjórðu
krónu) eintakið, sakar Kúba ná-
grannaríki sitt, Dominican, um sjó-
rán, og ákæran hefur við nokkur
rök að styðjast. Málið var þannig
til komið, að varðskip frá fyrr-
nefndu ríki tók með valdi skip
nokkurt, sem skráð var í Honduras,
60 mílur fyrir sunnan vesturodda
Kúbu. Ástæðan til þessa var sú,
að einhver óróaseggurinn í Dom-
inican hafði vopnaða stjórnarbylt-
ingu á prjónunum og var þetta skip
með vopnafarm til hans. Nú komst
allt upp, eins og stundum vill verða
og var varðskipið sent af stað til að
leita vopnaskipsins og fann það
þarna, mörg hundruð mílur frá
Dominican. Nú er Kúba alveg sama
um allt pólitískt brölt í Dominican,
en afskipti þeirra af þessum at-
burði koma af því, að á skipinu
voru 4 skipverjar kúbanskir borg-
arar og hafa þeir setið í fangelsi
síðan, ef þeir þá hafa ekki verið
gerðir höfðinu styttri, sem er öllu
sennilegra. Nú virðist liggja bein-
ast við að senda nokkra kúbanska
verkamenn til að sækja mennina,
en, nei, tímarnir eru breyttir, því
að í blaðinu segir, að málið verði
kært fýrir Öryggisráðinu,