Lesbók Morgunblaðsins - 18.03.1951, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
163
Neglt fyrir glugga í Miami.
Miðvikudaginn 17. sept.
klukkan 12 á kádcgi.
Jeg er enn að bíða. Fellibylur-
inn enn ókominn. Er á eftir áætlun
sá gamli. Jeg svaf líka mjög sæmi-
lega í nótt. I'ó vaknafti jeg öðru
hvoru þegar gauragangurinn var
sem allra verstur.
Fjandi er hann nú samt hvass!
Vindhraðinn hjerna er nú sagður
um 130 kílómetrar. í Palm Beach
um 200 kílómetrar. Seinna í dag
er búist við að hann komist í 200
kílómetra hjerna á Miami strönd.
Jeg er að velta því fyrir mjer
hvernig þá verði umhorfs hjerna,
því að núna hristist þessi sjö hæða
bygging eins og í jarðskjálftakipp-
um. Hjerna á 7. hæð er eins og mað-
ur sje að róla sjer uppi í flaggstöng!
í morgun sagði jeg við sjálfan
mig: Það er ekki svo hvast að mjer
sje ekki óhætt að skreppa niður að
sjó og taka myndir. Læddist síðan
út svo lítið bar á. Komst niður að
sjónum án mikilla erfiðleika. Og
þar gat að líta sannkallaðar nátt-
úi'uhamfarir:
Ægifagrir himinháir brimskaflar
ultu utan af hafinu og kembdi sjó-
rokið aftur af þeim. Síðan splundr-
uðust þeir eins og atómgos á strönd
inni og ruku út í loftið.
Þó hef jeg sjeð miklu fegurra
brim í Vestmannaeyum og í Höfn-
unum. — Annars var skygni erfitt
vegna sjóroksins.
Eitt ólagið var svo stórt að sjór-
inn flæddi yfir malarkambinn og
jeg varð að taka til fótanna. Með
fióðölduna á hælunum! Láta mjer
svo nægja að taka kvikmyndina úr
meiri fjarlægð. v
Sjórinn flæðir nú um allan bæ
og ekki gott í efni. En fólkið hímir
í hótelskálanum og skrafar um
fellibylinn. Sumt er áhyggjufult.
Aðrir spila á spii og dreypa á sjúss.
Öll útivist og umferð er lífshættu-
leg og stranglega bönnuft.
Fimmtudaginn 18. sept.
Um hádegið.
Jeg ætla að gera skaðabótakröfu
á upplýsingaþjónustuna! Jeg hef
verið gabbaður. Fellibylurinn náði
sem sje hámarki sínu um kl. 11 í
gærmorgun. Og jeg hafði ekki hug-
mynd um það.
— Og vindhraðinn var ekki 130
kílómetrar, eins og mjer var for-
talið, heldur að meðaltali 150 kíló-
metrar. Með hrynum upp í 180
kílómetra.
Það er svipaður hraði og jeg hef
komist hraðast í splunkurnýum
Oldsmobile á Pennsylvania Turn-
pike. Eða tæpar 110 mílur á kist.
En eftir á að hyggja: Ef jeg hefði
vitað að fellibylurinn var upp á
sitt versta í gærmorgun, hefði jeg
kanske ekki þorað út!
Fyrir bragðið get jeg stært mig
af að hafa verið úti í 180 kílómetra
fellibyl að taka landslagsmyndir!
Jeg er þó dálítið gramur yfir að
hafa ekki vitað betur af augna-
blikinu.
En hildarleiknum er sem sje lok-
ið á þessum stað að þessu sinni og
bylurinn heldur austur yfir landið
og dregur á eftir sjer slóða evði-
leggingarinnar.
Hjer er ljótt um að litast. Brotin
pálmatrje liggja þvert um sfrætin