Morgunblaðið - 18.08.1996, Page 34
34 SUNNUDAGUR 18. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
I LIKE THE5E NATURE
PR06RAM5...YOU 5EE THIN65
TOl) NEVERTH0U6HT C0UU7...
Mér finnst gaman að þessum
náttúrulífsmyndum ... maður
sér hluti sem maður hélt að
gætu aldrei
BREF
TDL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Hver brást hverjum?
Frá Sólveigu Harðardóttur:
VIÐ íslendingar lifum ósköp venju-
legu lífi: vinnum og hvílumst, hlæj-
um og grátum, sigrum og töpum -
og í velflestum málum finnst okkur
eitthvað. Ef við vorum svo heppin
að alast upp á trúræknu heimili,
þá hefur Jesús verið besti vinurinn
fram eftir öllu og að aflokinni ferm-
ingu var gott að vita af athvarfi
kirkjunnar, ef í harðbakkann slægi.
Þegar raunsæið og brauðstritið nær
hámarksítökum, getur okkur fund-
ist kirkjan hafa brugðist, fyrst hún
kemur ekki á hlaupunum, þegar við
eigum bágt. Við mætum henni jú
af og til - á jólum og páskum, við
skírn, fermingu, giftingu, jarðarför,
en þar með búið. Hljómar þetta
kunnuglega, kannski?
Fjölmiðlaumfjöllunin um kirkj-
unnar mál á undanförnum misser-
um, svo nálægt því einhliða sem
hún hefur verið í neikvæðni sinni,
getur varla talist sæmandi heiðar-
legri þjóð - hvað sem líður raun-
gildi þeirra „frétta", sem ýtt hafa
við okkur með æ styttra millibili.
Rót hefur komist á þjóðarsálina og
hafa ýmsir notað sér tjáningarfrels-
ið út í ystu æsar. Sjálfsagt finnst
mörgum í dag, að þeir standi
frammi fyrir þeim vandkvæðum,
sem minnst er á í vísunni gömlu.
Satt og logið, sitt er hvað
og sönnu er best að trúa.
En hvemig á að þekkja það,
þegar flestir ljúga?
Við vitum orðið öll, að víða er
eitthvað meira en lítið að. í umræðu
manna á meðal kemur berlega í ljós,
að enn sem fyrr hafa menn skömm
á valdníðslu og ágirnd sr. Sigvalda
gamla og nöðrutungunni, Gróu á
Leiti. Enga samleið vilja menn eiga
með „niðjum“ þeirra, né teljast þar
til arftöku sjálfir. Sumum hefur
fundist þeir gera best í því, að
„segja sig úr“ þjóðkirkjunni - að
leita annað, sér til sáluhjálpar. Öðr-
um þykir beinlínis lögbrot að dæma
í nokkru máli án sannana - og
ógnvekjandi tilhugsun um íslenska
þjóð með margsundraða kirkju -
eða jafnvel alls enga, þegar fram í
sækir, ef við gáum ekki að okkur
í tíma.
Spumingar dagsins snúast um
mál, sem alla varðar, um skilning
og upplifun á trúnaði, tilbeiðslu og
kærleika - og þau spjöll, sem við
vinnum hvert öðm, þegar við þorum
ekki að treysta á „Guð í alheims
geimi“ og í okkur sjálfum - eða
dugum ekki til að haga orðum okk-
ar og gerðum í samræmi við það.
Sannleiksástin gefur hveijum og
einum sín svör, en samviskan býð-
ur, að orð og athæfi fylgist að. Og
sú hugsun sækir æ oftar að mér,
að einmitt nú mætti sem best ferma
mig að nýju.
Enn á ný vil ég þiggja, með vax-
andi þökkum, að standa í skjóli
besta vinarins og taka í hönd þína,
ef við skyldum eiga samleið. Ég vií
endurnýja það heit, sem ég vann
Guði í fermingarathöfninni forðum
daga að „ ... leitast við af
fremsta megni, að hafa Drottinn
vorn, Jesúm Krist, að leiðtoga lífs
míns.“ Og ég vil ganga sem oftast
um kirkjudyr Guðs - og við öll, sem
Guðs börn erum, líf hennar og starf.
Mér hefur loks skilst, af því ég fór
sjálf og gáði, að það var ég sem
brást kirkjunni, en hún ekki mér.
E. SÓLVEIG HARÐARDÓTTIR,
Stórholti 28,105 Reykjavík.
Gjöld fyrir rannsóknir
hækka ekki
Frá Þóri Haraldssyni:
SL. FÖSTUDAG birtist í Morgun-
blaðinu grein eftir Ástu B. Þor-
steinsdóttur þar sem hún fjallaði
um hækkun á greiðslum fyrir rann-
sóknir.
í vinnslu þessarar greinar hefur
Ástu orðið eitthvað á í messunni
því þau dæmi sem tekin eru um
hækkanir á gjöldum fyrir rannsókn-
ir eru röng, engin breyting hefur
orðið á þeim gjöldum sem Ásta til-
tekur frá árinu 1993.
Það sem hefur hinsvegar breyst
er að gjaldtaka fyrir komur á
göngudeild og bráðamóttöku hefur
verið færð til samræmis við reglu-
gerð frá 1993 sem ekki hafði að
fullu komið til framkvæmda á
sjúkrahúsum. Framkvæmd reglu-
gerðarinnar hefur verið mismun-
andi eftir sjúkrahúsum og þannig
skapast misræmi í greiðslum sjúkl-
inga fyrir komur til sérfræðinga,
eftir því hvar þeir starfa, sem Sam-
keppnisstofnun hafði m.a. gert at-
hugasemdir við og taldi að biyti í
bága við samkeppnislög.
Hinn 25. júní sl. var sjúkrahús-
um því falið að taka upp hlutfalls-
greiðslur í samræmi við reglugerð
nr. 14/1993 þannig að gjaldtakan
yrði alls staðar sú sama. Við þetta
hækka greiðslur sjúklinga fyrir þá
þjónustu sem þeir hafa hingað til
einungis greitt göngudeildargjald
fyrir, sérstaklega á Landspítalan-
um og háls- nef- og eyrnadeild
Sjúkrahúss Reykjavíkur. Gjald fyr-
ir viðtal hækkar þannig úr 1.500
kr. og í 1.580 - 2.340 kr. og við
getur bæst greiðsluþátttaka sjúkl-
ings vegna aðgerðar ef um það er
að ræða. Gjald fyrir rannsóknir
hefur hinsvegar ekki breyst.
Vert er að benda á að reglur
um afsláttarskírteini draga mjög
úr áhrifum þessara hækkana, ekki
síst hvað varðar böm, aldraða og
öryrkja og á þannig að vera tryggt
að þeir sem mest þurfa á þjón-
ustunni að halda, finni minnst fyr-
ir þessari breytingu sem er óhjá-
kvæmileg til . að sjúklingar og
læknar sitji alls staðar við sama
borð. Allt tal um að með þessum
hætti sé verið að auka álögur á
sjúklinga er því rangt og undrar
mig að Ásta, sem mér virðist ávallt
vilja hafa það sem sannara reyn-
ist, skuli hafa fallið í þá gryfju að
vinna ekki með réttar upplýsingar
ÞÓRIR HARALDSSON, aðstoðar-
maður heilbrigðisráðherra.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar-teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.