Morgunblaðið - 18.08.1996, Side 20
20 SUNNUDAGUR 18. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
OSTAMAÐURINN
Á HORNINU
ég þar fyrst og fremst við ostarúll-
urnar sem nú eru framleiddar með
sex mismunandi bragðtegundum.
Ég framleiddi þessar rúllur fyrst
fyrir búðina okkar en árið 1993
markaðssettum við þetta í tveimur
verslunum á 'Suðurnesjum. Einnig
fórum við með_ þessa framleiðslu á
Ostadagana. í framhaldi af því
gerðum við dreifíngarsamning við
Osta- og smjörsöluna. Við kaupum
af þeim ijómaost í stórum einingum
sem við síðan framleiðum úr. Þetta
er fremur kexostur og hefur orðið
mjög vinsæll. Umbúðimar um ost-
inn hafa breyst. Fyrst var hann í
sellófónpappír en það var erfitt að
geyma ostinn í þeim umbúðum eft-
ir að tekið hafði verið af honum.
Til þess að að bæta úr því voru í
samvinnu við Örva hannaðar nýjar
plastöskjuumbúðir sem notaðar eru
í dag. Ég giska á að við framleiðum
um 8 til 12 þúsund svona ostarúll-
ur á mánuði.
Einnig framleiðum við brie með
hvítlauks- og gráðostsrönd. Það
hefur verið stöðugur stígandi í
framleiðslu þeirra osta. Hvítlauks-
osturinn hefur reynst mun vin-
sælli, það eru miklu færri sem vilja
gráðostinn, en þeir sem á annað
borð vilja hann eru tryggir við-
skiptavinir. Við komum með þenn-
an ost á síðustu Ostadaga og bætt-
um við einni ostategund , ostarúllu
sem við köllum „pikant“, og er með
kryddblöndu sem inniheldur
papriku, dill og lauk. Einnig fram-
leiðum við tiramisu, eftirrétt að ít-
alskri fyrirmynd, hann hefur selst
mjög vel. Við höfum sett það á
markaðinn í örfáum verslunum.
Við framleiðum þetta í tveimur
stærðum, annars vegar einn desert-
skammt og svo 5-7 manna pakkn-
ingu. Við höfum líka framleitt þetta
í stórum mótum fyrir stærri veislur.
Dreifingu á ostaframleiðslu okkar
hefur Osta- og smjörsalan annast
með miklum ágætum. Samstarfið
við Osta- og smjörsöluna hefur ver-
ið mér mikil hvatning í starfi og í
alla staði hið ánægjulegasta.
Veisluþjónustan oft
umsvifamikil
I
i
I
I
eftir Guórúnu Guðlaugsdóttur
OSTAHÚSIÐ í Hafnarfírði
er falleg verslun og bú-
sældarleg. Þar eru á
boðstólum hinar ýmsu
gerðir af gimilegum ostum, osta-
tertur, ýmiss konar ostakex, ólífur
á ólífubamum, sultur, kerti og
veisluskraut ýmiss konar, svo eitt-
hvað sé nefnt af vömm sem seldar
em í Ostahúsinu. „Upphaflega ætl-
aði ég að selja hér almenningi
brauðostinn sinn og hafa sérosta
sem tilbreytingu, en margt fer
öðmvísi en ætlað er,“ segir Þórar-
inn. „Niðurstaðan hefur orðið sú
að fólk kaupir brauðostinn sinn í
stórmörkuðum en við höfum mikið
selt af sérostum og einnig er veislu-
þjónustan hjá okkur vinsæl.
Þegar við hófum undirbúning
að stofnun Ostahússins var ég enn
í starfí hjá Nóa Sírusi. Það var
ágæt reynsla til viðbótar þeirri sem
ég hafði aflað mér við ostagerð.
Ég fór að vinna við ostagerð í
Danmörku. Fyrst eftir að námi þar
lauk vann ég á Jótlandi við mjólkur-
duftsframleiðslu en hætti því og fór
að sinna því sem mig hafði lengi
langað til, ostagerð. Ég hef að
mestu unnið við ostagerð síðan,
bæði við fasta osta og við gerð
rjómaosta. Þegar ég tók við störf-
um sem mjólkurbústjóri á Homa-
fírði kom ég í framleiðslu mossa-
rellaostinum sem hefur verið fram-
leiddur við vaxandi vinsældir síðan.
Einnig kom ég svokölluðum Jökla-
osti í framleiðslu en hann hefur
ekki verið framleiddur síðan. Jökla-
ostur er líkur Búra og er með jurt-
um í.
Við fluttum á höfuðborgarsvæð-
ið árið 1988 og höfum síðan viljað
búa hér. Nokkru eftir komu okkar
hingað fór ég að starfa hjá Mjólk-
ursamsölunni og síðar hjá Nóa Sírí-
usi. Sumarið 1992 hófum við undir-
búning að stofnun Ostahússins.
Mig iangaði til að vinna við osta-
framleiðslu en vildi búa hér. Á
VmaPTIAIVINNULÍF
Á SUNNUDEGI
► Þórarinn Þórhallsson er eigandi Ostahússins í Hafnar-
firði og rekur það ásamt konu sinni Mariu Ólafsdóttur.
Auk verslunarinnar framleiðir fyrirtækið osta sem Osta-
og smjörsalan sér um að dreifa. Fyrirtækið sitt stofnaði
Þórarinn árið 1992. Hann er fæddur árið 1956 í Skriðdal
en ólst upp í Neskaupstað. Hann lauk búfræðiprófi frá
Hvanneyri árið 1974. Stundaði eftirþað sveitastörf ogsjó-
mennsku í nokkur ár. En árið 1978 hóf hann nám í mjólkur-
fræði hjá Mjólkursamlaginu á Egilsstöðum. Að tveggja ára
námi þar loknu fór Þórarinn til framhaldsnáms í Dalun-
skóla í Óðinsvéum í Danmörku. Hann kom heim um tíma
en fór aftur út til að Ijúka námi sínu árið 1982 og þá með
konu sinni Maríu, sem lærði prjónaiðnfræði í Danmörku.
Þau voru tvö ár á Hornafirði eftir heimkomu til íslands,
þar sem Þórarinn veitti forstöðu mjólkurbúi en fluttu svo
til Hafnarfjarðar og hafa rekið eigið fyrirtæki í nær fjög-
ur ár. Þau eiga eina sex ára dóttur.
OSTABORÐIÐ í Ostahúsinu.
höfuðborgarsvæðinu er sáralítil
ostagerð, hún fer að mestu fram
úti á landsbyggðinni. Smám saman
fæddist sú hugmynd að stofna fyr-
irtæki sem seldi osta og fleira þeim
tengt. Fram að þeim tíma voru
aðeins tvær ostabúðir til á öllu land-
inu, sem Osta- og smjörsalan rak.
Sumarið 1992 unnum við að undir-
búningi að opnun Ostahússins. Við
opnuðum verslunina 26. nóvember
1992.
Skyldi Ostahúsið í Hafnarfírði
hafa mótast samkvæmt dönskum
hugmyndum? Þórarinn Þórhallsson
segir svo ekki vera. „Einhveijar
hugmyndir hef ég vafalaust tekið
með mér heim frá Danmerkurdvöl-
inni. En við litum ekki síður til
þeirra verslana sem hér voru fyrir
eða við kynntumst þegar við ferð-
uðumst um erlendis, ekki síst í
Sviss og Ítalíu. Við höfðum að leið-
arljósi þegar við lögðum upp í þenn-
an verslunarrekstur að geta selt
íslendingum sinn daglega brauð-
ost. Erlendis verslar fólk nær ein-
göngu við sinn ostakaupmann, eða
„ostamanninn á horninu". í Dan-
mörku halda menn mikilli tryggð
við sinn ostakaupmann. En íslend-
Ingar eru öðruvísi gerðir. Við gerð-
um ráð fyrir að hér yrði straumur
viðskiptavina alla virka daga en
annað hefur komið í ljós. íslending-
ar kaupa sinn daglega brauðost í
stórmörkuðum en kaupa svo sérost-
ana hjá okkur. Við eigum auðvitað
trygga viðskiptavini sem kaupa
sinn daglega ost hjá okkur en salan
hér er þó fyrst og fremst í sérostun-
um. Veisluþjónustan okkar hefur
líka dafnað vel. Þetta er kannski
ágæt þróun.
Ostarúllurnar vinsælar
Fljótlega eftir að við opnuðum
verslunina fór ég að fikra mig
áfram við að búa til nýjar ostateg-
undir. Nú eru seldir ostar frá okkur
í nær öllum matvöruverslunum. Á
Hvað skyldu starfa margir hjá
Ostahúsinu? Að sögn Þórarins
starfa þau tvö, hann og María kona
hans við verslunina. „María hefur
að mestu rekið þessa verslun frá }
upphafi. Ég var enn í starfi hjá .
Nóa Síríusi þegar við opnuðum
hérna og þess vegna kom nánast
af sjálfu sér að svona yrði þetta.
Ég var aftur á móti í ostafram-
leiðslunni utan hefðbundins vinnu-
tíma. Eftir að ég hætti hjá Nóa
Síríusi gafst mér betri tími til að
sinna ostaframleiðslunni og öðrum
þáttum starfs við fyrirtæki mitt.
Undanfarið höfum við verið fjögur
til fimm sem störfum við fyrirtæk- |
ið. Mun fleiri starfa hjá okkur í }
kringum stórhátíðir og veisluþjón-
ustan er umsvifamikil. Afkoma fyr-
irtækisins er viðunandi og hefur
verið það að undanförnu. Við leigð-
um nýtt framleiðsluhúsnæði, um
100 fermetrar að stærð, og þar fer
ostaframleiðslan fram. Við vorum
með alla þætti framleiðslunnar í
þröngu húsnæði bak við verslunina |
en það húsnæði var löngu orðið
allt of þröngt. Við tókum í notkun
nýja vél í hinu nýja húsnæði sem I
sér um mótun ostarúllanna. Að-
staða okkar er því orðin allt önnur
og betri.“
Ostahúsið selur ekki aðeins sína
eigin framleiðslu og osta frá Osta-
og smjörsölunni. „Við flytjum inn
osta líka. Við höfum verið með
örlítinn ostainnflutningskvóta og
höfum reynt að velja þekktar osta-
tegundir til þessa innflutnings, svo
sem Gorgonzola og Emmental,
reykost frá Hollandi og fleira. Við
reynum að gera „ostaflóruna" fjöl-
breyttari en flytjum ekki inn osta
í beinni samkeppni við íslensku
ostana. Við lítum á innflutninginn
sem viðbót og reynum að vera sam-
keppnishæf við erlendar ostabúðir,
selja nokkrar þekktar ostategundir.
Aðrir aðilar en við flytja inn sömu
tegundir af erlendum ostum nema
Raclettostinn, sem er aðallega
framleiddur í Sviss og er sérlega