Morgunblaðið - 11.12.1979, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 1979
MORöJh/
rafr/N(j

%
Maðurinn minn virðist hafa
fengið iaunahækkun.
Ég vissi alitaf að hugmyndin
um garð á þakinu væri hreint
fáránleg.
Leiðiniegt til þess að vita, að
maður skuli ekki hafa efni á þvi
að bjóða konunni sinni í svona
morgunverð.
Jólin eru fyrir alla

BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Talning slaga og lita og athug-
un litalengda er snar þáttur
spilsins og er ekki síður mikil-
vægur í vörn en sókn. Áður en
lengra er haldið ættu lesendur að
byrgja spil suðurs og vesturs i
spilinu að neðan.
Gjafari suður, allir á hættu.
Norður
S. DG4
H. 743
T. Á92
L. D742
Vestur Austur
S. K863 S. 102
H. K1082 H. G95
T. G654 T. K10873
L. 3 L. Á86
Suður
S. Á975
H. ÁD6
T. D
L. KG1095
Vestur spilar út hjartatvist
gegn þrem gröndum eftir þessar
sagnir: Suður 1 lauf, norður 2 lauf,
suður 2 grönd og norður 3 grönd.
Þú situr í austur, lætur gosann
á útspilið og suður tekur slaginn
með drottningu. Hann spilar
laufkóng, sem þú gefur en í
laufgosann lætur vestur spaðaáttu
og þú tekur slaginn. En hvað svo?
Margir munu eflaust spila
hjartaníunni í von um, að vestur,
sem greinilega spilaði út frá
fjórlit, geti tekið þrjá slagi á
hjartað og að fimmti slagur varn-
arinnar fáist síðan á spaða en þar
kallaði vestur jú með áttunni.
Auðvitað getur vel verið, að gott
sé að spila hjartanu en best er að
athuga spilíð vel fyrst.
Með fimm spil í spaðanum hefði
vestur örugglega spilað þar út.
Það og sagnirnar þýða, að bæði
hann og sagnhafi eiga fjóra. Með
útspilinu sagðist hann eiga fjögur
hjörtu, fylgdi lit einu sinni í
laufinu og spilin fjögur, sem eftir
eru á hendi hans eru því tíglar. Af
þessu leiðir, að suður á aðeins einn
tígul þó ótrúlegt sé eftir grand-
sögn hans.
Auðvitað skiptir þú því í tígul.
En bíddu við. Einspilið getur verið
drottningin. Og til að vera alveg
öruggur spilar þú kóngnum.
Nú lítum við á spil suðurs og
vesturs og sjáum, að spila verður
kóngnum til að snúa vörn í sókn
og koma í veg fyrir, að suður vinni
sannkallað glannagame.
COSPER
)PIB
CO.F h.l'l"
8159 COSPER
Það er ótækt hve ferðir lestarinnar eru strjálar!
Kæri Velvakandi!
Nú eru kosningar afstaðnar og
jólaamstrið hefur tekið við. Börn-
in bíða með óþreyju eftir jólafríi
skólanna og húsmæðurnar eftir að
klukkan slái 6 á aðfangadag, þá
verður allt stússið að vera búið.
I barnatíma sjónvarpsins s.l.
sunnudag var m.a. sungið um
jólin. Þar var drepið á það að jólin
væru á réttum tíma, bæru með sér
ljós og yl. En þó áttu þau ekki að
vera fyrir alla, ekki fyrr en frelsið
ríkti um allan heim. Áf hverju var
ekki rifjað upp hvers vegna við
höldum jól? Hvers vegna var ekki
sagt frá því að jólin eru ekki ljósin
og ylurinn, þau eru ekki gjafirnar
og umhverfið. Jólin eru fæð-
L Lausnargjald í Persíu
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna kristjónsdóttir
sneri á íslenzku

136
sperra upp augun í hryllingi
þegar hún sá útganginn á
honum.
— Það hefur orðið slys,
sagði Peters. — Það er kona
hérna fyrir utan í bláum bii.
Hún heitir frú Eileen Field.
Náið í einhvern í hvelli. Nei...
ekki ég.. þetta er blóð úr
henni.
í ringuireiðinni meðan tveir
menn komu með börur og hóp-
ur umkringdi þau var Eileen
lyft upp og borin i flýti inn.
Stúlkan hélt hún væri dáin og
sneri sér við til þess að leita að
manninum, sem hafði komið
með hana. En hann var allur á
bak og burt.
Þeir höfðu breitt lak yfir
Hkið. Lögreglumaðurinn lyfti
því gætilega af og veik til hliðar
fyrir Logan. Logan ieit niður á
dáið andlit Madeleine Labouch-
ere. Hann sneri sér 8ð yfir-
manni lögregiunnar sem stóð
álútur við hlið honum.
— Þetta er ekki eiginkona
min, sagði hann.
Hann gekk fáeinr skref frá, i
áttina til James Kelly og Janet
sem biðu skammt frá.
— Það er ekki Eileen, sagði
Logan. Hann strauk sér yfir
ennið. James sá að hönd hans
skalf. — Það er önnur kona,
hún hefur verið skotin í mag-
ann.
Lögregl u maðu ri n n hafði
slegizt í hóp þeirra.
— M. Field, sagði hann —
við erum sannfærðir um að
eiginkonu yðar var haldið hér
fanginni. Það er dauður AI-
sirmaður inni í húsinu og mjög
fullkomið senditæki. Það er
augljóst að handsprcngju hefur
verið kastað í bílskúrnum og
þar eru líkamsleifar. Ég held að
bezt sé að þér farið með vinum
yðar og bíðið i aðalstöðvunum.
Hann hikaði. Það hafði kom-
ið óþægilega fyrir hvernig Log-
an hafði Htið á Hk stúlkunnar.
Það hafði ekki hvarflað að
Logan né heldur yfirmanninum
að Hkamsleifar þær sem var að
finna i bilskúrnum væru af
Eileen. Janet hafði ekki dirfzt
að koma nærri. Hún stóð
álengdar, svo föl yfirlitum að
Logan heyrði James spyrja
hana hvort henni væri að verða
illt. Hann skeytti sjálfur ekki
að gá að hver væri hennar
liðan. Ilún hefði ekki átt að
koma með i þessa ferð og alls
ekki til hússins. Ef hún reyndi
að vekja athygli á sjálfri sér
með því að líða í ómegin, þá var
það hennar mál. Hann struns-
aði frá þeim í áttina að bíinum
og lét James um að lciða hana á
eftir. Þau óku í fullkominni
þögn niður á aðalstöðina. Þeim
var vísað inn í skrifstofu lög-
reglustjórans og þéim var borið
kaffi og koníak. Janet hellti í
glösin. Hún rétti citt að Logan.
— Ég held hún sé á lífi, sagði
hún hljóðlega.
Logan leit á hana blóðrjóður
af bræði.
— Þetta er einhver asna-
legasti og ónærgætnasta fuli-
yrðing...
- M. Field!
Hann sneri sér að lögreglu-
manninum sem birtist i dyrun-
um. Hann hrópaði yfir sig í
hugaræsing.
- M. Field. The Pasteru
Hospital var að hringja inn
skýrslu um konu með þessu
nafni sem var færð á sjúkrahús-
ið fyrir um það bil tuttugu
mtnútum. Við förum samstund-
is til sjúkrahússins!
Logan þeyttist að dyrunum
og James kom á eftir. Janet
hreyfði sig ekki. James sneri
sér við og kallaði til hennar.
— Komdu með. Viltu ekki
koma?
Hún hristi höfuðið.
— Nei. Nú er honum borgið.
Ég fer heim til Englands. Ef
Logan kærir sig um veit hann
hvar mig er að finna.
Hún yppti öxlum og reyndi
að kreista fram bros.
— Farðu með honum, James.
Og ég óska alls góðs. Láttu
Logan ekki ýta þér til hliðar.