Lesbók Morgunblaðsins - 19.11.1972, Blaðsíða 5

( Penang má kynnast Asíu í hnotskurn, því að
í Penang eru 40% íbúa Kínverjar, 30% Mal-
asíumenn og 30% Indverjar - hver þjóð með
sín trúarbrögð og sína siði.
— Það er miMu betra
hér, segir Birgir, og mun
áihygigjuminna. Á Jamaica varð
ég að vera í 'burtu í 3 vikur
í einu og skilja (fjölskylduna
eftir. Og það var ekki gott.
Þarna er mikið a'tvinnuleysi og
þar af leiðandi óskapleg
fátækt og mikið um Ihvers ’kon-
ar rán og afbrot. En okkur leið
vel. Bjuggum innan um gott
fólk og í góðu 'húsi í góðu
hvenfi imeð sundlaug tfyrir
krákkana. Og þar var bezta
loftslag, sól og hiti og enginn
ráki. Ég var þarna skipstjóri á
rannsöknarskipi. Var mest við
fiskveiðirannsóknir og hatfði
svo ailtáf 8 strálka í einu um
borð, sem ég kenndi siglinga-
fræði. Ég gerði Mka tilraunir
með að Ifiska á tfjarlægari mið-
um Gg kanna markaðinn. Fór
3 sjóferðir á miðin út atf Nigar-
agua og Honduras. Þaðan kom
ég með líuHtfeimi og sprengdi
markaðinn. Þeir gátu ekki itek-
ið við svo miiklu í Kingston
og tfiskurinn skemmdist. Þann-
i'g iór það.
Sumarið 1971 fór tfjölskyld-
an svo i leytfi til íslands, áður
en hún var send á nýjan stað,
till tfylkisins Penang í Mai-
asíu, þar sem hún hefur verið
í eitt ár. Það þykir mikil
heppni, því Penang er
eyja, þar sem lotftslag er mjög
þægilegt og hefur orð meðal
hvítra manna fyrir að vera
bezti dvalarstaðurinn í Suður-
Aslíu. — Penang er alveg sér-
stakur staður, segja þau Alda
og Birgir llka. — Hér er ihægt
að kaupa hvað sem hugurinn
girnist, því Penang er frihöfn,
framifærslukostnaður helmingi
lægri en á Islandi og öll þjón-
usta tfáanleg. Hér geíst tæki-
færi til að kynnast AsSubúum
í hnotskurn, því í Penang eru
um 40% íbúa Kiniverjar, um
30% Malajar og 30% Indverj-
ar. Fól’kið er elskulegt, lítið
um atfbrot og öryggi mikið.
Fóikið er sérlega vingjarnlegt
og maður tfinnur sig aldrei óvel
kominn á þessum stað. Veðrið
er alltatf gött, sólskin með 33ja
stiga meðalbita. Þó verður heit
ara á tímábihnu frá febrúar til
apríl. Bn nóvember er rigning-
artími og styttir Oft varia
upp. En regnið er Ihlýtt.
Ég kynntist ofurlitið Jífinu
í Penang með þeim Birgi og
Öldu. AMa verzlar í búðinni
hjá KSnverjanum Sin Chuan
Bee, ’þar sem öllu ægir saman
í lítilli skonsu og vamingur
hangir niður úr lotftinu, eins
og var í gömlu sveitaverzlun-
unum á Islandi. Og hún tfer dag
lega á markaðirm, þax sem eru
löng söluborð með tfiski, kjöti
og gifurlegu úrvali aí
ávöxtum. Þama tfengum við
grænmeti og 'ávexti, sem ég
hetfi alldrei séð, eins og „duri-
an“ með beizku sérkennileguj
bragði og „rabata", sem er rauð
ur, saíarikur ávöxltur með
steini í og löngum strjálum hár
um utan á. Þarna á markaðin-
um standa indversku sölukon-
urnar við borðin sín og hnoða
saiman kryddi í deig, sem búin
er til úr hin sterka karrysósa
með malasiuróttunum. Annars
staðar handmalar sölumaður
kókoshnetu í kókosmjöl handa
viðskiptavini. Og kjúklingur-
inn er keyptur ú tfæti og veg-
inn litfandi, en kaupmaðurinn
bregður sér svo tfrá með ’hann,
slátrar honum og kalúnar, og
kemur svo m'eð hann í snyrti-
legum plastpoka.
Úti á 'götunni ægir saman
Malajum 1 sínum sarongbúning
um, Indverjum í sarium og Kín-
verjum i sínum maóblússum og
„náttbuxum". öll merkisspjöld
eru með kinversku og lat-
nesku letri og niðri I bænum
er lílflegt götulíf. Á göt-
urmi aka bílar og ’hjólreiða-
menn stóga leiguvagnana sina
og bjóða vegfarendum far.
Beggja vegna göturmar er röð
aí smáverzlunum og yfirbyggð
gangstétt viða tfyrir tframan. 1
hverri búðaihOlu situr kaup-
maðurinn. Skreðarinn sést
sauma á handsnúna saumavél,
gullsmiðurinn situr 4 svo stór-
um vörulager atf gullskartgrip
um að rnaður fær ofbirtu í aug-
un atf að Mta Iþar inn, annar
selur hin tfrægu litriku silki-
etfní og sá þriðji sérhæífir sig í
batikprentuðum etfnum og tfatn
aði, því batikgerð er sérstök
listgrein i Malasíu. 1 liiöum opn
um veitingahúsum sjást smárétt
ir steiktir yfir opinni glóð eða
soðnir tframan við gestina. Og
úti á götunum er eldað 4 litlum
handvögnum, þar sem tfólk fær
sér súpustoál eða smábita áf
einhverju. Ektoi sem hreinleg-
ast, en setur svip á götulifið.
Á tovöldin má ganga að þvi
visu að búið sé að setja upp
markað á strandgötunni. Þang-
að koma menn með ótal sölu-
vagna með hvers fconar varn-
inigi og tfólkið röltir um í kvöld
svalanum og verzílar eða
fær sér bita í vögnunum. Sum-
ir halfa tekið mér sér nokkur
borð og stóla og stillt
upp kringum matarva’gn-
inn sinn. Þarna í hlýjunni er
ákafllega lítflégt, litrikt götulítf.
Að degi til má taka raf-
magnshrautma upp á meira en
1000 m háa ihæð með útsýni yif-
ir borgina, eyjarnar og sund-
in og sjá hinn gróður-
ríka ramma um byggðina á
Penang, þar sem hVer hæð er
vaxin igróðri og pálmatrjám
upp á hæstu tinda. Og etoki
þarf að tfara nema í igrasgarð-
inn í útjaðri borgarinnar til að
sjá ’hundruð tegunda alf falleg-
um trjám og auðugt smádýra-
Jítf. Litlir apar sveiHast
þar um í trjánum og eðlur og
snákar skjótast um. Þetta get-
ur ’því miður ekki orðið nein
tæmandi lýsing aí Penamig,
heimkynnum þeirra Birgis og
öldu oig barna þeirra.
Bömin koma daglega heim
með einhver dýr, sem þau vilja
innlima i tfjölskylduna, en
mamma þeirra er ákveðin í að
láita tvo hunda og kött duga.
Þess vegna varð að skila atft-
ur hænunni, sem keypt var
einn daginn fyrir vasapeninga
heillar viku, en hundurinn sá
ivlilst tfyrir tfuigilimum, sem tekinn
ha’fði verið í tfóstur. Svo börn-
in hötfðu snúdð sér atf fcappi að
gr'æmnietiisrækt, þegar éig fóir,
auk þeiss siem þaiu stunidiuðiu t'il-
r'aiunir með ilmvatnisigerð. Þórð-
ur hetfur 'þó mest'an álh'Uigia á
Lþrótt, sem neifnist karati, og
er einhvers konar miailaja-
gillilmia eða bardiaigaaðifierð, þar
seim srJá má með fœtiinium jiaifnt
sem handarjaðri. Hlann er toa.tt-
Jiðuigiur, htetfur tekið hverja
priólilgrá'ðuna alf annarri í þtess-
ari a’Uistræniu ilþiútt qg s’egist
muni geta slegið sundur múx-
’Stein með haindarj aðitf;n u(m, þeg
ar hann er toomiiwn svolit-
ið lemgra í listinim.
—- I Penia.ng eru erngiin vauid-
ræði með göða skóla fyrir svo
umg bönn, segir Aflda. Þaiu
ganiga í en'skam barnas’kóla til
11 ára alidluns og síðan tekiur
Framh. & bls. 6
5
Afæðgumar Guðmunda, Salome og Alda við sundhiugina í klúbbnum, þar sem komið er
fyrir risastóru kvikmyndatjáldi á föstudags kvöldum og hægt að sitja þama úti í góða
veðrinu og horfa á myndina.
Verzlunargata í Penang. Farþegar aka á milli í
áfram.
leiguvögnum, sem hjólreiðamenn sttga
narkaðstorginu er komið upp leiksviði og sýnd kinverek ðpera i þrjá daga í „mánuði
jruðu andanna", sem þá koma upp úr gröfum sinum og þarf að sjá fyrir skemmtunum
matarfómum. /T '