Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1958, Blaðsíða 38

686
LESnOK MORGuiNtíLAÐSiNS
einnig mikið álit fyrir myndir sín-
ar af Bismarck (í Kiel og á Knivs-
bjerg í Slésvík), Honterus (siðbót-
armanni frá Siebenbiirgen) í Kron-
stadt, Klaus Groth, skáldinu Alt-
mer, enska dýramálaranum Bott-
omley, kímniskáldunum Trojan og
Heinrich Seidel, prófessor Kohler,
Zimmermann fagurfræðing, Roon
hershöfðingja (í Berlín), Wilhelm
I. (í Bonn), eirstyttu af Friðrik
mikla, myndina „Fráulein Marie v.
Jever“ í Jever, og undurfagra
marmaramynd af ungri norskri
stúlku, — auk myndanna af Joa-
chim II. og Friðrik mikla í elli.
Faðir hans:
Christian Carl Magnussen, f. 31.
ág. 1821 í Bredsted, d. 18. júní 1896
í Slésvík. Foreldrar hans voru
Johan Martin Magnussen póst-
meistari, liðsforingi og herdómari,
og kona hans Anna Catarina Thies-
sen. — Stundaði málaranám í Róm
1846, síðan í París og aftur í Róm
1853—61. Dvaldist í Hamborg um
hríð sem mannamyndamálari, en
settist svo að í Slésvík og stofnaði
þar útskurðarskóla 1875, sem mik-
il aðsókn var að. Safn sitt af göml-
um útskurði í Slésvík seldi hann
hertoganum af Cumberland 1894,
en það safn er nú geymt í List-
munasafninu (Kunstindustri Mus-
eet) í Kaupmannahófn. — Faðir
hans: „
Johan Martin Magnússen, f. 16.
febrúar 1786 í Bredsted og var þar
póstmeistari þangað til hann sagði
af sér 1851. Hann dó 1854.
Þetta var þá allt sem eg gat graf-
ið upp um ætt myndhöggvarans, og
ekki náði það til hins íslenzka for-
föður hans. Eg þóttist þó vita að
þar sem afi hans hafði verið dansk-
ur embættismaður, hlyti að vera
hægt að fá frekari upplýsingar í
Danmörk. Eg skrifaði því Páli
Jónssyni, fréttaritara Morgun-
blaðsins í Kaupmannahöfn og bað
hann að fara í „Dansk Genealogisk
Institut" og fá þar Magnussen-ætt-
ina rakta til hins íslenzka forföð-
urs. Þetta gerði Páll þegar, en mál-
ið var lengi að velkiast fyrir stofn-
uninni. Að lokum kom þó svar frá
henni og voru ekki aðrar upplýs-
ingar í því en eg hafði fengið áð-
ur, nema hvað þeir höfðu upp á
langafa Harro Magnussen, sem
var:
Hans Magnussetv, f. 6. janúar
1741 í Brecklum hjá Bredsted, d.
13. júní 1832. Hann var kaupmað-
ur og póstmeistari í Bredsted.
Lengra kváðust þeir ekki geta
rakið ættina eftir dönskum kirkju-
bókum, sem til eru í ríkisskjala-
safninu danska. Lofuðu þeir svo að
leita upplýsinga hjá ættfræðingum
í Þýzkalandi, en eg er hræddur um
að lítið hafizt upp úr því. Ættin
kemur ekki til Þýzkalands fyr en
eftir 1864. En þótt þannig hafi farið
um þessa eftirgrenslan, er engin
ástæða til að efa það að Harro
Magnussen hafi vitað það rétt, að
hann væri kominn af íslenzkum
ættum. En torveldast nú mjög að
grafa upp hver verið hafi ættfaðir
hans, og er þess nú helzt að vænta,
að einhver íslenzkur ættfræðingur
muni geta leyst þá gátu. Eftir því
sem Harro Magnússen sagði Guð-
mundi Gamalíelssyni frá, ætti fað-
ir þessa Hans Magnussen kaup-
manns í Bredsted að hafa verið ís-
lendingur. Þó má vera að leita
þurfi einum lið lengra.
☆
Hvað er nú orðið um listaverk
Harro Magnússens? Fóru þau ekki
flest forgörðum í seinni heims-
styrjöldinni?
Um það fýsti mig að vita, og
fyrir milligöngu vinar míns, Júlíus
Schopka aðalræðismanns Austur-
ríkis, tók þýzka sendiráðið hér að
sér að útvega upplýsingar um þetta
og votta eg því þakkir fyrir hjálp-
ina. —
^JJvert ótefnir
Vindling totta, vinið teyga —
vörður á þróun öfugri.
Það er fólksins unga að eiga
ahugamalin göfugri.
Reyndu kona blys að bera,
brattans klíf þú maður tind.
Eldra fólksins er að vera
unglinganna fyrirmynd.
Iða ijósblik ofar fjöllum —
undra prýði ljóssins njót
Gæfan er að unna öllum,
en eðli spilltu vera mót.
Markið svimhátt muna seiðir
— af mætti sólar eyðist hjarn.
Heillabrauta haltu leiðir
hnattageimsins óskabarn.
Einn tengir jarðir, sveiflar sólum
sættir, huggar, veitir yl.
Strengdu heit á helgum jólum,
að hjálpa þínum guði til.
P. H. A.
Samkvæmt þeim upplýsingum
er þetta vitað:
í Sanssoucihöll var gullskjöldur
með mynd af Friðrik mikla eftir
Harro Magnússen, gerður árið
1900. Hekk þessi gullskjöldur í dán-
arherbergi konungs fram til 1925,
en var þá fluttur í Hohenzollern
safnið í Monbijou-höll. Hann hef-
ir ekki sézt síðan 1945, og hefir
sennilega farið forgörðum.
Minnismerki von Roon hermála-
ráðherra, sem reist var 1904, stóð
fyrst á Königsplatz í Berlín, en
var flutt á „Grossen Stern“ í Tier-
garten 1937. Myndin sjálf er ó-
skemmd, en fótstallur hennar varð
fyrir smáskemmdum og hafði verið
gert við þær að fuilu á þessu ári.
Eirlíkneskja Bismarcks í Kiel er
óskemmd og stendur þar hjá Stadt-
theater.
Líkneskja Bismarcks í Knivs-
bjerg var flutt þaðan eftir fyrri
*