Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1958, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
655
Arni G.
Eylands
býr að mörgu og mikilli ætt.
Stórræði í þó ströng hafi ratað,
stóð hann jafnan við gerða sætt,
hefir ei sínum heillum glatað,
heldur um rausn og manndáð bætt.
Sína efndi vel suðurgöngu,
sæmdir af hlaut, er níddi í öngu
þyngstu sektir og sættargjörð.
Maðurinn hefir af málum stækkað,
margt þó að reyndi og kjörin hörð;
brennumönnum fast hefir fækkað,
flesta geymir nú exi og jörð.
Friðstólinn heima Flosi situr,
fullvel minnist þó höldur vitur
Kára, er enga samdi sætt,
mestum af drengskap vígum valdið
viða hefir, svo um er rætt;
mannsins, er stórum meir en gjaldið
metur til hefnda vini og ætt.
„Stóran endi á málum mínum
myndi ég telja, ef Kári sínum
huga viki til sátta senn.
Hans væri mér þá fúsast firða
féiag, ætti ég kjörin tvenn,
hann skal mér lengi ljúft að virða
langtum framar en aðra menn“.
IV
Minninganna bregður blundi
bóndinn Flosi, knúð er hurð;
úti hríð á dyrum dundi,
drifa fyllir gil og urð.
Sýldir menn á gólfið ganga,
göngu er þreyttu erfiðstranga.
Fyrirliðann Flosi kennir,
fáir eru Kára líkir,
yfir gesti augum rennir,
algjör þögn í skála ríkir.
Orð af vörum ekkert hrundi,
enginn bjóst við siikum fundi.
Yfir Flosa feginsbára
flæðir, skjótt úr sæti hann rís,
báðum höndum heilsar Kára,
honum fagnar, reynsluvis,
hásætis til hetju leiðir,
hinum öllum bekki reiðir.
Er sem verði feginsfundir
fornra vina og gleðimót,
eru á lofti margar mundir
mönnum að vinna hrakningsbót,
Heiisast menn sem horskir bræður,
handtökunum FIosi ræður.
Þannig Flosi sögu sinni
sjálfur barg frá kaldri þögn,
þó að Kári mest í minni
muni lengi í rími og sögn;
ítra drengja eftiriæti
efsta hlýtur hann víðast sæti.
Enn skal róa á bæði borðin,
boðorð þetta er skylduríkt;
enn er þörf að þjóðin orðin:
„Það er ekki Kára líkt“,
muni, og bjargi úr brimi og sandi
beztu málum, tungu og landi.
Nú er þörf á seggjum sáttum
sem eiga Kára og Flosa geð,
þegar liggur á þjóðar gáttum
þrælalið, og brögðum með
fúst er hverja fólsku að vinna,
fýsir að gera ísland minna.