Morgunblaðið - 09.01.2000, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 9. JANÚAR 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
INGRID (INGA) ÓSKARSDÓTTIR,
verður jarðsungin í frá Fossvogskapellu
fimmtudaginn 13. janúar kl. 13.30.
Sæmundur Óskarsson,
Helga Sæmundsdóttir, Guðni Ingi Johnsen,
Óskar Sæmundsson, Torfhildur Silja Sígurðardóttir,
Sæmundur Ingi Johnsen,
Þórður Ingi Johnsen,
Guðný Helga Johnsen,
Helena Rakel Óskarsdóttir.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
UNNUR INGVARSDÓTTIR,
Tómasarhaga 38,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 3. janúar, verður jarð-
sungin frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði, fimmtu-
daginn 13. janúar, kl. 15.00.
Ingvar Guðmundsson, Kirsten Fredriksen,
Erla Guðmundsdóttir, Stefán Ólafsson,
Kristrún Guðmundsdóttir, Ásgeir Sigurbergsson,
Bjarni Þór Guðmundsson, Matthildur Skúladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.

t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐLAUGUR BJARNASON,
áður til heimilis
í Drápuhlíð 19,
sem andaðist á Hrafnistu í Reykjavík sunnu-
daginn 2. janúar, verður jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík mánudaginn 10. janúar kl.
13.30.
Bjarni Garðar Guðlaugsson, Anna Kristín Bjarnadóttir,
Óli Steinþór Guðlaugsson,
Stefanía Bjarnadóttir, Lárus Daníel Stefánsson,
Margrét Bjarnadóttir, Sigurður Ólafur Sigurðsson
og langafabörn.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
EGGERT PÁLSSON,
Hraunteigi 22,
Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 2. janúar, verður jarð-
sunginn frá Laugameskirkju þriðjudaginn
11. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Sigríður Sveinsdóttir
og synir.
\
t
Einlægar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andiát föður míns,
tengdaföður, afa og bróður,
ÞÓRÓLFS BECK
fyrrv. knattspyrnumanns,
Rauðarárstíg 5,
Reykjavík.
Þórólfur Beck, Vilborg Einarsdóttir,
Ólöf Oddný Beck, Oddný Björgólfsdóttir,
Guðrún Beck, Magnús Tryggvason.
Lokað
vegna jarðarfarar GUÐLAUGS BJARNASONAR frá kl. 13.00 á
morgun, mánudag.
Rammagerðin,
Hafnarstræti 19.
SIMON OLAFUR
MAGGIÁGÚSTSSON
+ Símon Ólafur
Maggi Ágústs-
son vélstjóri fæddist
í Reykjavík 13. októ-
ber 1921. Hann lést
á Sjúkrahúsi Akra-
ness 22. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Ágúst Einarsson,
verslunarmaður, og
kona hans Margrét
Ólafsdóttir. Maggi
ólst upp hjá móður-
foreldrum, þeim
Ólafi Ólafssyni,
vélsmið í Deild á
Akranesi, og konu hans Jóhönnu
Sigríði Jóhannesdótt-
ur. Systkini Símonar
Magga eru Ágústa,
búsett í Reykjavík, og
Jóhannes, búsettur í
Reykjavík.
Árið 1947 kvæntist
Símon Maggi Ann-
eyju Bylgju Þorfinns-
dóttur frá Akranesi.
Þau eignuðust sex
börn og eru þrjú
þeirra látin: 1) Svan-
hildur Margrét, f.
1943, d. 1944. 2) Ólaf-
ur Ágúst, f. 1947, bús-
ettur á Akranesi. 3)
Sigurbjörn Hilmar, f. 1948, d.
1985.4) Svana Margrét, f. 1950,
búsett í Reykjavík. 5) Hjördís, f.
1956, búsett í Kanada. 6) Þorfinn-
ur, f. 1973, d. 1979. Barnabörnin
eru nfu og barnabarnabörnin eru
sex.
Símon Maggi gekk í Barna-
skóla Akraness og vann í vél-
smiðju afa síns til 14 ára aldurs,
og stundaði sjómennsku einnig.
Hann tók minna mótorvélstjóra-
próf í Reykjavík 1940, lauk Iðn-
skóla Akraness og sveinsprófi í
vélvirkjun hjá Þorgeiri og Ellert
á Akranesi 1948, hlaut meistara-
réttindi 1952. Hann útskrifaðist
frá Vélskóla íslands í Reykjavík
1963. Hann var vinnslustjóri hjá
Hvali hf. 1949-68 og vélstjóri/
vaktstjóri í Sementsverksmiðju
ríkisins 1968-92.
Símon Maggi var jarðsunginn
frá Akraneskirkju 30. desember
síðastliðinn.
Nú er komið að kveðjustund, elsku
afi.
Þótt við hefðum gert okkur grein
fyrir að hverju stefndi kom það eins
og reiðarslag þegar þú kvaddir. Það
var leitt að þú gast ekki verið með
okkur á jólunum, þar sem öll fjöl-
skyldan var á landinu um hátíðirnar.
Það var þó huggun að við systum-
ar fengum tækifæri til þess að
kveðja þig, einnig pabbi og Hjördís
frænka. Þín verður sárt saknað og
minningar liðinna ára varðveittar.
Við þökkum fyrir þær stundir sem
við áttum saman og vonum að þú haf-
ir það gott hjá Finna og Himma.
Elsku amma, við vottum þér okk-
ar dýpstu samúð.
Anney, Sigurbima og
Hrönn Ágústsdætur.
SIGURÐUR
PÁLSSON
+ Sigurður Pálsson fæddist í
Bergsbæ í Bolungarvík 11.
júní 1928. Hann lést 6. desember
síðastliðinn. Móðir hans var Hall-
fríður Hallgrímsdóttir, vinnukona
í Bergsbæ. Aldrei var almennilega
vitað hver faðir hans var. Rúm-
lega mánaðargamall er hann
fluttur út í Skálavík í fóstur til
hjónanna Arnfríðar Þorkelsdótt-
ur og Páls Jósúasonar er bjuggu á
Meiribakka í Skálavík. Síðustu ár
sín á Meiribakka hélt hann heimili
með fósturbróður sínum Páli Páls-
syni en 1964 eða 1965 fluttustþeir
í Kirkjubæ í Bolungarvík. Páll lést
árið 1980. Þegar Sigurður flutti til
Elsku Siggi minn! Mig langar til
að kveðja þig í hinsta sinn. Þegar ég
flutti hingað vestur um það bil
tveggja ára, varst þú sá fyrsti sem ég
kynntist. Þú bjóst við hliðina á mér
og ég kom til þín oft á dag til að fá
kaffi og spjalla. Þannig liðu árin okk-
ar saman og þegar ég var fimm ára
og Palli gamli dó komstu alltaf eftir
það til okkar á jólunum. Þú passaðir
mig alltaf svo vel og þegar ég var
Bolungarvíkur hóf hann vinnu í
Síldarverksmiðju Einars Guð-
finnssonar og vann þar í nokkur
ár en vann síðan í Fiskverkun
Benedikts Bjarnasonar undir
verkstjóm Halldórs Bjarnasonar,
en þar slasaðist hann og var ör-
yrki eftir það. Eina hálfsystur átti
hann, Svandísi Guðmundsdóttur,
og býr hún í Reykjavík. Sigurður
eignaðist einn son með Elfsabetu
Kristjánsdóttur, Pál Arnór, og fór
hann ungur í fóstur á Isafjörð, á
hann fjögur börn. Eru þau Sigurð-
ur, Jafet, Ósk og Einar Emil.
Útför Sigurðar hefur farið
fram.
veik komstu oft yfir til mín til að
spjalla og segja sögur. Og svo þegar
krakkarnir úr skólanum voru að elta
mig heim til að stríða mér eða lemja,
hljópstu alltaf út í dyr og rakst þau í
burtu og svo bauðstu mér inn í hlýj-
una til þín. Ég hugsa oft til þess að
þú vildir ekki leyfa mér að labba með
þér út í búð, eða koma með í göngu-
ferð sem þú fórst svo oft í. Þú reynd-
ir að segja mér það að þú værir
hræddur um að mér yrði strítt fyrir
að sjást úti með þér. Ég skildi ekki
alveg hvað þú meintir þá en seinna
skildi ég það, því fólk gerði svo oft
grín að þér fyrir að vera sérstakur.
En þeir sem þekktu þig ekki vissu
ekki hvað þeir fóru á mis við, að
kynnast þér ekki. Þú varst líka hálf-
hræddur við fólk, því það hafði svo
sannarlega ekki alltaf reynst þér vel.
Þú gerðir svo mikið fyrir mig og allt-
af ef þú vissir að ég væri í vandræð-
um, hvernig sem þau voru, varstu
alltaf fyrstur til að rétta hjálpar-
hönd. Og þó að ekkert bjátaði á
varstu alltaf að gera eitthvað fyrir
mig. Elsku Siggi minn, ég á eftir að
sakna þín svo mikið, sérstaklega á ég
eftir að sakna þess að geta ekki kom-
ið til þín og spjallað um heima og
geima og heyra þig hlæja að vitleys-
unni í okkur. Og jólin, þau verða ekki
söm án þín. Mig langaði svo mikið til
að litli strákurinn minn, sem kom í
heiminn sama dag og þú fórst, fengi
að kynnast þér. En ég veit að þú
kemur til með að passa okkur áfram
þar sem þú ert núna. Elsku Siggi
minn, takk fyrir að leyfa mér að
kynnast þér og fá að vera þér sam-
ferða. Takk fyrir allt sem þú hefur
gefið mér og þökk fyrir vináttu þína
sem var mér ómetanleg. Megi guð og
englarnir fylgja þér hinum megin.
Ragnheiður Arna
Arnarsdóttir.
KRISTÍN Þ.
ÞORS TEINSDÓTTIR
+ Kristín Þ. Þor-
steinsdóttir
fæddist í Reykjavík
2. febrúar 1929. Ilún
lést á Borgarspíta-
lanum 24. desember
síðastliðinn og fór
útfór hennar fram
frá Langholtskirkju
5. janúar. Jarðsett
var í Lágafelli í Mos-
fellsbæ.
Nú ertu farin frá
okkur, elsku amma
mín. Ég trúi að nú
sértu kominn á betri
stað á móts við afa í himnaríki. Nú er
komið að þér að þiggja þær dýrðir
sem þar bjóðast og það áttu svo inni-
lega skilið. Eftir öll árin í baráttu við
sykursýkina færðu loks frið. Annarri
eins baráttuhetju mun ég seint
kynnast.
Mig langar að þakka fyrir allar
stundirnar sem ég var svo lánsamur
að hafa eytt með þér. Alltaf tókstu
mér, sem öðrum einstaklega vel,
vildir allt fyrir okkur gera sama
hvernig á stóð hjá þér.
Þú settir fólkið í kringum þig alltaf
í fyrsta sæti. Svo hjartahlý og góð að
orð fá vart lýst. Aldrei
mun ég heldur gleyma
stundunum í eldhúsinu
þínu þegar ég var yngri
þegar við spiluðum tím-
unum saman. Þú
kenndir mér svo margt.
Ég ætla að láta þetta
gott heita en mun
minnast þín á hveijum
degi svo lengi sem ég
lifi. Þú átt stóran hluta í
hjarta mér.
Með þakklæti og
virðingu,
Björn K.
Þorsteinsson.
Þá nýfæddur Jesús í jötunni lá
á jólunura fyrstu, var dýrlegt að sjá.
Þá sveimuðu englar frá himninum hans,
því hann var nú fæddur í líkingu manns.
Á aðfangadag, þeim helga degi,
lauk jarðvist Kristínar Þorsteins-
dóttur, móður Rannveigar, æskuvin-
konu minnar.
Stína var sérstök kona. Ung varð
hún ekkja og þurfti að vinna fleiri en
eina vinnu til að ala önn fyrir börnum
sínum. Hún þjáðist af sykursýki og
var mikill sjúklingur, sérstaklega
síðustu æviárin. En ég kann ekki að
nefna allt það sem þá þjakaði þessa
dugnaðarkonu.
I kjallarann í Álfheimum 70 var
gott að koma. Þar var engin logn-
molla þegar heimilisfólk og vinir
þehra voru þar samankomin. Mér
segir svo hugur að Stína hafi á
stundum verið búin að fá yfir sig nóg
af okkur sem héngum þarna eins og
við ættum hvergi heima. En alltaf
tók hún vel á móti vinum barna
sinna. Þessi litla fínlega kona var
hrein og bein og sjálfri sér sam-
kvæm. Stundum sagði hún okkur til
syndanna, stundum smurði hún
handa okkur brauð.
Hvernig hefur hún mamma þín
það, Begga mín? spurði hún mig síð-
ast núna í haust. Hún er eins og þú,
sagði ég þá, rosalega veik en kvartar
ekki. Já, við erum svona þessar kell-
ingar sagði Stína þá, hvað heldurðu
að það þýði að vera að kvarta.
Ég kveikti á kerti þegar ég frétti
af andláti Kiistínar. Hvítu kerti.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Ég bið þig, ó Drottinn, að dvelja mér hjá,
að dýrðina þína ég fái að sjá.
Ó blessa þú, Jesú, öll bömin þín hér,
að búa þau fái á himnum með þér.
Elsku Rannveig, mín kæra vin-
kona, Steini, Kaja, Eiki og Gunni.
Guð blessi ykkur öll.
Berglind Karitas
Þorsteinsdóttir.