Morgunblaðið - 04.05.1993, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. MAÍ 1993
43
væri á að við yrðum veikir af honum.
Sonni sagði hátt og skýrt já. Hon-
um datt ekki í hug að ráðfæra sig
við okkur, hvorki með orðum né
augnaráði. Enda var það óþarfí.
Hvorugur okkar hefði hreyft mót-
bárum við ákvörðun Sonna. Gunnar
var tekinn í gengið og mætti til leiks
í eitt eða tvö sumur. Hann glímdi
við okkur og veiddi með okkur en
fór ekki í laugar eða lengri leið-
angra. Ég held okkur hafi aldrei
tekist að umgangast hann sem jafn-
ingja. En því olli ekki sjúkleiki hans,
öllu heldur málfarið. Hann var að
norðan og talaði harða norðlensku
sem lét okkur linmæltum Sunnlend-
ingum spánskt I eyrum.
Svo hætti hann að koma. Ég man
ekki hvort spurt var um ástæðuna
en mér þykir ekki ólíklegt að veikin
hafi tekið nýja stefnu. Um sama
leyti dó Sigurður Kristófer Pétursson
(í ágúst 1925) og hefur drengurinn
þar misst mikils. Gestur Þorgríms-
son segir mér að Gunnar hafi dáið
ungur maður.
Ég sagði í upphafi að Sonni hafi
horfið að heiman. Það kom þó ekki
í veg fyrir að bæði hann og við kunn-
ingjar hans legðum oft og tíðum
leið okkar þangað. Kristín systir
Sonna, fjórum árum yngri en hann,
galt alltaf þessa aldursmunar og
þótti ekki gjaldgeng í strákaleikjum.
Þóra móðir þeirra vék aldrei öðru
en góðu að okkur félögunum og
Guðmundur faðir hans var mildur
og barngóður öðlingsmaður sem
hreppti ill örlög. Mikið vildi ég nú
gefa til að ég hefði haft aldur og
þroska til að kynnast honum betur.
Heimur okkar Sonna og félaga
er veröld sem var. Böndin sem bundu
okkur saman fyrir rúmum sjötíu
árum slitnuðu tíu árum síðar án
þess við gerðum nokkuð til að hnýta
þau á ný. Og hefði sjálfsagt ekki
verið hægt. En tíu ár af ævi manns
er ekki stuttur tími. Þó er hann í
minningunni eins og ein andartaks-
stund, hlýleg og falleg.
Sjómannsblóðið úr föðurættinni
sagði fljótt til sín. Nokkrum dögum
eftir að Sonni fermdist fór hann til
sjós, fyrst á Fossana en síðar á fiski-
skip þar sem hann vann sig upp í
stýrimannsstöðu. Hann tók Hið
meira fiskimannapróf frá Stýri-
mannaskólanum í Reykjavík árið
1948. Árið 1963 fluttist hann til
Bandaríkjanna og dvaldist þar til
æviloka. Hann öðlaðist skipstjóra-
réttindi og var áratugum saman
ýmist stýrimaður eða skipstjóri,
fyrst á fljótaskipi en síðar á olíu-
flutningaskipi sem sigldi á hafnir á
austurströndinni.
Sonni var tvíkvæntur. Fyrri kona
hans var Sesselja Guðmundsdóttir.
Þau áttu fimm börn: Sesselju Erlu,
f. 2. febr. 1938, Þóru Söndru, f. 16.
des. 1941, Guðmund Sigurð, f. 31.
júlí 1943, Ingva Öm, f. 1. febr. 1947,
og Helgu Báru, f. 4. jan. 1953. Síð-
ari kona hans og eftirlifandi ekkja
er Guðbjörg Ágústsdóttir. Þau áttu
einn son, Agúst Kristin, f. 19. jan.
1961.
Ásamt yngsta syninum, Ágústi
Kristni, eru þrjú af fyrri konu börn-
um Sonna búsett vestra, þau Sess-
elja Erla, Guðmundur Sigurður og
Helga Bára. Hér heima búa þau
Þóra Sandra og Ingvi Örn.
Um mánaðamótin febrúar mars
sl. var Sonni lagður inn í sjúkrahús
til uppskurðar. Æxli vom fjarlægð
úr líkama hans en þá hafði sykur-
sýki gengið SV9 nærri honum að
ekkert var til bjargar. Mánuði síðar,
eða 1. apríl, sofnaði hann út af.
Ösku hans hefur nú verið dreift
í Atlantshafið út af austurströnd
Bandaríkjanna þar sem hann sigldi
skipi sínu árum saman.
Jón Dan.
1. apríl sl. lést í Stuart í Florída
Jóhann Guðmundsson stýrimaður,
en hann hafði áður átt við alvarleg
veikindi að stríða.
Jóhann var fæddur 3. nóvember
1915 í Grimsby í Englandi, sonur
hjónanna Guðmundar Sigurðssonar
skipstjóra og Thóru Jóhannsdóttur.
Með Jóhanni er genginn góður
maður úr íslenskri sjómannastétt.
Kynni mín og konu minnar af
Jóhanni hófust þegar við fluttumst
til Bandaríkjanna til náms. Þá bjó
Jóhann í bænum New Jersey með
konu sinni Guðbjörgu. Á þessum
tíma starfaði Jónhann sem stýri-
maður og skipstjóri á olíuskipum í
New York. Með okkur tókust hin
bestu kynni og var alltaf gott að
heimsækja þau. Jóhann fluttist til
Bandaríkjanna 1963 eftir að hafa
fram að þeim tíma starfað nær ein-
göngu sem stýrimaður á íslenskum
fiskiskipum. Hann kunni strax vel
við sig í hinu nýja landi og fór ekki
í margar heimferðir eftir að hafa
sest þar að. Eftir að Jóhann komst
á eftirlaun, fluttust þau hjónin til
suðurhluta New Jersey-fylkis þar
sem þau festu kaup á hentugra
húsnæði. Á veturna hin síðari ár
bjuggu þau hjónin í Florída, þar sem
Jóhann síðar lést.
Jóhann var sérstakur persónu-
leiki, hreinskiptinn og góður vinum
sínum. Hann var ófeiminn við að
láta skoðanir sínar í ljós og mátti
ekki vamm sitt vita. Jóhann lauk
hinu meira fiskimannaprófi frá
Stýrimannaskólanum í Reykjavík
1948. Á sjómannsferli sínum lenti
hann í þeim skipskaða þegar Súlan
EA sökk árið 1963. Súlan var þá
út af Garðskaga og fékk á sig hnút
þannig að skipið lagðist á hliðina.
Það var fímbulkuldi þegar þetta
gerðist og var óveður að ganga
yfir landið. Af 11 manna áhöfn
fórust fimm manns. Jóhann sýndi
mikla hreysti þegar hann komst af
úr þessu slysi. Til marks um hreysti
og karlmennsku Jóhanns má nefna
að hann var fýrsti stakkasunds-
meistari íslands á fyrsta sjómanna-
daginn og síðan aftur stakkasunds-
og björgunarsundsmeistari á 3ja
sjómannadaginn.
Jóhann kvæntist fyrri konu sinni,
Sesselju Guðmundsdóttur, árið
1940 og eignuðust þau fimm börn.
Þau eru Sesselja Erla, hárgreiðslu-
kona, Thóra Sandra, skrifstofu-
kona, Guðmundur Sigurður, hár-
greiðslumeistari, Ingvi Örn, húsa-
smíðameistari, og Helga Bára,
hjúkrunarkona. Þau Erla, Sigurður
og Helga eru öll búsett í Bandaríkj-
unum.
Jóhann og Sesselja slitu samvist-
ir 1959. Jóhann kvæntist seinni
konu sinni Guðbjörgu Ágústsdóttur
árið 1967 og eignuðust þau einn
son, Ágúst, sem er tölvufræðingur
og starfar í Bandaríkjunum.
Við hjónin sendum aðstandend-
um Jóhanns okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
hans.
Þórður S. Óskarsson.
Minning
Sæunn Tómasdóttir
Sæbóli, Hafnarfirði
Fædd 1. október 1911
Dáin 14. apríl 1993
Við andlát Sæunnar koma hlýjar
minningar upp í hugann, og langar
mig að minnast þessarar góðu konu
fyrir allt sem hún gerði fyrir mig.
Hve góð hún var mér í veikindum
mínum er ég sem barn þurfti að
dvelja langtímum saman á sjúkra-
húsum í Reykjavík, langt frá for-
eldrum og heimili mínu.
Eitt atvik er mér sérstaklega
minnisstætt. Það var um jólin 1972,
er ég mátti ekki fara heim, en þá
tóku þessi heiðurshjón, Sæunn og
Björn, mig heim til sín yfir hátíð-
ina. Þessum jólum mun ég aldrei
gleyma.
Síðar glöddu þau mig oft með
gjöfum, en Jóhanna systir mín var
þá orðin tengdadóttir þeirra, og
þannig kynntist ég þessum góðu
hjónum betur. Einnig hafa foreldrar
mínir notið gestrisni þeirra og vilja
þau þakka það.
Nú er hún Sæunn mín horfin
yfír móðuna miklu, og vil ég þakka
henni allar góðu stundirnar. Birni,
eiginmanni hennar, sonum, tengda-
dóttur og sonardætrum sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Kristbjörn Óskarsson,
Höfðavegi 8, Húsavík.
Minning
Guðrún Jónsdóttir
Fædd 29. apríl 1904
Dáin 18. apríl 1993
Mig langar að minnast hennar
Rúnu minnar í örfáum orðum.
Við hittumst fyrst árið 1956,
þegar ég kom hingað suður frá
Isafirði með syni hennar Sigurði
Tr. Sigurðssyni, þá tilvonandi eig-
inmanni mínum. Þá kynntist ég
þeirri yndislegu persónu1’ sem hún
hafði að geyma og þar eignaðist
ég góða vinkonu. Hún var alltaf
sönn og kærleiksrík og hugsaði
alltaf um þarfír og líðan annarra
frekar en sína eigin.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast þessari góðu
konu sem kenndi mér svo margt
um manneskjuna, ástina, breysk-
leikann og síðast en ekki síst —
fyrirgefniriguna.
Minning hennar er ljós sem allt-
af mun skína hjá mér og fjölskyldu
minni.
Vertu sæl kæra vinkona. Bless-
uð sé minning þín.
Alda Sigurðardóttir.
Nýkomin sending af
glæsilegum mottmn frá
Pakistan. 100% ull.
Frábært verð!
Mörkinni 1 • Sími (91) 68 31 41
t Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, SIGURLAUG HJARTARDÓTTIR, Stigahlíð 22, sem lést á Landspítalanum 23. apríl, verður jarðsungin frá Foss- vogskirkju miðvikudaginn 5. maí kl. 13.30. Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Slysavarnafélag (slands. Einar Georg Alexandersson, Magnea Einarsdóttir, Bjarni Karvelsson, Hörður Rúnar Einarsson, Sólveig Valtýsdóttir, Erla Einarsdóttir, Sigurður Karl Linnet og barnabörn.

t Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför GÚSTAFS ADOLFS BJÖRNSSONAR. Ásgerður Þóra Gústafsdóttir, Fríða Gestrún Gústafsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Þökkum innilega öllum þeim, sem auðsýndu samúð og vináttu og heiðruðu minningu frænku okkar, KRISTÍNAR KRISTJÁNSDÓTTUR, Furugerði 1, áðurtil heimilis íVonarstræti 3, Iðnó. Systkinabörn.

t Þökkum hlýhug og vinsemd vegna sviplegs fráfalls EINARS GUNNARS JÓNSSONAR, Brú, Jökuldal. Anna Guðný Halldórsdóttir, börn og aðrir aðstandendur.
t
Hjartanlegt þakklæti fyrir auösýnda samúð og vináttu við andlát
og jarðarför eiginmanns mins,
BRYNJÓLFS INGÓLFS KJARTANSSONAR,
dvalarheimilinu Höfða,
áður Háholti 30,
Akranesi.
Málfríður Þorkelsdóttir.
t
Kæru vinir. Hugheilar þakkir og bestu kveðjur til ykkar allra, er
vottuðu samúð við andlát
ARNÞRÚÐAR INGIMARSDÓTTUR,
Hjallalundi 18,
Akureyri.
Guð blessi ykkur.
Eiginmaður, börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
jarðarför FRIÐBJARGAR DAVÍÐSDÓTTUR
\ hjúkrunarkonu.
Hrafnhildur Hreiðarsdóttir,
Sigriður Karlsdóttir, Birgir Karlsson, Kolbrún Karlsdóttir,
systkini og aðrir vandamenn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar föður míns, tengdaföður og stjúpa,
EINARS JÚLÍUSAR INDRIÐASONAR,
frá Auðsholti,
Grindavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks sjúkradeildar 3-B, Hrafnistu, Hafn-
arfirði.
Daníel Einarsson, Sigríður Jóhannsdóttir,
Birna Bjarnadóttir og fjölskylda.