Morgunblaðið - 26.01.1969, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 1969.
f
Ólafur Þórðarson
skipstjóri
Minning
F: 23.10 1886 D: 20.1 1969 —
Á morgun, mánudaginn 27.
janúar, verður til grafar borinn
einn af fremstu borgurum Hafn-
arfjarðar, Ólafur Þórðason skip
sitjóri, Linnetsstíg 6, en hann lézt
að heimili sínu 20. þ.m.
t
Móðir okkar
Jóneyður Jóhannesardóttir
frá Ystra-Miðfelli
Hvalfjarðarströnd,
andaðist á sjúkrahúsi Akra-
ness föstudaginn 24. þ.m.
Steinunn Jósefsdóttir,
Þorgeir Jósefsson.
t
Eiginmaður minn
Þórarinn Þórðarson
Mávahlíð 2,
andaðist í Landspítalamum
24. þ.m.
Fyrir hö<nd aðstandenda.
Jóhanna Elín Ólafsdóttir.
t
Fósturmóðir mín, systir
okíkar
Lára Bjarnadóttir
andaðist að Hrafnistu 24.
þessa mánaðar.
Lára Jónsdóttir,
Emelía Bjarnadóttir,
Beinteinn Bjarnason.
Ólafur lifði mikið byitingatíma
bil íslenzkrar sjósóknar og var
lengstum virkur þátttakandi og
leiðandi i hinum öru breyting-
um. Hann var brábær fiskimað-
ur, honum veu- fengin skipstjórn
á skútu áður en hann 'hafði ald-
ur til. Þá varð hann brautryðj-
andi í togveiðum og botnvörpu-
skipaútgerð Hafnfirðinga og
um áraraðir var hann forustu-
maður í athafnalifi þessa merka
útvegsbæjar. Þar lauk hann lika
starfsferli sínum, efitir að han.n
kom í land sem hafnargjaldkeri,
innheimtumaður hafnargjalda,
hafnsögumaður og reyndar einn
ig sem hafnarstjóri, og mun þó
hvert þessara starfa þykja ær-
ið dagsverk. Slíkur var Ólafur
Þórðarson í athöfnum sínum.
Hann var einn þeirra ágætu
manna er lagt hafa grundvöll
undir efnalegt sjálfstæði þjóð-
arinnar, maður sem hafði dugn-
að og áræði ti lað færa björg í
bú og kunni líka að gæta þeirra
verðmæta, sem aflað var.
Ólafur var Vestfirðingur að
ætt eins og margir okkar afburða
sjómenn fyrr og síðar. Hann
fæddist að Sperðlahiíð í Geir-
t
Hjartkær eiginmaður minn
og faðir okkar
Ólafur Þórðarson
skipstjóri,
Linnetstíg 6, Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Hafnarfiröi mánu-
daginn 27. janúar ki. 2. Blóm
vinsamlegast afbeðin en þeir
sem vildu minnast hans gjöri
svo vel að láta Slysavarna-
félag íslands njóta þess.
Guðrún Eiríksdóttir
og dætur.
t
Jarðarför
Jakobínu Guðbrandsdóttur
Hrísateig 17, Reykjavík
fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 29. janúar kl.
1.30 e.h.
Einar Einarsson
Laufey Einarsdóttir
Fjóla Einarsdóttir
Arnbjörn Ólafsson.
t
Ragnar Guðmundsson
frá Teigi, Fljótshlíð,
sem andaðist í Kleppsspítal-
anum 21. janúar verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 28. jan. kl. 10.30.
Aðstandendur.
t
Fáðir minn, tengdafaðir og
afi
Jón Þorsteinsson
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 27.
janúar kl. 1.30 e.h.
Fyrir hönd aðstandenda.
Benedikt Jónsson
Halidóra Armannsdóttir.
t
Eiginmaður mion, faðir,
tengdafaðir og afi
Hallvarður Einar
Árnason
verður jarðsuoginin þriðju-
daginn 28. janúar kl. 13.30
frá Fossrvogdkirkju.
Blóm vimsamlegast afþökk-
uð, en þeiim sem vildu minin-
ast hims Mtna er bent á
Si ysaivamafélagið.
Guðrún Kristjánsdóttir,
börn, tengdabörn og
bamabörn.
t
Innilegar þakkir til allra
þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför
Kristjáns Þóroddssonar
frá Alviðru
og studdu hann á allan hátt
í hans löngu veikindum, og
sérstaklega viljum við þakka
ómetanlega aðstoð við jsirðar-
för hans.
Sigríður Jónsdóttir
og aðrir aðstandendur.
þjófsfirði, Amarfirði, 23. októ-
ber 1886, og var því 83 ára er
hann lézt. Foreldrar hans voru
Ragnheiður Ólafsdóttir frá þeim
merka stað, Bæ á Rauðasandi,
og Þórður Þorsteinsson frá Fossi
í Arnarfirði. Ólafur ólst þarna
upp í fagurri en mjög afskekktri
sveit. Faðirinn varð sjálfur að
kenna börnunum að lesa, skrifa
og reikna og sjálfur tók faðir
hans á móti 7 af 8 börnum sínum
og hjálpaði þar að auki mörg-
um öðrum konum og tókust s'lík
hjálpar og líknarstörf mjög vel.
Helmingur barnanna voru dreng
ir og urðu bræðurnir fjórir all-
ir skipsitjórar. Þeir eru nú allir
látnir nema Guðmundur fiski-
matsmaður. Þá er og ein systir
hans enn á lífi, Guðrún á vist-
heimilinu Sólvangi.
Meðan börnin voru enn í æsku
varð faðirinn fyrir heilsuleysi,
og var Ólafi lengi mininisstætt
þegar móðirin varð að berjast á
flatbotn.aðri doríu ti'l Bíldudals
til að verzla og réri hún á ann-
að borð en börnin á hitt.
Ólafur var á 9. ári er hann
byrjaði að róa til fiskjar, en 11
ára var hann þegar hann réðist
fyrsit á sfcúltu, Ástu Bonghildi
frá Bíldudal, með Jóni Þorsteins-
syni föðurbróður sínum. Ólafur
stundaði handfæraveiðar á skút
um til 18 ára aldurs og varð eft-
irsóttur dráttarmaður. 19 ára fór
hann í Stýrimannaskólann og út
skrifaðist sem fiskiskipstjóri með
ágætiseinkunn í apríl um vorið
og réðist þá strax á Kutter Geir
með Oddi í Ráðagerði, sem stýri
maður. Um þetta leyti voru gerð
ar út 60 fiskiskútur frá Suður-
landi og varð Ólafur hvert sum
arið eftir annað með mestan ein-
staklingsafla yfir flotann.
Næsta vetur fór Ólafur aftur
í Stýrimannaskólann og lauk
þaðan farmannaprófi tvítugur að
aldri. Var honum þá þegar, tví
tugum piltinum, boðin skipstjórn
á Kutter Jóni frá Hafnarfirði og
varð að fá undanþágu handa
honum vegna aldurs.
Um fjögurra ára skeið var
hann skipstjóri á skútum frá
Hafnarfirði, hjá Ágústi Flyger-
ing, en réðist síðan til Englands
og sigldi þaðan á toguruim og þar
var hann, er Jóel Jónsson kom
til að sækja togarann Skalla-
grím, hinn fyrsta með því nafni.
Réðist þá Ólafur tfl hans, fyrst
sem háseti. Þar tókst honum, með
miklu snarræði, sem vaktarfor-
manni, að bjarga skipi og skips-
höfn frá því að farast, er heljar-
t
Innilegar þakkir færum við
öllum er sýndu samúð og vin-
arhug við andlát og jarðarför
Jónfríðar Halldórsdóttur
Hverfisgötu 45, Hafnarfirði.
Haraldur Sigurjónsson
Klara Guðmundsdóttir
Gunnar Sigurjónsson
Gertrud Sigurjónsson
Margrét Sigurjónsdóttir
Halldór Sigurgeirsson
Halldóra Sigurjónsd.
Óli Sigmundsson
Guðrún Sigurjónsdóttir
Karl Kristjánsson
Helgi Sigurjónsson
Katrín Guðjónsdóttir
Ólafur Sigurjónsson
Inga Bergþórsdóttir,
barnaböm og bama-
barnaböm.
mifcið gruin.nibrot birtist fyrir
stafni í hinu versta veðri, og
ekkert dugði nema kröftug og
snör handtök á stýrinu, til að
bjarga frá bersýnilegum voða,
en það var eðli Ólafs að vera
snar að ákveða sig og gera rétt
á hættunnar stund.
Árin 1912 og 1913 var Ólafur
Þórðarson fiskiskipstjóri á þýsk-
uim og hoilenzkum toguruim, sem
gerðir voru út frá Hafnarfirði.
Þá fóru Hafnfirðingar sjálfir að
hugsa til þess að eignast tog-
ara. Stofnuðu þeir ólafur, Ág-
Úst Flygering og fleiri, togara-
félagið „Ými“ óg réðust í að
láta smíða togara í Þýzkalandi
með því nafni. Átti skipið að
vera fúllbúið og afhendast 1914.
En þá brauzt fyrri heimstyrj-
öldin út og náðist skipið ekki
fyrr en í maí 1915 og varð að
nota til þess ýmisleg brögð og
sótti Ólafur skipið til Kaup-
mannahafnar, en þangað hafði
þýzkur skipstjóri siglt því. Er
birt frásögn um þetta í jólablaði
Hamars 1968 og fleira um ferðir
Ýmis í fyrri heimsityrjöldiinini.
Ólafur reyndist sami aflamað-
ur á togurunum og á skútunum
og verður ekki farið nánar út í
það hér. Stærsti togarinn sem
hann var með, var Clementina
1927, sem þá var stærsti togari
fslendinga, keyptur frá Frakk-
landi fyrst til Þingeyrar. Varð
sú útgerð fyrsti vísirinn að Bæj-
arútgerð Hafnarfjarðar með
þeim miklu framförum sem hún
veitti bæjarfélaginu.
Eftir að Ólafur lét af skip-
stjórtn, settisit hainin efcki alrveg í
helgan stein, eins og áður er
sagt. Fyrir utan hafnarstörfin,
hlóðust á hann margvísleg fé-
lagsstörf eftir að hann kom í
l.anid. Hanin átti um tíma sæti
í bsejarstjóm Baifinairtfjar'ðar.
Hann var og fljótt kjörinn for-
maður Skipstjóra og stýrimanna
félagsins „Kári“, sem hann hafði
verið með í að stofna og gegndi
hann formennsku í félaginu um
30 ára skeið. Ólafur var fyrsti
og eini heiðursfélagi „Kára“ þeg
ar hann lézt.
Sem stjórnarformaður þess fé-
lags stóð hann að stofnun Sjó-
mannadagssamtakanna á sínum
tíma og sömuleiðis að stofnun
Farmanna- og fiskimannasam-
bands fslands og var fulltrúi fé-
lags síns á mörgum þingum sam-
bandsins og átti einnig sæti í
stjórn þess. Hann hefur og ver-
ið sæmdur heiðursmerki Sjó-
mannadagsins.
En lang hugljúfust held ég
honum hafi þótt margvísleg störf
sín fyrir Slysavarnarfélagið.
Hann var í mörg ár formaður
Slysavarnardeildarinnar Fiska-
klettur í Hafnarfirði og í 18 ár
átti hann sæti í framkvæmda-
stjórn Slysavarnarfélags íslands
með miklum ágætum og var
hann kvaddur með miklum virkt
um á 11. landsþinginu, er hann
baðst undan endurkosningu
vegna aldurs, þá 75 ára. Hann
var og heiðursfélagi í Slysa-
varnarfélagi fslands.
í öl'lu því sem Ólafur hefur
komið nálægt, hefur hann stutt
að því sem hann hefur talið gott
og þarft og þar hefur hann not-
ið góðs stuðnings sinnar ágætu
konu á lífsleiðinni, Guðrúnar
Eiríksdóttur frá Hlíð á Álfta-
nesi. Þau giftust 19. september
1916, og fór hún brúðkaupsferð
með manni sínum til Danmerkur
mitt á ófriðartímum, er skipið
varð að fara þangað til eftirlits.
Taldi hún sig verða minna
hrædda að fara með honum
heldur en bíða í ofvæni eftir
honum heima.
Þau eignuðust 6 börn, en að-
eins tvö þeirra komust til full-
orðins ára, og einkasonurinn
Gísli, er látinn fyrir nokkrum
árum, var hann og togaraskip-
stjóri og mjög vel látinn. Þá átti
Ólafur eina dóttur áður en hann
giftist, sem búsett er í Hafnar-
firði, en önmur dóítir þeirra býr
í Vestiunheimi.
Þegar hafizt var handa til að
safna fé til byggingar Dvalar-
heimilis aldraðra sjómanna,
gáfu þau hjónin Ólafur og Guð-
rún mjög myndarlega herberg-
isgjöf, Ölafsbúð, talandi tákn
um stórhug þeirra og styrktar-
starfsemi.
Við sem þekktum ólaf heit-
inn og hans ágætu konu og hin
miklu og fórnfúsu störf þeirra,
kveðjum hinn aldna skipstjóra
og margra ára samstarfsmann
með sérstökum söknuði og send-
um eftirlifandi konu hans og ást
vinum innilegar samúðarkveðjur.
Sérstaklega hefi ég verið beð-
inn að flytja þakklætis og sam-
úðarkveðjur frá sjómannasam-
tökunum og frá stjórn Slysa-
varnarfélags íslands.
Blessuð sé minning ólafs Þórð
arsonar.
Henry Hálfdánarson.
Kveðja frá barnabörnum
Brotnar briim við ströndu,
brattir hamrar rísa
Leiftrar af jöklum ljómi, er lýsir
himins sól.
Eldur í iðrum jarðar orka í
fossins straumi
í faðmi hárra fjalla, eiga firðir
og grundir skjóL
í landsins svip mynd sjáum,
svip af skaphöfn þinni
orka og æðruleysi einkenndu
störf þín bezt.
Þar, s©m að stóðstu við sltjórnvöl,
strangt þótt blési á móti.
Ótrauður áfram hélstu ungs
akkeri í höfn var fest.
f æsku, ætla al'lir upp á hæsta
tindinn
frá bernskuheimi björtum er
barátta lífsins sézt.
Þú varst og ert okkur afi
ástkæra fyrirmyndin
sem tiJl hamiingju og heilla, hlézt
um málin flest.
Við þökkum, afi, alla ástúð þína
um eilífð Drottinn biðjum launa
þér.
Hann láti ávalt ljósið bjart þér
skína
því Ijósið hans af kærleik
sprottið er.
Hann, sem áður stóð hjá þér í
stafni
stýri fleyi þíniu 1 Jesú naifni
heim í friðar höfn þjá sér.
Sigurunn Konráðsdóttir.
Jón Þorsteinsson
— Kveðja
f. 18/6 1892 — d. 19/1 1969.
KVEÐJA FRÁ ERLU
Af þessum heimi horfinn afi
minn
en hjartkær minning skín í huga
mínum.
Samt allt hið liðna, ást og
kærleik þinn
er ung ég hlaut í traustum
faðmi þínum.
Mig leiddi forðum ljúfa höndin
þín
á leiðir mínar ætíð gleði barstu.
Og blessun vafðir bernsku sporin
mdn,
á barnsins þarfir skilningsríkur
varstu.
Á hljóðri stund við hinzta
beðinn þinn
ég heitar þakkir færi þér að
hjarta.
Þín gæði aldrei gleymast, afi
minn
ég geymi þína minning fagra og
bjarta.
Mitt hjartans þakklæti sendi
ég ættingjum og vinum, sem
glöddu mig með heimsóknum,
gjöfum og heillaóskum á 70
ára afmæli mínu 17. janúar.
Guð blessi ykkur ölL
Margrét Daníelsdóttir
Hópi, Grindavík.