Morgunblaðið - 21.05.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MAÍ 1967.
Opnum í fyrramálið
Vormarkað með
alnavöru
í Cóðfemplarahúsinu
Seljum þessa viku mikið af góðum ógölluðum vörum, sem ekki er
pláss fyrir í búðinni! — Miklar lækkanir.
Nú Áður Nú Áður
Sumardragtaefni Fiberglasefni 49.— 98.—
ull 140 sm. 250.—332.50 Storesefni 48.— 98.—
Sumarkjólapoplin Dralonefni 99.—199.—
90 sm. 25.— 85.— Eldhúsgardínu-
Pilsa- og dragta- efni 20.— 45.—
efni uU 140 sm. 250.—396.— Mynztruð
Spun-Rayon í pils gardínuefni 70.-174.—
140 sm. 75.—150.— Borðdúkaefni 50.— 77.—
Sloppanylon 115 sm . 60.—120.— Blúndudúkar 99.-306.—
Prjónanylon 60.—121.— Plastefni 10.— 25.—
Kjólaterylene Dragtaefni 75.—147.—
150 sm. 150.—210.— Nyltest 30.— 55.—
Terylene 80 cm. 90.—122.50 Silkiefni 50.-112.—
Hekluð CorteUefni Satin Twill 100.—158.—
130 sm. 250.—374.50 Tweedefni 150.—250.—
Amerísk Crep
115 sm. 95.—210 —
Alsilki 1 m. br. 195.—284.95
Rósótt taft 115 cm. 60.-115.—
Kjólavelour 85.—138.—
Mislitt damask 59.-
málvend 45.—
hvítt damask 50.— Lakaléreft með vað-
Drýgið tekjurnar með því að
kaupa ódýrt
Álnavörumarkaðurinn
Góðtemplarahúsinu
Lokað milli kl. 11.30 og 1. Bamagæzla eftir kl. 1.
Gardínubúðin
Inntökupróf V.Í.
Svar til H. B.
GREINARKORN þetta var boð-
ið ritstjóra Frjálsrar þjóðar til
birting’ar, enda var grein í blaði
hans orsök þess. Svar ritstjóra
var jákvætt, en hann áskildi
sér rétt til að sýna margnefnd-
um H. B. greinina og hafa síð-
an s-amband við undirritaðan,
sem samþykkti þessa málsmeð-
ferð. Hefur fyrra skilyrðið ber-
sýnilega verið dyggilega upp-
fyllt, en hið siðara farizt fyri-
ir.
t síðasta töublaði Frjálsrar
þjóðar birtast svo glefsur úr
grein minni, sem hefur f hönd-
um einhverra ábyrgra aðila þar
breytzt i bréf sem þeir hafa tal-
ið sér heimilt að meðhöndla eft-
ir vild. Nafni greinarinnar er
að vísu haldið óbreyttu, en hún
að öðru levti römmuð Inn með
athugasemdum og útdrætti, sem
Hörður Bergmann gerir án sam
ráðs við höfund. Telur undirrit-
aður þessi vinnubrögð öll og út-
dráttinn nægilega ástæðu þess að
freista þessa að fá greinina birta
í heild á öðrum vettvangi.
í sama tölublaði af F. þ. kem-
ur i Ijós að H. B. er Hörður
Bergmann B. A.. kennari við
Hagaskólann í Reykjavík. og
hljóta því einhveríar aðrar á-
stæður en vanþekking á skóla-
málum að vera orsök skrifa
hans.
f 19. tölúblaðí bessa árgang?
af Frjálsri þióð birtir persóna
anðkennd með bókstöfnnum
H. B. miður smekklega Sdreou
S Verzlunarskóla fslands og 5-
kærir han fyrir að hunza prðf
hins opinbera fræðslukerfis og
fófletfa væntanlega nemendur
sína. Ritsmíð h°ssi er ÖH f beim
dúr. að annaðhvort hlútur að
haida S oennanum sSrreiður
maður eða ókunn">íur Menzk-
um fræðclumSlum Ekki skal bvf
gert S fæturna hér. hvort rótt
er. en að gefnu tH“fni þvkir
við hæfi. að stónnrmíð bau. sem
kennarar V. f. höfðu f huga er
til þeirra var leitað sl. vetur
um námsefni til væntnnlegra
inntökuorófa. komi fyrir al-
menningssjónir.
Nokkur undanfrrin ár hefur
V.f. að mestu átölnlanot tekið
nemendur inn f fvrcta bekk =kól
ans að loknu sórntöku irntöku-
nrófi í>etta hefur verlð gert
hrátt fvrir. að uneiingarvróf f ís-
lenzku o» reikningi eru lands-
nróf að öllu ievtí og f dönsk"
að nokVru levti. úíðoota sptnin'r-
arþrotið þarfnast skúríngar f
dönsku eru mismnnandi hvðing-
arkaflar lagðir fvrir nemendur
á tmglinganrófi og há vaidir m“ð
tiiliti til bess. hve lan»t við-
komandi pr kominn f námiefn-
inu. en mikið hrectnr S að fullt
samræmi sé hvað hetfj, Snertir
Afleiðinvin getur orðið sú að sá
nemandi. er stvttra er kominn.
fái betri einkunn en hinn. er
meira S að kunna A bað ber og
að líta. að PÍnkTinnir á unelinga-
orófi f fslenzku og reikninei
skera ekki verulpea úr um eet"
nemandans. ef bær eru ekki 7 6
Pða hærrí. f>að má vera rótt hiá
H. B. að sú ákvörðun V f. að
miða orófkröfur S fnntökonrófi
við fvllstu ákvæði námskrár 1.
bekkiar gagnfræðaotigs með
noldturri viðbót valdf þar trufl-
un. en meginhluti bessa náms-
efnis eru undirstöðuafriði. sem
æ oftar hlvtur að vera vikið
að f kennslunni í öðrum hekk
fvrrgreinds skólastigs. Nokkur
kostnaður mun þessu og sam-
fara fyrir nemendur. ef þeir
burfa á einkatfma að halda. en
slíks er ekki aðeins börf fyrir
inntökuoróf f V. t. Fróðlegt væri
t.d. að kanna. hve margir lands-
orófsnemar a.m.k. f þeim skól-
um. sem ekki hafa að miklu
leyti hönd I bagga með því,
hverjir sækja slíkar deildir. fara
f einkatíma. Undirritaður telur
sig hafa ástæðu til að ætla, að
niðurstöður slíkrar könnunar
yrðu skólakerfinu til lftlls sóma.
Þetta er ekki sagt til að veit-
ast að landsprófinu, sem er hið
virðingarverðasta, heldur til að
benda á klofningu í skólakerf-
inu. Hér er einfaldlega um að
ræða afleiðingar af of litlum
námskröfum, ef miðað er við
getumeiri nemendur, á skyldu-
stigi. Skólakerfið er að detta
sundur um miðju.
★
Þrátt fyrir umrædda galla á
unglingaprófum eru þau þó að
mestu landspróf í fyrrnefndum
þrem greinum og gætu bví Orð-
ið undirstaða breytts skioulags.
enda munu nú hafnar viðræður
milli forráðamanna V. í. og
fræðslumálastiórnar um það
efni. Þessari forsendu er á hinn
bóginn ekki til að dreifa um
gagnfræðaorófin og inntökunröf
f 3. bekk V. í. Skal nú vikið
nánar að þeim þætti málsins.
Að óreyndu hefði mátt gera
ráð fvrir, að þeirri ákvörðun
forráðamanna V. 1. að opna
gaenfræðingum leið inn í 3.
bekk skólans, vrði heilshugar tek
in af skólamönnum við gagn-
fræðastieið. enda má vera. að
svo sé. Gagnfræðingar hafa hing
að til Stt fárra kosta völ. ef
beir vildu auka menntun sína.
Með síðasttöldu staðrevndina 1
huga var talið rétt að slá til.
enda oonaðist nú ýmsnm leið
að stúdentsnrófi. sem áður áttu
ekki heirra kosta völ. nema með
því að tefiast S námsbrautinni
um tve«g>a ára skeið. í ljós kom
bó að við tvenns konar vanda-
mál var að etia. Inntökuoróf f
3. bekk urðu að vera hliðstæð
annrjrshpkkiarnrófiim V. f.. enda
hpfð; annað verið óréttmætt gagn
vart nemendum skólans. og finna
varð námspfni til að orófa f.
Varð bS fanparáð að athuga
skólaskvrslu barna- og gagn-
fra»ðaskóla Reykiavikur skólaar
ið 19R4—1965. en þar má finna
unnl-ésingar um námsefni og
nrðfkröfur til gagnfraeðanrófs
við hina ýmsu papnfræða'kóla
borparionar. A+hugun þessi
leiddi I liós. að óklpift var að
leggia gagnfræðaprófin til
grundvallar sökum mikils mis-
ræm is um nróftrröfitr. Hefði ver
ið freistandi að birta sýnishorn
bessu til sönnunar. en rúmsins
vegna látið næpia að vi=a til
fvrrnefndra skólaskýrslna. Náms
°fni var og miög mísmunandi.
en unt revndist bó að finna nægi
lePa maPn sampieinlegt. ef ís-
lenrkar bókmenntir eru undan-
skildar. enda var á vitorði
ýmsra. að í nokkrum gagnfræða
skólum aga nemondur mál sitt
við stuðlanna hrískintu erein og
orðkvnnei heiðinnar dránu. en
annars staðar er andinn auðgaður
við að fvlgia atomskáldum vor-
um á fl"pinu. Hvorttvoeeia er
gott og hlossnð en afl°iðinein
varð sú að fella varð niður nróf
í bókmenntum. og pt það miður.
Um lesesoinar er sömu söpu að
seeia. Að öllu bessu athugnðu
virðíst undarlePt. hve margorð-
ur H. B er um íslpnrkunrófið,
en prúf f greinarmerkiasetningu
og setningarfræði virðist fara
mest f tauear hans Nú pr undir-
ritaðnr ekki sérfróður nm móð-
urmálskennolu. en slikir hafa
fiáð mér. að tænast sé unnt að
♦elia þann ritfæran. sem ekki
hefur nokkurt vald S grpinar-
merkiarsetningu. meðan hún er
bundin I núverandi form af
reglueerðum oe lögum. V t tel-
ur sér því ekki sæma að «vo
komnu máli að fella niður
fræðslu um þessa þætti íslenzkr
ar tungu.
H. B. hrósar landsprófi f S-
dreou sinni, og er það .vel
Mæt.ti þvf ef til vill spyria að
lokum: Hvers vegna er ekki haf-
izt handa um að breyta eaen-
fræðanrófinu 1 landspróf? Þá
væri fenginn grundvöllur til að
standa á, og enginn efi léki á
um. hvaða kunnátta liggur að
baki prófskirteininu. Slíkur efi
er nú fyrir hendi, og hann
mundi aukast, ef menn kynntu
sér almennt fyrrnefnda skóla-
skýrslu.
Reykiavik 25. 4. 1867.
Lýður Björnsson.