Vísir - 23.12.1945, Blaðsíða 30

30
JÓLABLAÐ YÍSIS
túnin úr bænuin og prýða þvi
ckkert umhverfi lians. Til
þess liggja þau of fjarri, bak
við liolt og liæöir. Bak viö
ásana liggur líLa íþróttavöll-
ur ungmennafélagsins. Ekki
mátti hann lieldur sjást úr
bænum. Fátt prýðir þó meira
umhverfi hæja en vel rækt-
aðar lendur og ungt fólk að
æfingum á fögrum völlum.
— Æskan og gróðurinn eiga
svo vel saman. — Ilér er öllu
vslíkuholað niður hak við liolt
og hæðir svo éklcert sjáisl. -—
Ilefði þó elcki veitt af að
prýða næsta nágrenni bæjar-
ins, sem eru flagmóar einir,
gróðurlaus holt og grettar
mýrar, sem skæla sig ‘fram-
an í vegfarendur allan ársins
hring. — Undanskilið er þó
tún Árna P. Jónssonar, sem
er hin niesta hæjarprýði. —
„Ferðamaðurinn má ekki lita
nærri sér til landsins, ef
mýndin fagra af Stykkis-
hólmi á ekki að missa svip,“
sagði Stefán námstjóri Jóns-
son fyrir nokkurum árum,
og svo er það enn.
—r- Refarækt var mjÖg al-
menn i Stykkishólmi og ná-
grenninu fyrir nokkurum
árum, en hefir nú dregizt
eitthvað saman 'af styrjaldar-
ástæðum. Þó er enn í einum
útjaðri bæjarins stórt refa-
hú og segja þeir, sein vit
hafa á, að þar sé að finna
cinna fallegastar refkeilur á
landi hér. — Líklegt er, að
hvergi á landinu séu betri
skilyrði til loðdýraræktar og
grávöruframleiðslu én i
Breiðafirði, og ar þá gott til
þess að hyggja, að í héraðinu
skuli vera refahú seni miðl-
að geti undaneldisdýrum,
þegar aftur liðkast um mark-
aði og refaeldi færist í auk-
ana á ný.
Grávara er eklci ný fram-
leiðsla í Brciðafirði. Brcið-
firðingar munu hafa verið
Tyrstir mánna til að lireinsa
æðardún og gera hann að
eftirsóttri og verðmætri vöru.
En dúnhreinsun hefir aldrei
\XJl’ið eflirsótt vinna. Og á
síðari áruni liefir lireinsun
hans verið miklum vand-
kvæðum háð. Fólk fæst mjög

Við hrunndæluna.
ógjarnan til dúnhreinsunar
hvað sem í boði er, og kann
raunar ekki, nema lielzt ein-
staka gömul manneskja, sem
alizt hefir upp- við þann
verkshátt í æsku. Um ný
vinnuhrögð eða framfarir á
þvi sviði er ekki að ræða. —
Til að hæta úr brýnni þörf á
þessu sviði, liefir verið rekin
dúnhreinsunarstöð í Stykkis-
liólmi allmörg undanfarin
ár -— sú eina á landinu — til
mikils hagræðis ‘ fyrír alla
dúneigendur. Hún liefir tek-
ið dún til lireinsunar úr nærri
öllum sýslum landsins, þar
sem annars um dúntekju er
að ræða. Dúnninn er vel
hreinsaður. En um nýja
tækni i þessari starfsgrein er
ekki að ræða. — Ilún cr álíka
mikil og gerðist á helri hæj-
um i mínu ungdæmi. — Það
híður sjálfsagt rafmagnsins
og fullkominnar tækni í sam-
handí við það, að æðardúnn
verði hreihsaður í hentugum
og fullkomnum vélum.
Þá er þess að geta, að í
Stykkishólmi er verið að
koma upp skipasmíðastöð og
dráttarhraut. Er það liið
þarfasta framtak, þar sem
engin slík ’starfsemi var fyr-
ir i fjrðinum, en hátar mikið
notaðir og Breiðfirðingar
siglingamenn miklir og sæ-
fárendur frá uppliafi. Nokk-
urir hátar liafa þegar verið
setlir upp og endurbyggðir í
stöðinni; hafa þeir allir feng-
ið góða hót meina sinna og
stórum fegúríi runnið til
sjávar aftur.
i
Breiðafjarðarbyggðir eru
slórar, fagrar og auðugar af
hverskoliar gæðum er dug-
legum mönnum mega að
gagni koma. En þær eru
nokkuð sundurslitnár af
fjörðum og hröttum fjöllum,
og þ\*í sum hvggðarlögin
nokkuð einangruð og um of
sér um sín mál. Torveldar
það mjög samstarf manna og
tefur fyrir þeim skilningi að
héraðið sé ein heild er liafi
sameiginlegra hagsmuna að
gæla. Slíkur skilningur verð-
ur þó að vcra ráðandi, ef
nþkkur verulegur árangur á
að násl um hættar samgöng-
ur innan héraðsins og eðlilegt
samstarf milU hyggðarlag-
anna.
Nærri miðju þessara
hyggða liggur Stvkkishólmur.
Ilann er þegar um margt
miðstöð fyrir héraðið, en
verður þó á næstu árum að
eflasl stórlega sem slíkur, cf
héraðið allt á að hljóta þá
reisn sem því liæfir. Varðar
þvi miklu, að þeir sem með
málefni hæjarins fara geri sér
þá aðstöðu ljósa og liagi
störfum sínum i samræmi við
það.
Bergsveinn Skúlason.

‘JT
Ávalt
iiað
Jólin verða ánægjulegusí, eí jálagjaíiraar
era keyptar í . •
Láúgavegi 33.