Lesbók Morgunblaðsins - 19.12.1988, Blaðsíða 44

Týnast jólin á ferðalagi erlendis?
Að detta inn í jólakort
Hvítur jólasnjór tengist
ímynd jólanna á rómantískan
hátt og jólakort sýna oft hvítan
snjóheim. Þegar hugsað er til
Alpanna um jól, sér maður fyr-
ir sér lítil alpaþorp — með snjó-
hettur á slútandi þakskeggjum,
snævi þaktar Qallshlíðar, snjóa-
lög á grænum grenigreinum og
heyrir í kirkjuklukkum litlu
þorpskirkjunnar hringja inn
jólin og klingjandi sleðabjöllur
kirkjugesta. En á þessi róm-
antiska ímynd eitthvað skylt við
raunveruleikann? Asiaug
Björnsdóttir hefúr verið með
fjölskyldu sinni tvenn jól í aust-
urríska Qallaþorpinu Lech.
Hvað segir hún um „skíða-jól“
í Ölpunum? Týndi hún jólunum
á ferðalaginu erlendis?
Að ganga inn í jólakortið
Nei, jólin týnast svo sannarlega
ekki í litla skíðaþorpinu Lech,
sagði Áslaug. Okkur fannst eins
og við værum að detta inn í jóla-
kort, þegar við ókum inn í snævi
þakið þorpið, sem er heillandi,
með þorpskirkju og hús í gömlum
alpastíl — brúnir trégaflar og slút-
andi, snjóhvít þakskegg. Lech er
í dalverpi, umlukt fjöllum og
skíðabrekkur allt í kring. Þorpið
stendur það hátt, að skíðasnjór
er öruggur að vetrarlagi. Við
mörkuðum til dæmis spor í snjóinn
á svölunum, þegar við komum,
sem voru enn þegar við fórum —
stillan er svo mikil!, Geysistórt
skíðasvæði liggur allt í kringum
þorpið og þar er hægt að skíða
allan daginn, án þess að fara
nokkurn tíma í sömu lyftu. í
brekkunum má sjá fólk á skíðum
allt frá þriggja ára upp í háaldr-
aða.
Hressir skíðafélagar
í skíðaferðalögum er alltaf
hresst og skemmtilegt fólk. Sér-
stakt andrúmsloft ríkir í brekkun-
um og allir eru að „vinna" að því
að skíða betur — með meiri leikni
— meiri hraða — meiri sveiflum!
Maður hitar sig aðeins á heitu
„glúhwein" á milli, bjórinn þyngir
og þreytir — annars er skíðað
allan daginn. Snemma á morgn-
ana eru allir komnir upp í brekkur
fullir af áhuga og þægileg þreyta
eftir útiveru rekur snemma í rúm.
Á kvöldin er ánægjuleg tilfinning
að vita, að maður hefur afrekað
töluvert í líkamlegri þjálfun —
gert eitthvað fyrir skrokkinn á
sér! Þegar við fórum að tala um
jólaferðalag við krakkana og
stungum upp á sólarstöðum eins
og Flórída eða Kanaríeyjum sögðu
þau öll: „Megum við ekki heldur
vera hjá ömmu og afa á jólun-
um.“ En þegar átti að fara í
skíðafrí um jólin vildu allir fara!
Og það er stórkostlega gaman að
Það var ekki byijað að snjóa, þegar við lögðum af stað í sleða-
ferðina.
Stórkostlegt að geta sest að fallega skreyttu jólaborði og látið
stjana í kringum sig.
vera með 10, 16 og 18 ára ungl-
inga 4 svona fríi.
Eftir skíðin
Við fullorðna fólkið nutum þess
að setjast á rólegan stað eftir
skíðin og hvíla okkur yfir heitu
súkkulaði og heitum austurrískum
eplakökum. En krakkarnir fóru
oft á skauta eða skelltu sér í tenn-
is. Þau voru líka fundvís á „diskó-
tek“, sem við höfðum ekki hug-
mynd um — lítil veitingahús, þar
sem þau gátu dansað á skíðaskón-
um! Annars beið okkar alltaf sjö
rétta kvöldmáltíð og ekkert annað
að gera en skella sér í sturtu og
laga sig til. Mikil hlaup og streita
eru alltaf í kringum jólin heima —
innkaup á síðustu stundu og
fleira. Ég er í kvenfélaginu
Hringnum og þar bætist við undir-
búningur á jólamörkuðum. Heil-
mikil viðbrigði að geta horfið út
úr öllu tilstandinu — þurfa ekki
einu sinni að setja í þvottavél —
og geta sest að vel skreyttu jóla-
borði og látið stjana í kringum
sig.
Jesúbarnið í skóginum
Á Þorláksmessu var skipulögð
leit að Jesúbarninu í skóginum,
sem flestir tóku þátt í. Það var
jólalegt að ganga á milli slútandi
grenitrjánna, með brakandi snjó-
1
Áhrifamikil jólamessa
á miðnætti
Við fiugum í gegnum Amster-
dam til Vínarborgar á Þorláks-
messu. Á aðfangadag var veðrið
eins og á íslenskum sumardegi
og ég naut þess að ganga um
miðbæinn. Vínarborg er mjög fal-
leg, snyrtileg borg með gamlar,
tígulegar byggingar og lítið um
yfirborðsptjál í jólaskreytingum.
Verslanir og bankar voru lokaðir
á aðfangadag, en veitingahús opin
og töluvert um fólk á gangi. Jóla-
Jólí tónlistarheimi
Hinn áriegi jólamarkaður í Vínarborg er ailtaf haldin
fyrirframan ráðhúsið.
Jólin eru friðar- og fjölskyldu-
hátíð, en fyrst og fremst hátíð
barnsins, sem blundar í sálu
hvers einasta manns. I hug-
hrifúm jólahátíðar leitar hver
maður ósjálfrátt að jólahelgi
innra með sjálfúm sér. En oft
getur verið erfitt að finna innri
frið í kapphiaupinu, sem ríkir
við innkaup og undirbúning
heima fyrir. Hvernig skyldi það
vera að hverfa út úr íslensku
jólahaldi og eyða jólunum er-
lendis? Að fara í sannkallað
jóiafrí! Týnast jólin í öðru um-
hverfi eða gefst betri tími til
að njóta sannrar jólahelgi, með
því að losna við jólaumstangið
heima? Ferðablaðið lagði þessa
spurningu fyrir islenska ferða-
menn — fjölskyldu, sem sólaði
sig á Kanaríeyjum um síðustu
jól — aðra, sem eyddi jólum og
áramótum á skíðum í Aust-
urríki og Þórarin Reykdal, sem
undi sér við listviðburði Vínar-
borgar yfir hátíðirnar.
Jól í góðum friði
— Ég vil eiga jól í góðum friði.
Hérna heima fer of mikill tími í
undirbúning og jólin eru alltaf að
verða meiri verslunarhátíð, með
meiri sýndarmennsku í kringum
hátíðahöldin. Eftir að ég missti
konuna mína og börnin fóru að
heiman, sækist ég eftir því að
eyða jólunum annars staðar, segir
Þórarinn Reykdal. Ég á líka sér-
stakar minningar bundnar við jól-
in, þá hitti ég konuefnið mitt úti
í Bandaríkjunum, þar sem við
vorum bæði við nám. Síðustu jól
úti í Vínarborg gáfu mér mikið —
þar fann ég frið í sálu minni í
gegnum fallega tónlist og fagurt
úmhverfi.
44
T