Lesbók Morgunblaðsins - 11.09.1982, Blaðsíða 16

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
s IfAt’* HAFN HCtt- ðfBCI 5KRIF- Alt «AI| IR HVAO
V. —* F L M. c r 1 s K u R iíftO. Æ
iTOJA VACAt R Á AJ L l N A R SAL U fuMCA u N A Ð
e ÖCM N Æ SKMli íTAruíj <i L o N p A N u
i FATN- A9UC Áiki- LOH8 K ÞJ 1 ? P 1 gElTA ABflWS ‘I 'a L Bt 'on © R
5 K R X b Ð U K L'íja.i HATTlt Lf £.*,« s A L A R H
fUC. L- AS K b A K i** m 0»IM6 K \ T A R ÍKoTt K b F A
StÓR- b n 9««T. A k Sópi*. 1C K R SJó- MAKN A L EIT Bóm«. í A
M'»u- ut>m ý L ( R A K u V A í é 1 •p L u
Cll»- T a R A N T Lt L A Æ 4 1 L £ ft.
EMO- IMf, 1 R »ATA« RÓA K e T á 50 TA irÁVA* K 'i F A NlT E á.
a M ££ S K V R T A Rpsti KoNA u A R R 1 A
V £ l © 1 A © F £ R © 1 Ý R
r H /E F N 1 f N A R R A LM UA. £ I * ■
’A L A UtHIO A N N ú © l N N ÍAtt- DAC.I * m
r Vr 1 kli FARA HLTÓÐ- LEC. A 5AM- rewt- 1 N c. 5V£LÚ- U R 4arð- Ttl RT ®Í»M. BHut- ’oÐAR ÓaUÐ Foa- FAÐlR VeRei kald- ARi ð To’lu 5AKI
> -br> 'n V A
IÐK- A©l PfSTAR FAuti
4ana UieiA UM
FLýr i ÖftN
ÁH/A Vlfi UEHL- UR.
k FULL- INN K£tra FoR- ÍKÉ-/TI FRUM- eFN i
.-•p- HEdMlR. ÓKVRR-Ð
KVacða 5afn H6al- IN
fAMCA- MARK ^Æl- 6Æri NG Ð KL'AÖA 5 öL
iAt- VAÐ/N/J ólatar
MeRCB oX - KVCÐM Hús- DýR KesicXf Ai
C7H R- f/MKA * HLIÓMAR VEINA £ND- 1 M A. IIMAR
FU&L- AK, ÁTón- UN\
AT- Löm flröBoÐ 1 Ð L'ikhmí tiL UTftR 1
m i PRENC,- / Mq ÆPTI WALLI Burt
T 1 L ReiKA 1 íKóli
V'LF- U a Happ $KINiJ
REIPI . • + L'KrtMi- H LHT I 4 • Bein Hma© Bóir- Staf- LJR.
SKoR- R Kvað
Inh- VFLl Au©- L IN 0-
Erta L'i F- FA.R- UKuro CtR- (foMA
Hversdagsheimur
víkinganna
Arabinn er furðu lostinn yfir sóðaskap
víkinga, en Englendingar undruðust, að
þeir fóru í bað á hverjum laugardegi,
kembdu hár sitt og höfðu oft fataskipti
og snyrtu útlit sitt „til þess að þeim yrði
auðveldara að sigrast á skírlífi kvenna
og eignast jafnvel aðalsmannadætur
sem frillur“
16
nota sem gjaldmiðil. Það kemur
og vel heim og saman við, að
slíkir hringir hafa aldrei fundizt
í gröfum, en aðeins í haugfé.
Þeir voru sem sé gjaldgeng
mynt.
En af þessari arabísku heim-
ild skulu menn að sjálfsögðu
ekki draga þá ályktun, að Danir
í Englandi hafi verið mjög
þrifnir. Um Dani verður að hafa
í huga, að þeir voru á faralds-
fæti. Án baðstofunnar heima
urðu þeir að gera sér að góðu
mundlaugina, og hvað varðar
ensku Danina þá skal því ekki
gleymt, að þeir höfðu verið bú-
settir á staðnum alllengi, og
höfðu því haft tíma til að koma
sér upp baðstofum, sem þeir
voru vanir heiman frá.
Það sem menn undrast snertir
kæruleysislega meðferð sænsku
kaupmannanna á verzlunarvör-
unum. Og verður að segjast, að
þær komust ekki á ákvörðun-
arstað „ósnertar af höndum
manna", eins og sagt er á okkar
dögum um vissa framleiðslu.
Frjálsræöi kon-
unnar séð meö
arabískum augum
En hafi Skandinavar verið
skotspónn skriflegra heimilda
hvað lauslæti þeirra snertir, þá
eru og til aðrar, sem fara falleg-
um orðum um konurnar.
Arabíska skáldið A1 Gazal,
sem dó 860, fór víða sem sendi-
herra Abdur Rahman kalífa.
Hann heimsótti eitt sinn
ónafngreindan norrænan, og þá
sennilega danskan, konung, í
stjórnarerindum.
Að sjálfsögðu var arabísku
sendinefndinni vel tekið, og hún
vakti, eins og gera má ráð fyrir,
mikla athygli, og þá ekki sízt
fyrir klæðaburðinn. Daginn eft-
ir komuna, fengu Arabarnir
áheyrn hjá konungi, en hinir
þóttafullu synir Islams höfðu
gert að skilyrði við það tæki-
færi, og fengið loforð um, að
þeir þyrftu ekki að skríða í duft-
ið fyrir honum.
En nú var inngangurinn svo
lágur, að menn urðu að beygja
sig til þess að komast inn, og A1
Gazal hélt, að þetta væri bragð
af konungs hálfu að knýja hann
til að lítillækka sig.
En A1 Gazal lét ekki að sér
hæða. Hann settist og renndi
sér á rassinum inn fyrir þrösk-
uldinn og lét fæturlia ganga á
undan. Hann vildi ekki lúta
neinum. Áhorfendurnir munu
hafa haft fullt í fangi með að
halda niðri í sér hlátrinum við
þessa sýn, bæði þeir sem höfðu
séð Araba heima hjá sér, og hin-
ir sem héldu, að á þennan hátt
nálguðust Arabar konunglegar
hátignir.
Arabarnir vissu einmitt ekki,
að dyr á Norðurlöndum voru svo
lágar til að gera óvinum erfið-
ara fyrir að ryðjast inn.
Einnig konungurinn horfði
furðu lostinn á inngöngu arab-
íska skáldsins og hefur sjálfsagt
fundizt, að það væri næsta ný-
stárlegt að fara um dyr á þenn-
an hátt.
Eitthvað hefur honum gram-
izt, því hann sagði: „Ef hann
væri ékki sendiherra, hefði ég
ekki þolað honum þetta."
í frásögn sinni gerir A1 Gazal
mikið úr því, hvernig hann tælir
drottninguna, sem honum finnst
fögur og girnileg.
Frjáls staða konunnar
Þegar hann er kominn heim
og er spurður að því, hvort hún
hafi í raun og veru verið eins
falleg og hann hafði lýst henni,
svaraði hann: „í nafni Allah,
hún var virkilega yndisleg! Og
ég leitaðist við að ávinna mér
hylli hennar með því að mæla
falleg orð við hana, og ég komst
nær henni, en ég hafði þorað að
vona.“
Þessu lauk með því, að A1
Gazal kom svo oft til drottn-
ingarinnar, að hann óttaðist
óþægilegar afleiðingar, en þá á
drottningin að hafa sagt: „Af-
brýðisemi er óþekkt meðal
okkar. Konur hér eru hjá manni
sínum eingöngu eftir því hvort
þær óska þess. Konan er hjá
honum, meðan henni gezt að því,
og hún yfirgefur hann, þegar
hún er orðin leið á samlífinu við
hann.“
A1 Gazal skýrir þetta með því
að segja, að áður en „rómverska
trúin", þ.e.a.s. kristindómurinn,
var viðtekin þarna norður frá,
var engin kona óvinnandi frjáls-
bornum manni. Ætti hún mök
við þræl eða mann af lágum
stigum, var öðru máli að gegna.
í því tilfelli hafði hún verið
smánuð, og frændur hennar
stóðu vörð um að þau fengju
ekki að hittast.
Það er frjáls staða konunnar,
sem útlendingurinn furðar sig á.
Heima hjá sér var hann vanur
algerri undirgefni konunnar.
lítgefandi: H.f. Árvakur, Keykjavik
Framkvjstj.: Ilaraldur Sveinsson
Kitstjórar: Matthías Johannessen
Styrmir Cunnarsson
KiLstj.fltr.: Cíuli Sigurösson
Auglýsingar: Baldvin Jónsson
Ritstjórn: Aöalstræti 6. Sími 10100