Lesbók Morgunblaðsins - 11.09.1982, Blaðsíða 11

HEFUR
STAÐIÐ AF
SÉRTÍMANA
TVENNA
Til eru þeir hlutir meðal hús-
gagna, sem svo hafa stadið af sér
tímans tönn og allar tízkusveifl-
ur, að gengi þeirra er ávallt jafn
mikið. Þar á meðal eru ýmis
stílhúsgögn, til dæmis kennd við
rókókó eða barokk, en einnig
sum, sem tilheyra okkar öld, en
kalla má tímalaus engu að síður.
Þar á meðal er þetta enska sófa-
sett, sem heitir Winston og fram-
leitt hefur verið í marga áratugi
hjá gamalgrónu fyrirtæki í Eng-
landi, Winston Manor. Hvað
sem á hefur dunið og hvernig
sem tízkan hefur sveiflast til og
frá, hefur Winston haldið sínu
óbifanlega striki eins og heldri-
mannaklúbbarnir í London og
Rolls Royce.
Meðan gengi léttra húsgagna,
t.d. skandinavískra, var sem
mest, þóttu húsgögn af þessu
tagi óheyrilega gamalrlags. Nú
er svo komið, að Bretar hafa
stóraukið útflutning sinn, ein-
mitt á þessari vöru og ekki hvað
sízt til Norðurlanda.
Ekki þarf annað en að sjá
þessi hægindi til að vera viss um,
að þau eru þægileg eins og bezt
verður á kosið. Bólstrað er með
svampi og Dacron-fyllingu, en
það sem framar öðru vekur at-
hygli er áklæðið, sem er hrein
baðmull, en engu að síður mjög
slitsterkt. Það er í ljósum, létt-
um og fallegum litum og með
hefðbundnu mynstri, sem gjarn-
an eru blóm, pálmar eða íbis-
fuglar — og það er um leið
saumað í áklæðið og verður fyrir
bragðið lítið eitt upphleypt.
Þess konar frágangur á
áklæði mun heita quilt á ensku
og hafa sumir kallað það vatt-
stungið á íslenzku, en kannski
er til betra og nákvæmara orð
yfir þennan frágang.
Winston-sófasettið fæst í Hús-
gagnahöllinni, Bíldshöfða 20, og
allt saman, þriggja sæta sófí,
tveggja sæta sófí og stóll, kostar
kr. 34.740.
NÚTÍMA-
BAROKK—
KENNT
VIÐ
NAPOLEON
Þetta sófasett, sem hvað stíl
áhrærir, kemst næst því að falla
undir barokk, er upphaflega teiknað
í Finnlandi, en er engu að síður ís-
lenzk framleiðsla frá Víði, Smiðju-
vegi 2 í Kópavogi, og er selt þar. í
grind er notaður bæsaður askur og
einnig í sófaborðið og hornborðið.
Bólstrað er meö dúnsvampi og ætti
að fara vel um hvern þann, sem í
þessi hægindi setzt. Settið fæst í ein-
ingum og kostar þá stakur stóll kr.
7.672, þriggja sæta sófí kr. 12.889,
sófaboröið 4.998 og hornborðið kr.
3.320. Samtals kostar settiö kr.
28.160.
A eftir
okkur
kemur
syndafallið
„Einu sinni í fyrndinni byrjaði
fjall nokkurt að hristast með
dunum og dynkjum. Fólk þyrptist
að úr öllum áttum til að sjá hvað
verða vildi.
„Stórfljót er að fæðast, “ sagði
einn.
„Hér er varla von á minna en
voldugum dreka,“ sagði annar.
„Sjálfur guð mun koma fram
úr þessum klettum,“ sagði sá
þriðji.
Loks eftir langa mæðu og
mikla eftirvæntingu myndaðist
lítil sprunga í fjallshlíðinni. Og
út skaust — lítil mús.“
, Svo segir í dæmisögum Esóps.
I allt sumar hafa verið dunur og
dynkir í íslensku þjóðlífi. Ráð-
herrar og þingmenn, forystu-
menn atvinnurekenda og laun-
þega, ríkisvalds og ríkisstarfs-
manna, efnahagsráðgjafar, sér-
fræðingar og aðstoðarmenn,
ráðuneyti, skrifstofur aðila
vinnumarkaðarins, Þjóðhags-
stofnun, Seðlabanki og sátta-
semjaraembættið, dagblöð og
ríkisfjölmiðlar hafa nótt sem
nýtan dag tekist á við vandann,
lýst honum og skilgreint. Fólkið
hefur staðið á öndinni. „Og út
skaust — lítil mús.“
Er ekki tímabært að spyrna
við fótum ?
Ríkisstjórnin er ekki til neinna
átaka. Hún nýtur ekki lengur
nauðsynlegs trausts. Til stjórn-
arsamstarfsins var stofnað í því
skyni að splundra sterkasta
stjórnmálaafli þjóðarinnar,
Sjálfstæðisflokknum — það hef-
ur mistekist eins og annað hjá
ráðherrunum. Nú þurfa góðvilj-
aðir menn að bera klæði á vopn-
in. í stað sundrungar er þörf á
sáttum. Upphafsmenn óreiðunn-
ar verða að víkja — mynda verð-
ur nýja ríkisstjórn er nýtur a 1-
menns trausts. Hagfróðir menn
verða að skýra þjóðinni afdrátt-
arlaust frá því, hve alvarleg
hætta steðjar að þjóðarbúinu.
Þeir verða að greina frá kostun-
um til að breyta undanhaldinu í
sókn. Meginreglur þingræðis og
lýðræðis verður að hefja til fyrri
virðingar. Nýtt átak verður að
gera í atvinnumálum. Fordómar
gagnvart eðlilegu samstarfi við
erlenda aðila verða að víkja.
Virkja ber krafta hæfustu
manna þjóðarinnar í vísindum,
tækni og verkfræði til stórhuga
sóknar. Allir verða að leggjast á
eitt.
Þegar málum er komið eins og
nú hjá okkur íslendingum, er
brýnt að kraftarnir séu samein-
aðir og leitað fordómalaust að
skynsamlegustu leiðinni út úr
ógöngunum. Tilþess þurfa lands-
menn allir að geta borið traust
til sterkrar ríkisstjórnar. Því er
ekki til að dreifa á meðan ríkis-
stjórn Gunnars Thoroddsens sit-
ur. I landinu stefnir í stjórn-
skipulega sjálfheldu að sögn for-
sætisráðherra. Ráðherrarnir
sýnast láta sér nægja að taka
undir með Madame de Pompa-
dour sem sagði: „Apres nous le
déluge“ — á eftir okkur kemur
syndafallið.
Við þær aðstæður, sem nú
ríkja, duga ekki hefðbundin ráð.
Sé ekki vilji til þingrofs og kosn-
inga, er hér hugmynd til um-
ræðu:
Gunnar Thoroddsen víki, þó
ekki úr formennsku stjórnar-
skrárnefndar. Stjórnmálaflokk-
arnir komi sér saman um nýjan
forsætisráðherra og sé hann ekki
endilega úr röðum þingmanna.
Hjörleifur Guttormsson hætti
sem iðnaðarráðherra, Steingrím-
ur Hermannsson láti af þeim
ráðherraembættum sem hann nú
gegnir, Svavar Gestsson segi af
sér störfum félagsmálaráðherra,
Tómas Árnason hverfi úr við-
skiptaráðuneytinu og Ingvar
Gíslason úr menntamálaráðu-
neytinu. Embættum ínýrri ríkis-
stjórn verði þannig skipt: Þing-
flokkur sjálfstæðismanna velji
þrjá menn, er taki að sér iðnað-
arráðuneytið, sjávarútvegsráðu-
neytið, samgönguráðuneytið og
viðskiptaráðuneytið. Alþýðu-
flokkurinn fái tvö ráðuneyti: fé-
lagsmálaráðuneytið og mennta-
málaráðuneytið. Alþýðubanda-
lagið haldi fjármálaráðuneytinu
og heilbrigðisráðuneytinu.
Framsóknarflokkurinn velji tvo
eða þrjá menn til að stjórna
landbúnaðarráðuneytinu,
dómsmálaráðuneytinu og utan-
ríkisráðuneytinu.
Björn Bjarnason
11