Lesbók Morgunblaðsins - 02.09.1962, Blaðsíða 7

FLUGDREKAR
Þ
AÐ líður að hausti, og
nú hornrétt saman og límið
haustinu fylgir oft hvass-
viðri og þá er líka tími flug-
drekanna. Eflaust kunna
mörg ykkar að búa til flug-
hæfan dreka, en vegna
þeirra, sem ekki kunna þá
list, þótti rétt að gefa dá-
litla hugmynd um gerð al-
gengs flugdrelca.
Sá dreki, sem hér um ræð-
ir, er 45x65 cm. Fyrst er þá að
fá grannar spítur, t. d. 6—8
mm á kant og saga þær þannig
að önnur sé 65 cm löng en hin
45 cm. Þá merkið þið á lengri
spítuna 20 cm frá enda þar
sem þær eiga að koma saman,
einnig merkið þið á miðju
skemmri spítunnar. Gott er að
grópa í þær (D) þar sem þær
eiga að falla saman, því að þá
sitja þær betur og minni hætta
er á að drekinn skekkist, ef
hann fellur niður. Setjið þær
eða neglið samskeytin. Þá
skerið þið í endana (E) og
hnýtið síðan grannt band milli
endanna (II-IV-IV-V) og látið
það falla í rásina (E) á endum
krossins. Þetta band veitir mik-
inn stuðning og varnar því að
drekinn liðist i sundur, þó eitt-
hvað reyni á. Þá er að klæða
drekann og getum við notað
sterkan pappír, t. d. kraft-
pappír, og brjótum 2—3 cm
brúnir inn yfir bandið og lím-
um þær niður með lími eða
limbandi (einnig má nota létt
léreft í stað pappirs til klæðn-
ingar). Þá merkið þið á lengri
spýtuna 16 cm frá enda (A)
og 20 cm þar frá (B) og gerið
þar göt á pappírinn og dragið
band í gegn og hnýtið vel um
langásinn við A og B þannig,
að lyllkja bandsins sé utan á
klæðningunni, þegar þetta
band hefur verið fest, þá á það
að vera u. þ. b. 23 cm en drátt-
arsnúran er hnýtt í það á C,
5 cm frá A og 18 cm frá B.
Gott er að ganga þannig frá
þessum hnút að færa megi
dráttarsnúruna til og breyta
þannig flugeiginleikum drek-
ans.
á er komið að halanum
(G), sem gegnir því þýðingar-
mikla hlutverki að halda drek-
anum í jafnvægi, hann þarf að
vera a. m. k. 2 m langur og
alsettur slaufum (F). Þær geta
verið úr kraftpappír, 7x20 cm,
og klipptur oddur á endana,
siðan eru gerð nokkur brot
langsum um miðju og þær síð-
an hnýttar í halann með ca.
12—14 cn*millibili. Gott er að
hafa u. þ. b. 20 slaufur á hal-
anum. Nú er drekinn tilbúinn
og ef hann er rétt gerður á að
vera nóg að halda honum upp
í vindinn til þess að hann lyfti
sér, ef góð gola er fyrir hendi.
Þá má skreyta drekann með
þvi að mála á pappírinn mynd-
ir eða mynztur og mála slauf-
urnar ýmsum litum. Ef drek-
inn flýgur ekki nógu vel þá
getið þið lengt eða stytt hal-
ann eða fært festinguna C til
og þannig náð góðu flugi. —
Gætið þess að allt efni í drek-
anum sé sem allra léttast og
að böndin séu grönn en sterk
og sérstaklega þarf að vera
gott band milli A og B.
að eru til margar gerðii
flugdreka og þegar þið hafið
búið til einn, þá getið þið gert
tilraun með aðra gerð og
byggt þar á reynslu ykkar af
þeim fyrsta. Eitt verðið þið að
muna, flugdreka á að nota á
bersvæði en ekki inni í þétt-
býli, því dreki, sem missir
flugið skyndilega og fellur
niður, getur valdið tjóni eða
jafnvel slysi.
Haukur Sigtryggsson
HVERFISP JÖLD
I
DAG, þegar allstaðar
blasa við augum fjölbreytt
og fullkomin leikföng, er
gaman að rifja upp hvernig
leikföng við áttum, sem
vorum börn fyrir 20—30 ár-
um. Sumt voru skemmtileg,
tilbúin leikföng, en mörg
voru heimagerð en veittu
okkur engu að síður margar
ánæg j ustundir.
Hverfispjaldið
um og þá var hverfispjaldið
tilbúið og fórum út og veltum
því á stað, en vindurinn blés
á þríhyrningana eins og segl
og hverfispjaldið snerist og
snerist, valt eftir götunni og
náði oft slíkum hraða að við
gátum ekki fylgt því eftir.
Stundum efndum við til
keppni um það hvaða spjald
skoppaði harðast eða lengst.
Það jók oft tvísýni keppninnar
að til voru fleiri gerðir af þess-
um spjöldum, t. d. voru stund-
um gerðir þrír hringir á spjald-
ið, í stað tveggja, og var þá
skorið úr miðju spjaldsins, en
þríhyrningarnir urðu þá fleiri
og Smærri.
Þið ættuð að reyna að búa
þetta einfalda leikfang til fyr-
ir ykkur sjálf eða systkini ykk-
ar og kannski finnið þið sjálf
upp nýja og betri gerð en þá
sem við þekktum.
H.S.
Eitt af þessum leikföngum
var „Hverfispjaldið". Það var
stíft hringlaga pappaspjald,
oftast um 20 cm í þvermál,
sem við lékum okkur að þegar
hvasst var úti. Það var mjög
auðvelt að búa það til. Við
fengum stíft pappaspjald og
drógum tvo sammiðja hringi á
það með sirkli (ef sirkill var
ekki til, þá notuðum við diska,
skálar eða dósir til að marka
hringinn eftir), þann ytri t. d.
18 cm og þann innri t. d. 12
cm. Síðan skiptum við innri
hringnum í sex jafna hluta
(við notuðum sirkilinn til þess
og höfðum sömu stillingu og
þegar við gerðum hringinn og
merktum þannig á hringinn),
drógum síðan beinar línur
milli þessara punkta, yfir
miðju hringsins og myndast
þá í innri hringnum sex jafn-
hliða þríhyrningar (1.—6.) Nú
skárum við raufir í spjaldið
eftir beinu línunum og brutum
um strikalínurnar, þannig að
þríhyrningarnir no. 1, 3 og 5
voru brotnir til annarrar hlið-
arinnar, en no. 2, 4 og 6 til
hinnar, þannig að þeir mynd-
uðu 90° horn (vinkilhorn).
Við sjálft spjaldið, að lokum,
klipptum við eftir ytri hringn-
21. tðlublað 1962
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7