Morgunblaðið - 26.01.1993, Blaðsíða 17

Morgunblaðið - 26.01.1993, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JANÚAR 1993 17 margar. Það var engin ástæða til þess að gera hlutina of flókna og til að mynda komum við okkur upp mjög einföldu kallkerfi á milli húsa. Við opnuðum einfaldlega gluggana og Tarsanöskrin glumdu í hverfínu sofandi íbúum til mikillar hrellingar þegar hefja þurfti leiki árla dags. I einum leiðangrinum fundum við rörbút og fórum í keppni að kasta honum. Ekki leið á löngu þar til við fórum að kasta rörinu yfír bíla á bílaplaninu og í fýrstu hafði ég betur, enda tveimur árum eldri en Palli sem var þá 10 ára. Keppnis- skap hans kom fljótt í ljós, því nokkrum dögum eftir að við fundum rörbútinn vaknaði ég fyrir allar ald- ir, milli 5 og 6, við reglulega dynki á bílaplaninu. Palli var að æfa sig. Hann vildi verða bestur, og innan fárra daga skaut hann okkur ref fyrir rass. Fyrir um tuttugu árum eignaðist ég mína fyrstu myndavél og á einni af fyrstu filmum mínum eru mynd- ir af Palla. Líklega nálgast þær milljón myndirnar sem ég hef tekið, en síðasta myndin sem tekin var af Palla lenti á fílmu hjá mér. Það er sárt að horfa á eftir vini okkar, sárt að síðasta myndin skuli vera af aðeins þrjátíu og tveggja ára gömlum manni, sem átti svo mikið ógert þótt hann hefði svo miklu áorkað. Palli var alltaf mjög kurteis þótt hann væri mikill keppnismaður og hann talaði aldrei illa um nokkurn mann. Hans áhugasvið lá á sviði líkamsræktar af náttúrulegum gæðum, með hollustu og heilbrigði í fyrirrúmi. Það var alla tíð bjart yfir Palla, fylgdi honum góður andi og strax á unglingsárum kunni hann betur en við strákarnir að heilsa fullorðnu fólki með hlýju og virðingu. Ég man til dæmis að hann heilsaði mömmu alltaf með orðun- um: Sæl, Hrefna. Þótt leiðir skildu eins og gengur og gerist meðal bernskufélaga þá fylgdumst við alltaf hver með öðr- um og áttum fagnaðarfundi á góð- um stundum og það fylgdi því stolt að eiga hann að vini. Það er skarð fyrir skildi, en minn- ingin um góðan vin og heilsteyptan lifir áfram og lífgar upp á tilveruna í sárum söknuði. Við Beggi biðjum góðan Guð að varðveita og styrkja ungan son, foreldra, systkini, vini hans og vandamenn þegar honum var svo óvænt og óvægið kippt af leið, en ljóst er að handan móðunn- ar miklu hefur bjarteygur maður borið með sér birtu í ríkum mæli. Ragnar Axelsson. „En mamma, verður hann ekki sterkur líka hjá Guði á himninum?" Þetta voru fyrstu orð eldri sonar míns þegar ég sagði honum að Jón Páll væri dáinn. Þetta er alveg óskiljanlegur hlut- ur, af hveiju hann svo ungur, að- eins 32 ára að aldri, er látinn. Jón Páll, Palli eins og við systkinin köll- uðum hann, var góður og skemmti- legur bróðir og vinur. Hann var frábær faðir og stoltur af því að vera faðir. Hann unni Sigmari Frey afar heitt. Hann fór með hann í búðir, í Kringluna til að kaupa föt. Það átti allt að fara vel í klæða- burði Sigmars Freys, vera tipp-topp eins og maður segir. Palli var fjörugur alls staðar sem hann kom. Mér er minnisstæðast þegar hann kom að heimsækja okk- ur fjölskylduna eina þjóðhátíðina, reif símaskrá, blés upp hitapoka og henti lóðum, svo að litlu börnin misstu gjörsamlega andlitið, og heillaði alla upp úr skónum. Matmaður var Palli og þótti gott að borða hollan mat. Ég varð þess heiðurs aðnjótandi að fá að elda fyrir hann og Hjalta eftir erfiði dagsins á þjóðhátíð, og satt að segja hef ég aldrei eldað svona mikið í tvo munna. Palli dvaldist mikið erlendis við vinnu sína og alltaf var tilhlökkun að koma heim og hitta Sigmar Frey, færa honum ýmsar gjafir. Við hjónin heimsóttum Palla til Glasgow. Og gestrisnari manni hef ég ekki kynnst. Hann sótti okkur á flugvöllinn og keyrði okkur í sín- um pínulitla bíl út um allt. Hann fór með okkur upp í sveit og bauð okkur á fínasta veitingastað og sýndi okkur helstu búðir og götur Glasgow-borgar. Með þessum fátæklegu orðum viljum við þakka Palla bróður fyrir samfylgdina, en hefðum viljað hafa hana lengri. Við erum stolt af að hafa þekkt Palla og hans er sárt saknað. Elsku Sigmar Freyr, pabbi, mamma, Sveinn, Dóra og aðrir nán- ir aðstandendur, ekkert getur fyllt þetta skarð, en Palli lifir nú á góð- um stað og nýtur þess að vera sterk- ur og geta sprellað í nýju heimkynn- unum. Blessuð sé minning Jóns Páls Sigmarssonar. Sigrún systir, Hæi, Sigmar Þór, Hannes Már og Fanndís Fjóla. í dag verður til moldar borinn systursonur minn Jón Páll Sigmars- son. Jón Páll fæddist í Hafnarfirði 28. apríl árið 1960. Foreldrar hans eru frú Dóra Jónsdóttir húsmóðir í Mosfellsbæ, fædd 30. maí 1940 í Hafnarfirði, og Sigmar Jónsson stórkaupmaður í Reykjavík, fæddur 25. maí 1925 á Mælifelli í Lýtings- staðahreppi í Skagafirði. Foreldrar Dóru eru Jón Pálsson pípulagningameistari, fæddur 1. desember 1912, og kona hans Guð- rún Stefánsdóttir, fædd 12. nóvem- ber 1915, dáin 5. ágúst 1978. Sig- mar er sonur Jóns Dal Þórarinsson- ar, sem var bóndi í Tunguhlíð í Skagafírði og konu hans Sigurveig- ar Jóhannesdóttur. Þau eru nú bú- sett í Reykjavík. Jón Páll hét eftir móðurafa sínum og langafa, Páli Jónssyni, fæddur 2. nóvember 1874 að Hvammi í Kjós, dáinn 26. ágúst 1969. Hann var járnsmiður og kennari og einn af frumkvöðlum að stofnun iðn- skóla í Hafnarfirði. Kona hans var Vigdís Ástríður Jónsdóttir, fædd 27. október 1879 að Laxfossi í Staf- holtstungum, dáin 21. febrúar 1951. Fyrstu tvö ár ævi sinnar bjó hann ásamt móður sinni á heimili móður- foreldra sinna í Hafnarfirði. Hann naut ástar og umhyggju þeirra frá fyrstu tíð og var heimili þeirra sann- ur ljósgeisli. XJr Hafnarfirði lá svo leið hans í Skáleyjar á Breiðafirði. Þar dvald- ist hann um tíma ásamt móður sinni og Sveini Guðmundssyni, fósturföð- ur sínum, en Sveinn er fæddur að Höllustöðum í Reykhólasveit í Barðastrandarsýslu 1. júní 1937. Foreldrar Sveins, Guðmundur Guð- mundsson og Júlíana Sveinsdóttir, bjuggu í Skáleyjum. Síðar fluttist fjölskyldan til Stykkishólms og bjó þar nokkur ár eða þar til Jón Páll var 9 ára. Þá var haldið til Reykjavíkur. Fjöl- skyldan átti því láni að fagna að geta dvalist í Skáleyjum á vorin. Þar var unnið við dúntekju og stundaðar selveiðar meðan þær voru og hétu. Jón Páll naut þess að vera í Skáleyjum ásamt systkin- um sínum bæði við leik og störf. Það var lærdómsríkt fyrir ungviðið að umgangast og nema af þeim eldri kempum, sem búið höfðu í Skáleyjum í áratugi. Jón Páll hafði yndi af íþróttum. Hann var hvattur til íþróttaiðkunar og reyndi meðal annars fyrir sér í glímu en stóð stutt við í þeirri grein. Sveinn fósturfaðir hans var hins- vegar snjall glímumaður og hlaut meðal annars sæmdarheitið „Glímukóngur íslands“. Fljótlega eftir skólagöngu í Ár- múlaskóla fór Jón Páll að vinna fyrir sér, því að sjálfsbjargarhvötin var rík í honum. Hann var mikill vinnuþjarkur eins og hann á kyn til og vildi fyrst og fremst treysta á sjálfan sig. Hann var mikill at- hafnamaður og naut dyggs stuðn- ings fjölskyldu sinnar og Sigmar föður síns. Hann mat og virti föður sinn mikils, enda heitir einkasonur hans eftir honum. Jón Páll var heiðarlegur og með ríka réttlætiskennd. Maður, sem vildi ekki skulda öðrum neitt. Hann var mikill reglumaður og sérstakt snyrtimenni í allri umgengni. Hann var skemmtilegur og hafði einstaka kímnigáfu. Var fljótur að svara fyr- ir sig og eru mörg orðatiltæki hans notuð í daglega lífinu. Hann hafði gaman af að skemmta öðrum og var hugmyndaríkur i uppátækjum. Hann var góð fyrirmynd æskunnar. Það er sannarlega sjónarsviptir að honum og allt tómlegra eftir að hann kvaddi. En minningin um hann, björt, glæsileg og fögur, mun lifa. Hver er sem veit nær daggir dijúpa hvar dafnar fræ, sem ná skal hæst. Hver er sem veit nær knéin kijúpa við kirkjuskör, hvað guði er næst. Fyrst jafnt skal rigna yfir alla jafnt akurland sem grýtta jörð skal nokkurt tár þá tæpast falla skal týna sauði nokkur hjörð? Hver er að dómi æðsta góður, hver er hér smár og hver er stór? í hveiju strái er himingróður, í hveijum dropa reginsjór. (Einar Benediktsson) Við Baldur vottum aðstandend- um öllum okkar dýpstu samúð. Vigdís Ástríður Jónsdóttir. Fleirí minningargreinar um Jón Pál Sigmarsson bíða birtingar og munu birtast næstu daga. ÍSLANDSBANKA Sparileiðir íslandsbanka fœra þérgóða ávöxtun á bundnum og óbundnum reikningum Sparileib 3 gaf 5f 3% raunávöxtun á árinu 1992 sem var hœsta raunávöxtun meöal óbundinna reikninga í bönkum og sparisjóöum. ÍSLAN DSBAN Kl - i takt viö nýja tíma! Sparileiö 4 er bundinn reikningur sem gaf 6,3% raunávöxtun áriö 1992. Ávaxtaöu sparifé þitt á árangursríkan hátt. íslandsbanki býöur fjórar mismunandi Sparileiöir sem taka miö af þörfum hvers og eins.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.