Morgunblaðið - 21.10.1987, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1987
Minning:
Jón Agúst Jóns-
son Grindavík
í dag verður lagður til hinstu Borgarspítalanum aðfaranótt
hvflu móðurbróðir minn, Jón Ágúst þriðrjudagsins 13. október eftir lang-
Jónsson frá Grindavík. Hann lést á vinn veikindi.
Jón var fæddur 14. ágúst árið
1912, sonur hjónanna Margrétar
Jónsdóttur og Jóns Sveinssonar sem
bæði voru ættuð úr Borgarfirði.
Hann fór snemma að vinna fyrir
sér og réðst ungur að árum í hús-
byggingu ásamt Lárusi bróður
sínum sem lést fyrir nokkrum árum.
Var hús þeirra nefnt Bræðraborg.
Þar stofnaði hann heimili sitt ásamt
eftirlifandi eiginkonu, Dagmar
Ámadóttur. Þau gengu í hjónaband
27. október 1937 og vantaði því
ekki nema örfáa daga að þau næðu
að fagna saman fimmtíu ára brúð-
kaupsafmæli sínu.
INNRIWN TIL
30.0KT.
smi
»1»1
RÉTT BEITING SÖLURÁÐA
OG ÞEKKING Á MARKAÐSÖFLUNUM
leiðir til hagstæðs hlutfalls árangurs og kostnaðar v* jy
í sölustarfi. Á þessu námskeiði verður farið í öll
undirstöðuatriði markaðssóknar, s.s. söluráða,
markaðshlutun, markaðskannanir o.fl. o.fl. Wm /
LEIÐBEINENDUR: Lýður Friðjónsson,
rekstrarhagfræðingur og Jóhann Magnússon,
viðskiptafræðingur. / '*%
TÍMI OG STAÐUR: r
2.-3. nóv. kl. 8.30-17.30 að Ánanaustum 15.
SKANDINAVIA SEM MARKAÐUR
4.NOV.
IJJŒlíJMi HVAÐ ÞARF TIL AÐ SELJA VÖRUR
í SKANDINAVÍU?
EFNI: Staðhættir og tölfræðilegar upplýsingar
• Viðskiptahættir • Boð og bönn í útflutningi/innflutningi
• Skipting Skandinavíu í markaðshluta • Neysluvenjur
og áhrif þeirra á viðskipti • Raunhæf dæmi úr
viðskiptalífinu.
Á námskeiðinu mun Bengt-Olof Moberg,
markaðsstjóri Oscar Jacobson AB, segja frá reynslu
í markaðsmálum í Skandinavíu.
Umsjónarmaður námskeiðsins er Kjartan Jónsson,
forstöðumaður Eimskips í Svíþjóð.
TI'MIOG STAÐUR:
6. nóv. kl. 8.30-17.30 að Ánanaustum 15.
SIMI:
INNRITUN TIL
HAGKVÆMUR REKSTUR NÆST
Á ANNAN HÁTT í PJÓNUSTU-
EN í FRAMLEIÐSLUFYRIRTÆKJUM.
EFNI: Þjónustuhugtakið • Greining á markaðnum
• Kostnaðaruppbygging þjónustufyrirtækja
• Þáttur starfsfólks í þjónustufyrirtækjum
• Stjórnun - hlutverk stjórnenda.
LEIÐBEINENDUR: Gísli S. Arason, rekstrar-
hagfræðingur og Jóhann Magnússon,
viðskiptafræðingur.
TÍMIOG STAÐUR:
4.-5. nóv. kl. 8.30-17.30aðÁnanaustum 15.
í Bræðraborg bjuggu þau fram
til ársins 1958 og þar fæddust böm
þeirra, Elvar, umboðsmaður Skeij-
ungs, kvæntur Margréti Guð-
mundsdóttur, Jenný, gift Reyni
Jóhannssyni skipstjóra og Svava,
gift Benóný Þórhallssyni vélstjóra.
Þau em öll búsett í Grindavík og
em bamabömin 9 og bamabama-
bömin 4.
Árið 1958 réðst Jón enn í það
að byggja yfir sig og sína, nú stórt
steinhús sem nefnt var Ártún. Þar
bjuggu þau hjón allt til ársins 1985
er þau fluttu að Heiðarhrauni 30C.
Ég kynntist Nonna, eins og hann
var jafnan kallaður, bam að aldri
og í Grindavík upplifði ég það fyrst
að vera að heiman án foreldraum-
sjár. Þær áhyggjur, sem ég kann
að hafa haft af því fyrirfram, mku
skjótt út í veður og vind. Þama fór
saman myndarlegt og vel rekið
heimili, fádæma bamgæska hús-
ráðenda og umhverfið allt mikið
ævintýraland. Það varð því snemma
ákaflega eftirsóknarvert að komast
til Grindavíkur og hefur það haldist
fram á þennan dag.
Nonni og Dagga vom tíðir gestir
á heimili foreldra minna og miklir
aufúsugestir. Þau vom dugleg að
bregða sér bæjarleið en Nonni leit
auk þess oft inn, þegar hann átti
erindi til Reykjavíkur vegna starfa
sinna, og færi gafst. Þessi innlit
hans vom yfirleitt óvænt og það
færðist alltaf mikið líf í tuskumar
þegar hann birtist. Þá var dmkkið
kaffí, sagðar fréttir og höfð uppi
góðlátleg glettni við heimafólk.
Nonni gerðist ungur bflstjóri hjá
Einari G. Einarssyni í Garðhúsum
og vann hjá honum í aldarfjórðung
en hóf þá störf hjá Grindavíkur-
INNRIWN ER AÐ LJÚKA h Samningatœkni 26.-27. okt. Atvinnurekstrartryggingar,
28.-30. okt. Skrifstofustjómun 29.-30. okt. og Umbúðatœkni 28. okt.
Stjórnunarfélag Islands
Ánanaustum 15-Sími: 6210 66
hreppi, lengstum sem verkstjóri.
Eftir 15 ára starf varð hann að
draga í land vegna veikinda og
vann eftir það við bensínafgreiðslu
meðan kraftar entust. Hann gegndi
starfi slökkviliðssijóra 1957—1972
og var einn af stofiiendum björgun-
arsveitarinnar Þorbjöms og virkur
félagi í henni um árabil. Hönum
hlotnuðust viðurkenningar fyrir
störf sín á þessum vettvangi, nú
síðast sunnudaginn 11. október á
40 ára afmæli björgunarsveitarinn-
ar.
Nonni lagði gjörva hönd á margt
á lífsleiðinni enda eftirsóttur til
hvers kyns starfa vegna hagleiks
og trúmennsku. Hann átti stóran
hóp vina og kunningja og mér virt-
ist hann bæta í hópinn fyrirhafnar-
laust. Þar vó sennilega þyngst á
Jarþrúður Karls-
dóttir - Minning
Deyr fé, deyja frændur,
deyr sjálfur hið sama,
en orðstír deyr aldregi
hveim sér góðan getur.
(Hávamál)
Þegar ég nú sest niður til þess
að minnast góðrar konu líða svip-
myndir hjá eins og á kvikmynda-
tjaldi. Nafnið hæfði henni vel,
sterkt, sérstakt og rammíslenskt
og mér dettur í hug, þegar ég
minnist hennar, eitthvað ekta, frá
henni kom aldrei falskur tónn. Ég
kynntist henni fyrir 4 ámm, þegar
við lentum saman í stjóm kvenfé-
lags Alþýðuflokksins í Reykjavík.
Við náðum vel saman, konumar í
stjóminni, og vorum sammála um
hve ómetanlegt það væri að hafa
kynnst og starfað saman að sameig-
inlegum áhugamálum. Ég hafði
heyrt Jarþrúðar getið áður og ekk-
ert nema af góðu, en fyrst þama
kynntumst við.
Manni gat ekki annað en líkað
vel við þessa sómakonu. Hún var
grannvaxin, kvik og létt á fæti, en
það sem sérstaklega vakti athygli
var þessi einarðlega framkoma, sem
einkenndi hana, og það mátti
treysta því að það sem Jarþrúður
Karlsdóttir sagði stóð eins og stafur
á bók.
Hún var ekki kona sem lét segja
sér hvað hún ætti að gera; væri
hún óánægð með eitthvað sagði hún
það hreint út. Hún var sjálfstæð
og greind og hvikaði ekki frá sann-
færingu sinni þegar því var að
skipta.
Foreldrar hennar voru þau Karl
Karlsson og Guðrún Ólafsdóttir,
bæði Reykvíkingar.
Móðir henar lést þegar Jarþrúður
var aðeins 11 ára gömul. Á þeim
ámm var hörð lífsbarátta og ekki
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
í mörg hús að venda þegar erfiðleik-
ar steðjuðu að. Þau voru 11 systkin-
in og hún sjöunda í röðinni og því
margir munnar að metta. Henni var
þá komið fyrir hjá vandalausum og
var vistin misjöfn. Um tíma var hún
á sveitabæ þar sem hún þurfti að
ganga langa leið til og frá skóla.
Eitt skiptið skall á mikið óveður,
þegar hún var á heimleið. Bróðir
hennar var í fóstri á næsta bæ og
sá eini sem hafði áhyggjur af henni
úti í þessu óveðri. Hann fór á móti
henni til þess að hjálpa henni heim
og var hún þá svo þreytt og köld
að hann varð að hálf bera hana
síðasta spölinn, þá var hún 11 eða
12 ára. Þakklætið sem hann fékk
hjá vinnuveitandum sínum var
snoppungur.
Hún fékk venjulega bamaskóla-
göngu og fór síðan strax að vinna
fyrir sér. Ung hóf hún störf á
Landakoti og sagði seinna að nunn-
umar þar hefðu kennt sér margt,
svo sem undirstöðu í dönsku og
þýsku, og taldi að þær hefðu gefið
sér góða viðbót við bamaskólanám-
ið. Síðar vann hún við ýmis störf.
Hún eignaðist son, sem hún var ein
með í 6 ár, eða þangað til hún
kynntist manni sínum, Einari
Magnússyni, sem ættleiddi dreng-
inn og gekk honum í föðurstað. Þau
Einar gengu í hjónaband 1951. Þau
eignuðust saman 4 böm. Böm
þeirra em: Karl Már, sem býr í
Noregi, hann er elstur; Rannveig,
sem búsett er í Þýsklandi; og Magn-
ús Ragnar, Kristín og Hallfríður,
sem öll búa héma í Reykjavík. Þau
Einar bjuggu fyrst héma í Reykja-
vvík en fluttust síðan til Seyðisfjarð-
ar þar sem hann var verksmiðju-
stjóri hjá Sfldarverksmiðjum
ríkisins. Þau bjuggu þar til ársins
1975 en í nóvember það ár lést
Einar. Þá fluttist Jarþrúður alkomin
til Reykjavíkur aftur.
Ég kynntist henni í þeim félags-
skap sem við báðar vildum heill og
hag sem mestan. Jafnaðarstefnan
var henni eins og leiðarljós og þar
starfaði hún af heilum hug. Hún
taldi aldrei eftir sér að leggja sitt
af mörkum og ég veit að þegar hún
var beðin um eitthvað fyrir Al-

. % 15'a£«: $Oj* 14 fct.t t í *