Morgunblaðið - 27.05.1982, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. MAÍ1982
ttCEAAIIll
1
0
a
£
1
>
3
i
„ þör er hc?r\rv aftur búinr\
Swrvdur lr«■fivvc»^ns5rvúr■ul0a..,,
ósí er...
... að hafa sömu til-
finningar.
TM Reo U.S Pat Ott.—all rlflhts reserved
•1M2 Los Angotos Times Syndlcate
Ertu með bílinn U-5000?
Með
morgnnkafíinu
HÖGNI HREKKVÍSI
Brotalöm á byggðastefnunni
Gamall Flóakarl frá Höskuldar-
tímanum skrifar á uppstigningar-
dag:
„Kæri Velvakandi!
Hvenær skyldu ráðamenn okkar
öðlast nógu mikið vit til að fækka
óþarfa frídögum, sem eru milli
páska og hvítasunnu. Þeir eru alls
jafnmargir og vikurnar, og það
þýðir að á þessu tímabili eru að-
eins 4 vinnudagar til jafnaðar í
viku hverri. Þó er ekki svo hjá öll-
um. Sjómenn og búalið taka lítinn
eða engan þátt í þessu helgislepju-
haldi sakir atvinnu sinnar. Fá
kannski aðeins betra að éta þessa
daga.
Svo kemur þetta óþægilega við
suma. Mér datt það rétt si svona í
hug á laugardaginn fyrir páska, að
notalegt væri að fá létt rauðvín
með svínasteikinni á páskadag og
labbaði því ofan í „alríkið". En
hvað skeður, ég kom að læstum
dyrum líkt og frelsarinn forðum.
Ansi fannst mér þetta kuldalegt
og verslunarmátinn nöturlegur.
Þegar ég fór að hugsa málið lét
ég fljótt huggast og sá í hendi
mér, hve ég, sem Reykvíkingur,
var lukkunnar pamfíll í saman-
burði við íbúa „hinna dreifðu
byggða", þótt svona tækist til í
þetta eina skipti. Dreifbýlingarnir
verða að haga innkaupum sínum á
nær því sama hátt og afar okkar
og ömmur, sem fengu ekki vörur
úr kaupstað nema tvisvar á ári.
En þau keyptu sitt vín á kútum,
10—20 potta í senn, og þá fékkst
það með gjafverði, eina til tvær
krónur potturinn.
Ef ég byggi nú á Raufarhöfn eða
Þórshöfn, þar sem allir hljóta að
verða milljónarar innan skamms
þear gjafatogararnir fara að ausa
upp smáfiski og öllu kóðinu þarna
fyrir austan, þá gæti ég samt ekki,
þrátt fyrir auðlegðina, gengið í
sölubúð og keypt mér rósavín.
Þetta er ekki í samræmi við
„byggðastefnuna". Eg á bágt með
að skilja slíka stefnu, sem gefur
mér hlutdeild í togara og vinnu
allt árið í frystihúsi, en meinar
mér að kaupa þær vörur, sem ríkið
selur og þarf að selja til þess að
unnt sé að stjórna þjóðinni, nema
með því að gera út leiðangur til
Akureyrar eða Seyðisfjarðar eða
láta póstþjónustuna sjá um útveg-
anir. Allt kostar þetta mikið fé,
líklega meira en leynivínsalarnir
hafa fyrir sinn snúð. Að vísu veitir
póstþjónustunni ekki af, vesalings
greyinu, sem alltaf er í peninga-
þröng, svo það er bót í máli.
Eg væri kannski ofurlítið betur
settur ef ég byggi austan Hellis-
heiði, á Selfossi, Hellu eða nokkru
austar. Þaðan liggur beinn og
breiður vegur og fljótlegt að
skreppa suður, en bensínið hækk-
ar og hækkar og því verða margir
að hugga sig við blessaðan „land-
ann“, sem nú orðið kvað vera orð-
inn hreinasta hunang í saman-
burði við þann, sem fékkst á bann-
árunum til sællar minningar. Þeir
munu margir, sem kunna að
breyta vatni í vín, miklu víðar en
forðum í Kana. Það getur varla
talist glæpur, að feta í spor meist-
aranna, þótt það varði sektum á
íslandi.
Svona fyrirkomulag á sölu
léttra sem sterkra vína, eins og
hér gerist, er í raun og veru brot á
allri byggðastefnu. Þetta ættu al-
þingismenn, forkólfar þeirrar
stefnu, að athuga með kostgæfni á
næsta þingi. Þeir vilja að allir lifi
kóngalífi á þessu útskeri með
sömu kjörum og þægindum, raf-
magni, síma, læknaþjónustu, skól-
um og hvað eina. Og þetta er út af
fyrir sig guðs þakkar vert. En því
í fjandanum fá ekki allir vín á
sömu kjörum hvar sem er á land-
inu. Þetta er að gera upp á milli
þegnanna. Hvers á heiðarlegt fólk
í Stykkishólmi, hjá honum Árna
Helgasyni, að gjalda, ef það kynni
að vanta flösku af rósavíni um
næstu páska, eða þá í Hafnarfirði,
hjá honum Páli V. Er þetta fólk
einhverskonar „annar klassi“ mið-
að við Reykvíkinga, Keflvíkinga,
Akureyringa og fáeina fleiri.
Ég bið Framkvæmdastofnun
ríkisins að taka þetta mál upp til
vandlegrar íhugunar, skipa
starfshóp hið allra bráðasta til að
rannsaka þessa brotalöm á
byggðastefnunni, og „koma með
tillögur til úrbóta". T.d. láta eina
áfengissölu fylgja hverjum tog-
ara.“
„Mér datt það rétt si svona í hug á laugardaginn fyrir páska, að notalegt væri
að fá létt rauðvín með svínasteikinni á páskadag og labbaði því ofan í
„alríkið". En hvað skeður? Ég kom að læstum dyrum líkt og frelsarinn
forðum. Ansi fannst mér þetta kuldalegt og verslunarmátinn nöturlegur."
Óloftið kemst
hvergi út
1816—4574 hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja: — Þetta er allt
laukrétt hjá konunni sem hringdi
til þín í gær og kvartar yfir ólykt
og sóðaskap í biðskýlinu á
Hlemmi. Ég þekki þetta mætavel,
af því að ég er starfsmaður þar.
Ástæðan fyrir óþefnum er sú, að
að það er hvergi hægt að hleypa
honum út. Það er hægt að opna
allar dyr og þá leggur hreina loftið
inn, en óloftið hefur hvergi út-
smugu; það stígur bara upp meðan
hreina loftið leitar inn, ásamt
heitu lofti úr sölubásunum, en
dettur svo niður aftur yfir nóttina.
Eins er með loftræstikerfið; það
sogar hreint loft inn í bygginguna,
en losar okkur ekki við óloftið, og
það er engin loftræsting í sölubás-
unum. Óþrifin stafa svo fyrst og
fremst af eftirlitsleysi þeirra sem
ráða þarna; það er margbúið að
tala um þetta með gluggakisturn-
ar, þær eru aldrei þrifnar. Og svo
er þetta líka rétt hjá konunni, sem
hún segir um vandræðafólkið sem
þarna safnast saman og angrar
fólk og ekki er þess að vænta að
það bæti andrúmsloftið.
Ekki rétta hjólið
Birna Björnsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Ég
hringdi til þín í byrjun vikunnar
vegna þess að hjóli hafði verið
stolið frá syni mínum, þar sem
það stóð upp við húsið hér á Fjólu-
götu 11A. Þetta birtist í þriðju-
dagsblaðinu. Fyrir hádegi þurfti
ég að bregða mér frá, en þegar ég
kom aftur, stóð hér við húsið grátt
hjól, DBS-Touring, sömu gerðar
og hjól sonar míns, en er eldra og
meira notað en hans hjól. Enginn
lét vita eða hringdi dyrabjöllunni
hjá okkur, svo að ekki reyndist
unnt að leiðrétta þennan misskiln-
ing. Verksmiðjunúmerið á þessu
hjóli er 7167451, en á hjóli sonar
míns 7132066. Eg bið réttan eig-
anda að vitja hjólsins eða hafa
samband við mig í síma 29983.
Þriöja hjólinu
hans stoliÖ
Birna Björnsdóttir hringdi ogl
hafði eftirfarandi að segja: — A|
þriðjudagskvöldið í síðustu vikul
var stolið hjóli frá syni mínum.j
þar sem það stóð hér fyrir utanj
gluggana á Fjólugötu 11A. Þaðl
hafði aðeins staðið þarna í nokkra I
klukkutíma, en drengnum hefurl
sennilega láðst að læsa því. Þetta I
er tíu gíra silfurgrátt DBS-hjól, I
með svörtum hnakk og verk-|
smiðjunúmerið er 7132066. Eig-I
andinn er alveg eyðilagður, því aðl
það hafði tekið hann langan tímal
að safna sér fyrir hjólinu. Ekkil
bætir það heldur um, að þetta erl
þriðja hjólið sem stolið er frá hon-l
um. Ég leyfi mér að brýna fyrir
foreldrum að halda vöku sinni og
gá að sér ef börn þeirra koma
heim með hjól sem aðrir eiga. Það
eru nefnilega alluf einhverjir sem
líða fyrir missinn og sitja eftir
með sárt