Morgunblaðið - 24.02.1957, Blaðsíða 3

Sunnudagur 24. febr. 1957
MOKGUNBLAÐIÐ
*
|]r verinu
TOGARARNIR
Stormasamt hefur verið fyrir
vestan, en þar hefur hluti tog-
araflotans verið að veiðum und-
anfarna viku eins og áður, en
skipin eru nú farin að dreifa sér
og komin út um allan sjó, að
Jöklinum, á Eldeyjar- og Sel-
vogsbankann og jafnvel austur
fyrir land — Þorsteinn Ingólfs-
son þar sem Austfjarðarskipin
liafa mest haldið sig.
Einhver fiskiganga kom í fyrri
viku fyrir vestan, en nýttist illa
vegna ótíðar. Sá fiskur er nú á
leið suður fyrir land, að því er
sjómenn telja. Ætti hans þá að
fara að verða von hvað af
hverju.
Þessa viku hafa skipin verið
flesta daga að veiðum, en notast
illa sökum ótíðarinnar, og oft var
á takmörkum þess, að hægt væri
að vera að.
Afli hefur verið heldur rýr,
eða 12—15 lestir yfir slóarhring-
inn, þetta 200 lestir hálfsmán'
aðar útivist.
Aflinn hefur verið blandaður,
steinbítur, ufsi og karfi um %
af aflanum, hitt þorskur. Eitt-
hvað hefur orðið vart ufsa á Sei-
vogsbankanum.
FISKLANDANIR
Hvalfellið.........
Hallveig Fróðadóttir
Marz ..............
Geir ..............
158 tn.
134 —
210 —
215 —
fiskur eins og keila og skata.
Hingað til hafa þó þessir bátar
ekki farið lengra en það að vera
sólarhring í róðrinum, en nú eru
þeir farnir að vera 26 og 27 tíma.
Á aðfaranótt föstudagsins komu
þeir t. d. ekki að fyrr en klukkan
eitt og tvö eftir miðnætti, en
reru þá ekki fyrr en um hádegi
daginn eftir.
Þetta hljóta að vera mjög dýr-
ir róðrar. Og þegar tekið er tillit
til þess, hve stór hluti af aflan-
um er verðlítill fiskur og hve
langur tími fer í þetta, má lík-
lega telja þetta hálfgert neyðar-
úrrseði.
Aflahæstu bátarnir um miðjan
mánuðinn voru:
Kópur ........... 31 sj.f 164 tn.
Hilmir .......... 31 — 158 —
Guðm. Þórðarson 32 —■ 157 —
Bára ............ 32 — 140 —
að þótt aflamagn hefði verið
svipað í ár og árið áður, þá
myndi hvorki vélbátur né togari
með meðalafla fá fyrir útgjöld-
um, og vantar sjálfsagt ekki
minna en 50 þúsundir á hjá vél-
bátnum og um 1 milljón hjá tog-
aranum.
Þetta er vissulega mjög alvar-
legt og þeim mun alvarlegra, sem
nú kemur ótíð og aflaleysi og
leggst á sveif með taprekstrinum,
svo að allt útlit er fyrir, að hann
verði enn meiri, eins og taflið
stendur í dag.
FULA.TRÚAFUNDUR UÍÚ
Eftir kröfu útvegsbændafélaga
úti á lsindi hefur verið ákveðið
að kalla saman fulltrúaráðsfund
í Landssambandi íslenzkra út-
vegsmanna n. k. fimmtudag til
þess að ræða hið alvarlega á-
stand, sem skapazt hefur hjá út-
gerðinni við aflabrestinn og
gæftaleysið.
Búnaðarþing
á morgun
FUNDIR Búnaðarþings halda
áfram á morgun, mánudag ól. 10
f. h. í Tjarnarcafé. Þar flytur m.
a. búnaðarmálastjóri skrslu um
starf félagsins og Sæmundur Frið
riksson, framkvæmdastjóri skýr-
frá húsbyggingu félagsins.
Skúli Magnússon og Askur eru
væntanlegir strax eftir helgina.
ISFISKMARKAÐURINN
hefur verið lágur undanfarið,
en þó eitthvað rétt við síðustu
daga. Engar sölur voru í vik-
unni, en Egill Skallagrímsson er
á leið til Englands með um 3500
kit.
BÁTARNIR
Afli bátanna hefur verið með
fádæmum lélegur í þessari viku
eins og raunar imdanfarið, 2—
3 Ms lest á bát í róðri.
Ýsan virðist nú alveg horfin
úr bugtinni, og hafa þeir bátar,
sem eru með ýsunet, ekkert feng-
ið síðustu daga.
Útilegubátar eru með 15—25
lestir eftir 4—5 lagnir. 1 vik-
unni komu þessir útilegubátar
inn: Helga með 26 lestir, Rifsnes
24 lestir, Akraborg 26 lestir, Marz
15 lestir og Björn Jónsscwi með
26 lestir.
VESTMANNAEYJAR
Gæftir voru góðar fyrri hluta
vikunnar allt fram að föstudegi
og þá jafnan hver fleyta á sjó.
Hjá þeim bátum, sem reru á
suður- og vesturmiðin, var afli
4—6 lestir, en gagnbeztu bát-
arnir, sem reru austur fyrir
Portland og fram af Alviðru,
fengu 8—12 lestir. Á föstudag-
inn reru aðeins 20 bátar, enda
vont sjóveður og afli eftir því,
1,2 lestir á bát.
Handíærabátarnir hafa nokkr-
ir fengið ágætan afla, sérstaklega
þó eiran bátur, Hersteinn. Fékk
hann í 5 róðrum 50 lestir, þar af
13 lestir þorsk, hitt ufsa (allt
óslægt). Á Hersteini er 5 manna
áhöfn.
Einn bátur, Bjarmi, er nú byrj-
aður með þorskanet. Hefur hann
dregið einu sinni og var afli
lítill, 180 fiskar.
Frétzt hefur, að loðna hafi sézt
I einstaka fiski í Hornafirði.
KEFLAVÍK
Róið var hvern dag vikunnar.
Afli var lítill eins og áður. Það
virðist árangurslaust að leggja
línu á venjuleg mið, þar fæst
engirin afli, sem heitið getur,
2—5 lestir á skip. En þeir, sem
róa lengra, hafa fengið meira
fiskmagn, en þó mjög misjafnt,
stöku bátar komizt upp í 10—11
lestir. En þá er þess að gæta,
að % hluti aflans er verðlítill
AKRANES
Framan af vikunni var norðan
bál, en síðari hluta vikunnar aust
anátt, hæg fyrst, en herti á eftir
því sem á leið.
Allt að helmingur bátanna hef
ur sótt út í Jökuldjúpið, 60 míl-
iít frá Akranesi. Verið er 30
klst. á sjónum og allt að í 1%
sólarhring. Afli hjá þessum bát-1 . , . y v I /■ ,
um hefur verið misjafn, hjá þeim* POfir POrOarSOtl, OOSenT,*
beztu 10—12 lestir, og hefir
þriðjungur hans verið keila, en
aðrir hafa líka ekki verið með
nema 5—6 lestir. Hinir, sem hafa
verið á heimamiðum, hafa feng-
ið 3—5 lestir í róðri.
BÁG AFKOMA
í upphafi vertíðar voru menn
bjartsýnir, að nú yrði eitthvað
skárra að gera út en árið áður,
sem var eitt með erfiðari árum
útgerðarinnar. En þá kemur ótíð
og fiskileysi, sem hingað til hef-
ur gert miklu meira en vega upp
á móti því, sem lagað hafði ver-
ið til fyrir útgerðinni, svo að við
hungurgöngu liggur nú hjá út-
gerðarmönnum. Þess eru mýmörg
dæmi, að þeir geta ekki greitt
umsamdar lágmarkstryggingar
né frystihúsin umsamið kaup, og
er þá langt gengið.
MIKH) TAP
Það er ýkjulaust, að bátur með
meðalafla í fyrra hefur tapað um
100 þús. krónum og togararnir frá
1—2 milljónum króna og fleiri
sjálfsagt nær 2 miljónunum.
Það er ekki fjarri sanni, að
auknar útflutningsbætur í ár
gefi vélbátaútgerðinni rúma 20
aura á þorsklulóið eða 80—90 þús.
kr. á meðalafla. En þessu fylgir
svo hærra skiptaverð til sjó-
manna og mörg önnur aukin út-
gjöld, svo sem hækkandi verð
veiðarfæra, aukinn viðhalds-
kostnaður, stórhækkað upi>sátur
og svo mætti lengi telja. Nýju
tollarnir hitta líka útgerðina
þótt svo hafi ekki átt að vera.
Svo það er vafasamt, að mikið
verði eftir, þegar öll kurl koma
til grafar.
Fiskverðið til togaranna hækk-
aði um 7 aura kg. frá því, sem
það var orðið síðari hluta árs-
ins, en þá höfðu þeir fengið 15
aura hækkun. En það er sama að
segja þar og um bátana, verðið,
sem sjómönnunum er greitt af
aflahlut, hækkaði, og öll þjón-
usta við skipin er sífellt að verða
dýrari, þótt í wði kveðnu
ekkert eigi að hækka. Tog-
aramir standa því ekki miklu
betur að vígi nú en þeir gerðu
síðari hluta ársins, nema hvað
siglingar á erlendan markaði
og þá einkum brezkan, kunna
eitthvað að létta undir, en ekki
skyldu menn gera sér of háar
vonir í því efni. Það er nú t. d.
eitt, að ef öll skipin sigla, þá fá
þau ekki löndun í Bretlandi
nema þriðja hvern mánuð.
ÁFRAMHALDANDI TAP
uessar staðreyndir benda til,
HERRANN VAKTI
ÓSKÖP væri lífið tilbreytingar-'
laust, ef allt væri eins. Þekktum
við ljósið, ef enginn væri skuggi,
eða sumarið, ef langur vetur
fyllti okkur ekki eftirvæntingu
fyrstu komu vorsins? Hver árs-
tíð hefir yfir sínum töfrum að
búa og sínum lærdómi, eins og
leikur ljóss og skugga leiðir fram
fegurð og gagnsemi úr skuggan-
um jafnt sem úr ljósinu.
Kirkjuárið býr eimitt yfir
þeirri ríku tilbreytingu ,sem er
eðlileg samsvörun hinnar geð-
rænu'sveiflu í lífi mannsins.44ýtt
tímabil er nú nýhafið, fastan, og
er vel þess vert, að við hugum
að því, hver sé hennar lærdómur.
Fastan er tímabil sjálfsprófunar
og ögunar. Hvar er eg á vegi
staddur, hvert miðar mér? Hefi
eg stundað starf mitt, nám, heim-
ili, ástvini og sýnt þá rækt, sem
mér er skyld? Hefi eg keppt af
fullri einbeitni að því marki, sem
eg hefi sett mér? Hefi eg munað
eftir skapara mínum og gjafara
allra þeirra gæða, sem eg nýt og
goldið honum þökk? Hefi eg
stjórnazt í orði og æði af hans
æðstum vilja?
Sú tilfinning, sem vaknar í
brjósti hugsandi manns, er hann
svarar þessum spurningum, kall-
ast iðrun. Sá þekkir ekki hið
háleita markmið mannsins, sem
ekki fyllist iðrun, er hann veltir
þessu fyrir sér. Þannig er iðr-
unin aflgjafi framsóknar manns-
ins að hinu æðsta marki, sem er
að elska Guð, en af guðselskunni
sprettur elskan til annarra manna
og ekki í öðrum jarðvegi.
Einn hinn fremsti allra iðrunar
sálma var lesinn í útvarpi í vik-
unni, fjórði passíusálmurinn. Hall
grímur hugleiðir samtal Krists
við lærisveinana í grasgarðinum,
er hann finnur þá sofandi.
Jesús fetar stíginn frá austur-
hliðinu á borgarmúr Jerúsalem,
niður brattann og ofan í Kedron-
dalinn og upp hlíð Olíufjallsins
hinum megin dalsins. Hann geng-
ur með lærisveinum sínum inn
í hinn ljúflega jurtagarð milli
olíuviðartrjánna og leitar næðis
og einveru. Frá lærisveinunum
víkur hann um steinsnar, biður
þá að vaka með sér og „í kvöl-
inni sér að vera hjá“. Sál hans
er sárhrygg allt til dauða og hann
heyr sitt strMS við angist hjarta
síns andspænis því hlutverki, sem
bíður hans. Hann er að ganga út
í dauðann. Grimman og miskunn-
arlausan dauðann. Öll heimsins
neyð og kvöl þyrmir yfir hann
eins og holskeflan, sem allt fær-
ir í kaf. Lærisveinarnir sofnuðu,
en Herrann vakti, „sjálfur Herr-
ann einn vakti þó“.
Hefi eg vakað? Eða hefir hið
smávægilega hnjask lífsins yfir-
bugað mig og fært í svefn, á með-
an Herrann vakti í sínum sára
neyð? Hallgrímur gerir þessa
játningu um sig fullvaxinn, get-
ur þú tekið undir hana?
Fullvaxinn gleymsku
svefninn sár
IÐRUN
Eftir Albrecht Dúrer (1510).
sótti mig heim og varð
mjög dár.
Dimman heimselsku dróst
aS meS,
dapurt varS mitt
til bænar geS.
En Jesús vakti. Og sú vaka
verður Hallgrími bænarefni:
„Vaktu minn Jesú, vaktu í mér/
vaka láttu mig eins í þér“. í Jesú
Kristi er Guð að ganga i gegnum
þrengingu alls mannlegs lífs,
vaka hans verður oss til styrktar
á vorri vöku, „bráðleg freistni
svo grandi sízt“. Allt lífið er skoS
að frá sjónarmiði Getsemanevök-
unnar og skírnin sjálf er skírn
til þeirra vöku:
Mig hefur ljúfur Lausnarinn
leitt inn i náSar grasgarS sinn
vakandi svo ég væri hér,
vitni skírnin min um þaS ber.
Hið íslenzka Fornritafélag
Nýtt bindi er komið út:
E yfirbinga-sögur:
CXIX -j- 324 bls. 6 myndir og 2 landabréf.
Víga-Glúms saga — Ögmundar þáttr Dytts
Þorvalds þáttr Tasalda — Svarfdæla saga
Þorleifs þáttr jarlsskálds — Valla-L.jóts saga
Sneglu-Halla þáttr — Þorgrims þáttr Hallasonar
Jónas Kristjánsson gaf út.
Eftirtalin bindi fást ennþá hjá bóksölum:
Brennu-Njáls saga
Egils saga Skallagrímssonar (ljósprentuð)
Grettis saga (ljósprentuð)
Laxdæla saga (ljósprentuð)
Austfirðinga sögur
Ljósvetninga saga
Heimskringla I (ljósprentuð)
---- II
---- III
Kaupið Fornritin jafnóðum og þau koma út«
Aðalútsala:
Bókaverzlun Sigfiísar Eymundssonar bf.