Lesbók Morgunblaðsins - 23.08.1980, Blaðsíða 11

gæðaeftirlit. Þær spyrja ekki hvaö
klukkan sé, þegar þarf að vinna.“
„Svo þegar deginum lýkur á
skrifstofunni syðra, átt þú eftir að aka
austur á Skeiö. Þú hlýtur aö vera
uppgefin aö loknu dagsverki."
„Eg fer úr Túngötunni uppúr klukk-
an sex eða seinna og er komin austur
aö Ólafsvöllum um klukkan 8 eöa
seinna. Jú, þaö er rétt, að oft er ég
slituppgefin, — en guði sé lof, oft
ánægö, enda væri ég ekki aö þessu
annars. En það er Ijóst, að þessi
umsvif verða á kostnaö fjölskyldulífs
að nokkru leyti, nema hvað viö erum
saman á kvöldin. Eins og gefur að
skilja, get ég þetta ekki nema hafa
heimilishjálp; annað er ekki hægt.
Kjartan er duglegur viö hvað sem er,
en innanbæjarstörf eru ekki kjörsvið
hans. Að því leyti er honum líkt farið
og flestum bændum."
„Hvíla áhyggjur þungt á þér?“
„Áhyggjur já, — þessu fylgja tölu-
verðar áhyggjur. Þær fylgja viðskipta-
lífi. Þaö eru áhyggjur af því að endar
nái ekki saman; alltaf er ástæöa til aö
hafa einhverjar áhyggjur af því. Við
ákveðum verö um áramót og því er
ekki hægt að breyta árið út. Síöan fer
allur kostnaöur upp um kannski 60%
eins og verið hefur og í flestum
tilfellum er verðið orðið alltof lágt í
enda ársins."
„Er þaö erfiðasti punkturinn?“
„Nei, líklega ekki. Stærsti höfuð-
verkurinn í sambandi við handprjónaö-
ar flíkur, er að fá frambærilega vöru.
Það er ótrúlegt, en þetta er nú
staöreynd samt. Metnaöur í þá átt aö
vinna óaðfinnanlega, hefur ekki veriö
fyrir hendi og fyrir nokkrum árum
heyrði maður stundum, þegar eitthvað
vantaði upp á um vöndun og frágang:
„Þetta gerir ekkert til, — ég ætlaði
hvort sem var aö selja það.“
Þetta liggur í ýmsu. Stundum er
prjónaö of laust, vinnan óvönduö, sem
ekki má koma fyrir, því samkeppnin er
hörð, til dæmis við prjónavörur frá
írlandi og ítalíu. Reynt er að fara
nákvæmlega í saumana á öllu sem
utan er flutt, en alltaf er hætta á aö
eitthvaö óvandaö sleppi í gegn, — og
þaö getur gert mikiö ógagn.“
„En allar þær peysur, sem konur
prjóna á þínum vegum, bæöi hér í
sýslunni og annars staöar, koma aö
lokum til Ólafsvalla?“
„Já, allar. Lengi vel stóðum viö í því
að smala þessu saman, en það gengur
ekki lengur og nú er sú skipan komin
á, að peysumóttaka er á skrifstofunni í
Túngötunni og prjónakonurnar koma
þeim þangaö. Þaðan eru peysurnar
fluttar austur aö Ólafsvöllum til frá-
gangs og pökkunar og síöan suöur
aftur, annaðhvort á skip eða flugfrakt."
„Stundum hefur heyrst, að illa sé
fariö meö prjónakonur, sem fram-
leiöa handunninn lúxusvarning, en
fái smánarleg laun fyrir.“
„Séu tímavinnutaxtar teknir til viö-
miðunar, þá eru prjónakonur áreiðan-
lega undir þeim. Jákvæða hliðin á
þessari vinnu er hinsvegar sú, aö
konurnar geta unniö þetta heima hjá
sér, eða hvar sem er; þær ráða því
hvernig þær vinna og aurnarnir ganga
óskertir til þeirra. Þær þurfa ekki að
kaupa barnagæzlu, eins og þær konur
verða oftast aö gera, sem leita á hinn
almenna vinnumarkaö."
„Er þaö rétt, aö þú sért að leita fyrir
þér meö sambönd og sölu í Banda-
ríkjunum?"
„Já, það er rétt. Viö erum komin
meö tána innúr gættinni, bæöi í
Bandaríkjunum og Kanada. Við höfum
umboðsmann nú þegar fyrir vestur-
hluta Bandaríkjanna og allur undirbún-
ingur er í gangi. Nú í haust þarf ég að
Á lagernum á Ólafsvöllum: Handprjónaöar lopapeysur, sem fariö hafa í gegnum strangt gæöaeftirlit.
fara vestur til að kynnast aðstæðum
og hitta innkaupastjóra."
„Er ekki hugsanlegt og jafnvel
mjög líklegt, aö svo stórar pantanir
kæmu aö vestan, aö ekki yröi viö
neitt ráöiö?"
„Sé um mjög stórar pantanir að
ræöa, verður fyrirvari að vera nægur;
það verða allir aö skilja. Ég er viss um,
að hægt er að auka framleiðsluna, ef
eftirspurnin ykist til muna. í þessari
baráttu sýnist mér, að margt sé okkur
í hag, þetta frábæra hráefni og sport-
legt útlit.“
„Og svo ertu líka byrjuö á innflutn-
ingi?“
„Þaö var nú rétt ein tilviljunin, sem
réði því. Eins og sakir standa er þessi
innflutningur einvörðungu bundinn við
heybaggavagn, sem tekur bagga beint
frá heybindivél og hleður á vagninn.
Heybaggarnir hafa verið teknir upp og
settir á heyvagna eða bíla meö hand-
afli og það hefur þótt erfiöisvinna eins
og oft vill verða, þegar eitthvað á að
gera með handafli á móti vélum. Þetta
hefur sem sagt verið hlekkur, sem
vantaði í þessa vinnslukeðju, en hey-
baggavagninn losar síðan baggana á
einfaldan hátt viö færiband eða hlöðu-
dyr. Viö vorum á ferðalagi í Danmörku
og sáum þetta tæki og það er einnig
Röskva, sem annast innflutninginn á
baggavögnunum; þeir hafa veriö
reyndir í Gunnarsholti og líkað vel.
Við höfum líka augastaö á „fóstrum"
fyrir kálfa. Eins og þeir þekkja, sem
komið hafa nærri kálfauppeldi, þá er
mjög tímfrekt að gefa mörgum kálfum
eins og tíðkast hefur. En til eru tæki,
sem taka af manni þetta ómak, —
bæði sjálfvirk tæki, sem eru nokkuð
dýr, en einnig einföld tæki, sem henta
vel, þegar mjólkin er notuð til kálfaeld-
is eins og nú á sér staö vegna
afurðasölukvóta. Þess konar tæki get-
um viö útvegað nú þegar, ef bændur
hafa áhuga.“
„Er líklegt aö þiö haldiö áfram aö
búa á Ólafsvöllum, þótt fyrirtækiö
stækkaði til muna frá því sem nú er?“
„Já, það ætla ég aö vona aö guö lofi
okkur.“
Húsmóðirin á Ólafsvöllum á kafi í verzlunarbréfum á skrifstofunni
í Túngötu 3.