Lesbók Morgunblaðsins - 23.08.1980, Blaðsíða 9

Ólafsvellir á Skeiöum. Hér
búa þau Sigríður og Kjartan
og reka útflutnings/
innflutningsfyrirtækið
Röskvu með hinum hefð-
bundna fjár- og kúabúskap.
"m ;'T i
f | •r : . .1 ' 'V. • iij
'jí*. ■ •-» *

Alla virka daga ekur Sigríð-
ur til Reykjavíkur til að
sinna málefnum Röskvu á
skrifstofunni í Túngötunni.
Hér er hún að koma heim og
tíkin fagnar henni á hlaðinu.
reiðhesta núna, hryssu og fola“,
segir hún og Ijómar öll af
tilhugsuninni.
Aftur á móti hófst hundaævintýriö í
ársbyrjun 1968. Þá var Sigríöur búin
aö útvega sér þrjá hunda af hreinu
íslenzku kyni, tvær tíkur þar á meöal.
„Ég haföi alltaf átt hund frá því ég
man eftir mér, þar á meðal voru fox
terrier og collie. En svo sá ég fyrir
tilviljun íslenzkan hund á bæ niöri í
Flóa — og varö alveg veik. Og sem
sagt: þetta var hreinræktaður, íslenzk-
ur hundur. Þessi stofn var að deyja út,
en meö mikilli eftirgrennslan og hjálp
Páls Agnars yfirdýralæknis, tókst aö
hafa uppá 5 hundum: 2 fullorönum og
3 hvolpum. Eftir rúmt hálft ár, var ég
búin aö eignast þá alla.„
Sigríöur kveöst ekki hafa hugmynd
um, hve margir íslenzkir hundar hafi
síðan komiö frá Ólafsvöllum. Framanaf
skráöi hún þaö ekki, en nú er allur sá
fróöleikur skráöur í bækur Hunda-
ræktunarfélagsins, sem Sigríöur er
sjálf formaður fyrir.
„Gróöavegur var þetta nú ekki“,
segir Sigríöur og miklu fremur óhætt
aö segja aö á því hafi veriö bullandi
tap. Þar aö auki var þaö erfitt andlega
séö, því stór munur er á aö fjölga kyni
eöa rækta kyn. Það heyrir til ræktun,
framanaf aö minnsta kosti, að maður
veröur aö farga einstaklingum, sem
taldir eru undirmáls eöa óæskilegir.
Þaö er alltaf erfitt að ákveöa, hver á aö
lifa og hver á aö deyja. Ég held samt
ekki, aö íslenzki hundurinn hafi veriö
oröinn úrkynjaöur. Hann er einn af
svonefdum Spitz-hundum, sem eiga
heima á noröurslóöum, hringinn í
kringum norðurpólinn. Flestir eru þeir
grimmir nema sá íslenzki. Fyrst og
fremst er hann fjárhundur, en hefur
auk þess örlítiö varðhundseöli, sem
kemur fram í gelti, þegar gest ber að
garöi.“
Ekki fer það heldur framhjá nein-
um, sem kemur að Ólafsvöllum, að
þar geltir heill hundakór. Síðjúgra tík,
sem minnti dálítð á íslenzkan ref, var
á ferli um hlöðin og leit hún komu-
mann tortryggnisaugum, en hinir
hundarnir voru í girðingu eða búri,
neöan við bæinn. Fullorðnu hundarn-
ir eru 5 og að auki 4 hvolpar, sem allir
eru gegnir út og verðið um þessar
mundir er 150 þúsund, segir Sigríður.
Nú hefur þessi stofn aukizt svo mjög,
að íslenzka hvolpa er hægt að fá víða
um land, — flestir eru þeir ættaðir frá
Ólafsvöllum og Sigríður kvaöst geta
gefið ábendingar, þeim er áhuga
hafa.
Tilgangur fararinnar aö Ólafsvöll-
um var þó ekki umfram allt að
kynnast hundaræktun Sigríðar, held-
ur aö fregna um hina merku útflutn-
ingsstarfsemi hennar, sem oröin er
að alvöru fyrirtæki. Ég spurði fyrst
um upphaf þessa máls.
„Hestamennskan viröist vera ráö-
andi afl í öllu mínu lífi“, segir Sigríöur.
„Þetta hófst meö því að erlendum
mönnum, sem hér voru á ferð og viö
þekktum vegna hestaviðskipta, leizt
sérlega vel á íslenzkar ullarpeysur og
báðu mig aö útvega sér þesskonar
flíkur. Þaö hlóö sífellt utaná sig, unz úr
því var orðiö þvílíkt kvabb, aö Kjartan
sagöi: „Nú verður þú annaöhvort aö
fara aö reka þetta á viöskiptagrund-
velli, eöa hætta."
Þannig gerðist það, að ég fór aö
leita eftir kaupum á peysum og
allskonar handgeröum munum frá
prjónakonum, einkum á Selfossi, í
Reykjavík og víðar þaö var og er
minna prjónaö til sveita, — sveitakon-
ur hafa síöur tíma til þess. En þaö er
meö suma þessa erlendu hestamenn,
sem bæöi sóttust eftir tslenzkum
hestum og íslenzkum lopapeysum, aö
þeim þótti ekki nægilega aö veriö fyrr
en þeir heföu einnig eignast íslenzkan
hund. Þá fyrst var samstæðan full-
komnuö og ekki fráleitt aö þeir hafi
litiö á þetta sem stööutákn. En vegna
þess arna hef ég selt utan töluverðan
hóp íslenzkra hunda. Og eigendur
þessara hunda hafa nú myndað meö
sér félag.“
Fórsenda fyrir hverskonar útflutn-
ingi eru sambönd erlendis og um-
boðsaðilar. Samböndin voru að
nokkru leyti fyrir hendi, þegar Sigríð-
ur steig fyrstu skrefin í þessa átt. Það
SJÁ NÆSTU SÍÐU
©