Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1956, Blaðsíða 16

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
11«
BRIDGE
A 8 4
V Á G 6
♦ Á K G 8 7
+ 632
AÁD975
¥852
♦ 10 4 2
* 10 4
N
V A
S
A K G 10
¥ K D 9
♦ 965
* Á G 9 5
A 6 3 2
¥ 10 7 4 3
♦ D 3
* K D 8 7
N gaf og sagði lt, S sagði 2 gr. og
N 3 gr. V kom út í spaða og S fekk
slaginn. Hann sér nú að nauðsyn er
að nota tígulinn, ef spilið á að vinnast.
Á hinn bóginn má A ekki komast inn,
þvi að þá kemur hann með spaða. S
tekur því það ráð að taka á tvo haestu
í tigli. Hann hugsar sem svo. að tvennt
getl komið til greina: að drottning falli
í, eða að V hafi hana valdaða, og gerir
þá ekkert til þótt hann fái einn slag í
tieli En það fór svo að TD fell í og
spilið var unnið i
EFTTRMJT’It
Símon Dalaskáld kvað erfilióð um
Níels skálda. I>ar í er þessi vísa:
Sízt éj» veit hvar sálin hans
sveimaði heims úr vési,
en leifar fúnar líkamans
liggja á FagranesL
EINAR. A'^nRÉSSON
skáld í Bólu var maður bráðgáfaður
og skypgn og bar snemma á því. J>evar
hann var fimm ára. sannfserðust for-
eldrar hans um ófreskipáfu hans. Fn
á beim tima þótti hún slík hefndar-
gjöf, a* móðir sveinsins og föður-
amma helltu measuvini { augu honum,
bvi að það ráð þótti þá vaenlegast til
-ið firra menn skv<* i. Kom þó allt
f ' • -’-’-V o» F.i> ar sk* n eftir
sc:i. 1 onn og minjar VI.)
ÞJÓRSÁRDALUR UM VETUR. — Fagur og unaðslegur er Þjórsárdalur í gró-
andanum á sumrin, enda þótt sums staðar sé ömurlegt um að litast, En á
vetrum, þegar snjórinn hvlur allt, þá hverfa andstæðurnar og þá ber héraðið
svio tienar og mikilleika. Þessi mynd er tekin fvrir skemmstu á flugi. Sér inn
í Þjórsárdal tll vinstri, en á miðrl myndinni er Búrfell. svintigið og mikilúðlegt.
Handan við það kemur elfan mikla, Þjórsá, innan af öræfum.
(Ljósm. Snorri Snorrason)
HALAST.TÖRNITR
vöktu fyrrum ugg og ótta, eins og
sjá má á þessari frásögn Fitiaannáls
við árið 1680: Um veturinn fyrir jól,
sást halastjarna í vestri með löngum
geisla rétt uod í loftið sem regnbogi;
var fyrst lágt við vestúrloftið en
hækkaði sfðan óðum dag frá deei, sást
fram á Þorra. lærðir menn seeia, að
cometumar boði stóran háska og um-
hrevtingar bæði i andlegri stétt og
veraidiogri, sem væri bardagar og
blóðsúthellingar, ávaxtalevsi jarðar,
hungur og sjúkdómar meðal manna
og margan meðfvlgjandi voða, hvað
sérdeilis fyrirsagt var af lærðum
mönnum um þá cometu (eður hala-
stiömu) sem sást á jólum öndverðum
1664.
»
HttFÐAKAUPSKIP FERST
Þann 21. októVær (1727), þriðiudag-
inn seinasta í sumri, forgekk Höfða-
kaurskip í áhlaupa norðan stormi og
fiúki um nóttina á skeri, sem kallast
Fjalir, undir Hælavíkurbjargi við
Homstra-dir, með góssi og 18 mönn-
um. Hafði það lagt út af hðfninni
þann sama dag og stefndi vestur fyrir
landið. Fólkið á skipinu talaði sín á
miúi. hvað lanet beir væru frá landi,
höfðu nærri 40 faðma diúo. áður en
skioið stevtti á skerinu oe klofnaði. og
undir eins sleit jolluna frá mastrinu;
hlunu strax í hana skipherrann og átta
menn aðrir, rak hana áralausa strax
að landi undir björg. dóu bar 5 af
þeim i sióvolkinu og frosti. Rkinherr-
ann og sonur hans komust lífs á land,
hvað um þá leið vissi enginn. en
frændur tveir. báðir bátsmenn. klifr-
uðu unn um bjareskoru eina og hrökt-
ust í stórviðH oe kafaldsfiúki þanvað
- til fundu evðikofa nokkum. Laeðist
annar þar fvrir uoneefinn af brevtu,
en hinn gekk, berhendur og berhöfð-
aður, sfleaddaður, þar til hann hitti
bæ fyrir sér; hafði með þrennum bðnd-
um revrt stfgvélin að fótunum, hvar
af þeir dofnuðu og dóu, Hann einn
komst Hfandi af, kalinn á báðum fót-
um til örkumla, lá þar um veturinn,
sigldi héðan um sumarið eftir. En
þegar vitjað var eyðikofans, var hinn
í burtu; voru rakin spor hans upp &
fjall og fannst ekkL — (Hítardals-
annáll).