Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1956, Blaðsíða 4

104
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Trúin á kraftaverk
Vér ættum að reyna að endurheimta
það traust og þá vonf er hún veitti
Út ræðu eftir Hany Emerson Fosdick
úrn&íait
EGAR illa horfði fvr a öldum,
höfðu forfeður vorir þó eitt at-
hvarfl Þeir trúðu á kraftaverk, beir
heldu að ið ótrúlega gæti skeð.
Hversu skuggalegt sem útlitið var,
fyrir einstaklihg eða heildina, þá
stóðu þessar vonardvr opnar öllum
þeim sem trevstu því, að guð
mundi láta kraftaverk ske.
Vér sem nú lifum höfum svo að
segia alveg misst traust á bessu.
Vísíndin hafa leitt í b'ós ófrávíki-
anleg lögmál, sem gilda bæði um
efnisheiminn og mannkynið. LÖg-
mál orsaka og afleiðinga er ófrá-
víkianlegt, mennirnir geta ekki
komizt undan bví. og guð siálfur
brýtur ekki það lögmál. Ef menn
leggia því þann skilning í kraria-
verk, að þau brjóti eðiislögmálin,
þá munu kraftaverk ekki framar
ske. Jafnvel bókstafstrúar menn-
irnir, sem eru sanntrúaðir á krafta-
verk, trúa bví aðeins að kraftaverk
hafi skeð fvrir svo sem 2000 árum.
Þeir geta haldið því fram, að öxi,
sem fell í á, hafi flotið, að Kristur
hafi gengið á vatni og vakið upp
frá dauðum mann, sem hafði legið
f jóra daga í gröf sinni, en þeir trúa
því ekki fremur en við hinir, að
kraftaverk gerist nú á dögum. Ef
einhver af sjómönnum vorum
skyldi halda því fram að hvalur
hefði gleypt sig og spúð sér aftur
á land eftir þrjá daga, þá mundu
bókstafstrúar mennirnir rengia
það, ekki síður en við hinir. Trúin
á kraftaverkin, er eerist daglega og
er minnst vari, má því heita horfin.
Meira að segia er þvðingarlaust
að ætla sér að vekja hana að nýu,
eins og hún áður var, en vér ætt-
um að revna að endurheimta nokk-
uð af hví trausti o« von. sem fvledi
trimni á kraftaverkin. Vér þörfn-
umst þess nauðsvnlega að trúa þvi,
að ið ótrúlega geti skeð. Menn
segia að það væri kraftaverk, ef
eftir stríðið kæmi friður svo örugg-
ur. að annað stríð kæmi ekki. Auð-
vitað* En bað er oss nauðsvnlegast
af öllu að trúa því, að slíkt geti
skeð.
Nú eerasf kraftaverk
á sviði vísinda
Nú er þess fvrst að geta að vis-
indm hamla ekki kristnum manni
frá bví að leita sliks athvarfs. held-
ur á hann hiá þeim sitt bezta for-
dæmi. Vísindin eru nú ið eina svið
mannlegs lífs, þar sem því verður
að treysta að ið ótrúlega reynist
rétt og ið ómögu’ega verði stað-
revnd. Ef vér hefðum verið uppi
fyrir rúmri öld, mundi annar hvor
maður hafa verið bólugrafinn. Nú
sést enginn bólugrafinn maður.
Allar kraftaverka Iækningar, sem
sagan getur um, eru ekkert á móti
því að hafa bjargað þannig heilum
H. E. FosdlcJc r
:
biððum frá plágunni niiklu. Og
á bessu siáum vér að kraftaverkin,
eins og beiin er lýst i biblíunni
— að bað sé sama sem eitthvað ó-
trúlegt og vfirnáttúrlegt hafi skeð
— hafa nú flutt af sviði trúarinnar
inn á svíð vísinda.
Þvi er bað. að bótt, vér segium
að triHn á kraftaverk sé liðin undir
lok. bá gerast kraftaverk enn. Vér
megum heldur ekki án beirra vera.
Þau eru raunveruleiki. Aldrei hefir
trú inna vitrustu manna verið
iafn sterk og nú á bað,' að ið
ómötnilega sé framkvæmanlegt og
ið ótrúlegasta geti skeð Vinir tnín-
ir hafa safft mér frá bví, sem er
að gerast í yísindalegum tilrauna-
stöð\mm. og bað er i sannleika al-
veg ótrúlegt. Prestamir eru hættir
að tala um kraftaverk, en nú er
röðin komin að vfsindamönnunum
að tala um þau.
Ástæðan til bessa e" •’ugiiós.
Kennimenn urðu skelfdir pegar
fvrst var farið að tala um náttúru-
lögmál. Þeim fannst. að orsaka og
afleiðinga lögmálið, er aldrei