Lesbók Morgunblaðsins - 06.02.1955, Blaðsíða 16
76
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
ÞEGAR spiluð er bridge-keppni, sækj-
ast margir djarfir spilamenn eftir því
að segja hálfslemm, enda þótt öðrum
sýnist varlegra að fara hægar í sak-
irnar, með þeim spilum er þeir hafa.
Hálfslemm krefst venjulega djarfara
spils en ella. en þá getur það komið
fyrir að hálfslemm vinnist á spil hjá
einum, þar sem annar tapar lægri sögn
vegna þess að hann spilar gætilegar.
Hér er gott dæmi um það, tekið úr
spilakeppni:
Suður gaf. Báðir í hættu.
aág
V 6 5 3 2
♦ 7 6 4 2
* 10 6 4
A 10 7 6 4 2
¥874
♦ 10 8 3
AD2
A 5 3
¥ A D G
♦ Á K D
* Á K G 9 3
Á háðum borðum byrjaði S með
kröfusögn, 2 lauf. Á öðru borðinu var
lokasögnin 3 grönd hjá N, en á hinu
borðinu, þar sem kröfusögninni var
svarað með upplýsing um ás (2 spað-
ar), sagði S hiklaust hálfslemm í
grandi.
Á fyrra borðinu var útspil Austurs
SK, og drap N með ásnum. Hann fór
nú að hugsa sig um hvernig hann
mundi geta unnið spilið öruggast og
)ei7t honum þá ráðlegast að „svína'*
laufi. Hann sló út láglaufi, drap með
gosa í borði, en V hafði drottninguna
og drap, og síðan fengu A—V fjóra
sl^gi í spaða og spilið var tapað.
Á hinu borðinu, þar sem spilað var
hálfslemm, sló V út S4 og var drepið
með ásnum. S leggur nú niður fyrir
sér hvernig hægt sé að vinna spilið,
því að það er ekki álitlegt. Eina vonin
er að spila djarft og treysta því að A
hafi HK og að LD muni vera óvölduð.
S slær því út lághjarta í borði og drep-
ur með gosa, og hann dugði. Síðan tek-
ur hann LÁ og LK og drottningin fell-
ur í. Þá fór nú að vænkast málið. Næst
tekur hann svo þrjá slagi í tigli, og þá
kemur í ljós að sá litur hefur verið
N
V A
S
A KD9 8
¥ K 106
♦ G 9 6
* 8 7 5
BÆARSPÍTALI REYKJAVÍKUR. Suður í Fossvogi, á fögrum stað móti suðri og
sól, er nú hafin bygging bæarspítala Reykjavikur. Verður þetta mikil og vegleg
bygging og er ætlazt til að þar verði rúm fyrir 300 sjúklinga. Lagt verður allt
kapp á að hraða byggingunni sem mest og standa vonir til þess, að í vor verði
lokið allri þeirri ákvæðisvinnu, sem boðin var út í haust. — Hér á myndinnl
má sjá staðinn þar sem spitalinn er að rísa, á vegamótum Sléttuvegar og Klifs-
vegar. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
jafnskiftur á þremur höndum, en borð-
ið á frían tígul afgangs. Nú slær S út
láglaufi og tekur með 10. Því næst tek-
ur hann tígulslaginn og fleygir af sér
spaða í hann. Þá kemur út hjarta og
hann á alla slagina. Spilið var unnið
og einn slagur umfram — stóraslemm.
Það, sem hér réði úrslitum, var sögn-
in. S varð að tefla á tæpasta vaðið í
tveimur litum, og það heppnaðist. Á
hinu borðinu, þar sem minna var í
húfi, leizt spilaranum öruggast að svína
laufinu, en mátti þó vita að andstæð-
ingar fengi 4 slagi i spaða, ef þeir kom-
ust að, enda varð sú reyndin á.
GRETTISSTILLUR
í Brjánslækjará á Barðaströnd eru
steinar þrír, er Grettisstillur heita. Er
sagt að Grettir Ásmundarson hafi einu
sinni verið á ferð um Barðaströnd, og
ár verið í vatnavöxtum: hafi hann þá
kastað steinum þeim, er að ofan get-
ur, í Brjánslækjará, og stiklað á þeim
yfir. Fjórir til sjö menn myndu geta
vikið steihunum við eða velt þeim.
(Frá yztu nesjum).
SETTU HURÐ FYRIR
Bjarni Einarsson í Skálmholti bjó
ógiftur, þá er hans er fyrst getið í
munnmælum, með bústýru, er Ástríður
hét. Þau voru bæði samtaka í nirfil-
skap og bæði nokkuð einkennileg,
hvert á sinn hátt. Hann var vel viti
borinn og fyndinn í svörum, en óþýður
í lund og oft stuttur í spuna. Hún var
fávís og einföld, smámunasöm og „klif-
aði nokkuð jafnan". Hún var svo smá-
mælt, að hún gat ekki nefnt s. Hún
ávarpaði Bjarna venjulega: „Bjarna-
kepna“ (þ. e. Bjarnaskepna). Einu
sinni í norðanveðri sagði hún: „Kelfing
er hann kvaþþ og kaldur, Bjarnakepna.
Hvernig á að fara að því?“ — „Settu
hurð fyrir norðrið," svaraði hann. (Sag-
an af Þuríði form.)