Þjóðviljinn - 13.11.1982, Blaðsíða 24

24 Sti>A — ÞJÓÐVILJINN
Skáldsaga
eftir Lili
Palmer
Út er komin hjá IÐUNNI skáld-
sagan í faðmi örlaganna eftir Lili
Palmer. Magnea J. Matthíasdóttir
þýddi. - Lili Palmer var kunn leik-
kona, þegar hún sneri sér að rit-
störfum. Hún er þýsk að uppruna,
en hefur starfað vestan hafs og býr
nú í Sviss. Ein af bókum hennar,
Minningar, hefur komið út á ís-
lensku. Þar rekur hún hinn við-
burðaríka listferil sinn. Síðan hef-
ur Lili Palmer samið nokkrar
skáldsögur.
Um efni sögunnnr segir svo á
kápubaki: „í faðmi örlaganna er
saganaf Sophiesem srdóttirþýsks
kaupsýslumanns og tyrkneskrar
konu. Hún elst upp í Berlín við
allsnægtir en lítið ástríki. Móðir
hennar snýr brátt til síns heima og
föður sinn óttast hún. Seinna eign-
ast Sophie stjúpmóður, unga konu
sem hún dregst að af ómótstæði-
legri ástríðu. Þetta mótar svo
samband hennar við karlmenn og
endaslepp hjónabönd. Sagan gerist
á fyrstu tugum aldarinnar og
heimsstyrjöldin fyrri kippirstoðum
undan þeim heimi sem Sophie
hafði alist upp í“.
Hinn frjálsi
ástalífs-
marknður
Veitingahúsin í Reykjavík eru
veröld út af fyrir sig, skrýtinn
heimur. Þar fer fram hinn frjálsi
ástalífsmarkaður. Og þangað
fara menn til að dansa og
skemmta sér eða til að láta
leiðast. Sumir fara til þess að láta
sig hverfa út á ómælisvíðáttur
gleymskunnar. Þar er hrátt,
sterkt og stundum ruddalegt
mannlíf.
f stóru húsunum eins og Þórs-
kaffi og Breiðvangi ganga menn
hring eftir liring eftir hring í leit
að einhverju sem þeir aldrei
finna, skimandi í kringum sig
heimóttarlegir með einhvern ó -
kennilegan glampa í augunum.
Svo rekast menn á kunningja,
frænku eða konu úr næsta húsi og
reka upp mikið fagnaðarbofs og
fjasa svo heilmikið út af engu eða
öllu. Svo halda þeir áfram veg-
ferð sinni og muna svo kannski
ekki eftir sér fyrr en uppi í rúmi
daginn eftir og kynnast þá kann-
ski konu sem þeir hafa kannski
aidrei séð áður og á þó ef til vill
eftiraðverða lífsförunautur þeirra.
Svona er mannlífið skrýtið á
veitingahúsunum.
Hvert hús hefur sína sálfræði
og hvergi er stéttaskiptingin og
aldursskiptingin meira áberandi
en þar. Það er allt annað fólk sem
fer í Óðal en í Glæsibæ og það er
allt annað fólk sem fer á
Breiðvang en á Borgina og það er
allt annað fóik sem fer í Holly-
wood en í Þjóðleikhúskjallarann.
Sjálfur fer ég stundum í Þjóð-
leikhúskjallarann. Þar er sam-
ankomið herjans mikið snobblið
og heldur svona vinstri sinnað ef
eitthvað er. Kannski er það sjálf
sænska menningarmafían enda
margt gáfulegt sagt þar um pó-
litík listir og heimspeki.
Ég þykist náttúrlega heldur
betur maður með mönnum í
Kjallaranum og reyni jafnan að
leggja eitthvað gáfulegt til mála.
Stundum er ég skammaður alveg
hroðalega fyrir glöp mín og helst
allra allaballa. Það mætti halda
að ég væri einn allsherjar erki-
allaballi sem er náttúrlega fjarri
lagi. A.m.k. tel ég mér trú um að
ég sé laumu-róttæklingur til
vinstri við alla-balla-hvað sem
það nú er. Svo koma stundum
konur og skjalla mig sem er
auðvitað afskaplega ánægjulegt.
í Þjóðleikhúskjallaranum eru
allir skildir, að skilja eða nýteknir
saman við aftur. Það er því að
sjálfsögðu vinsælt umræðuefni og
skapast oft skilningsríkar sam-
ræður um vandamál því viðvíkj-
andi og geta þær samræður endað
á hvern veg sem er.
Ég fór í Þjóðleikhúskjallarann
á laugardag. Þar hitti ég ákaflega
fallega konu, sem er nýskilin sem
aðrar, og fór svo að ég bauð
henni upp í dans. Tókum við
miklar sveiflur á dansgólfinu og
var það stórum ánægjulegt. I
einni sveiflunni varð það óhapþ
að hún kræktist í kjól annarrar
konu sem var líka í sveiflu - sú
hafði sveipað sig einhverju hýja-
líni sem auðvelt var að krækjast í.
Skipti það engum togum að þessi
fallegi dansfélagi minn tók bak-
föll og hraut í gólfið.
Þetta er í fyrsta skipti sem ég
handleggsbrýt konu í dansi - og
hefur þó oft gengið mikið á.
Guðjón
sunnudagskrossgátan
Nr. 347
/ z 3 7 sr b S" T- 3 7— S y *7 /p
9 J/ ?- )Z y /3 >f /s~ 3 N ~3~
1? V 1 4 /4 i tp / s“ 2 <7 20 JíT 3 iT
15 3 4' ie V 10 12 )(o 'V' V 20 17 )? Uo )4 52
)& s- 52 )5 2/ jj>~ Jb 52 k? )¥ )L /4 /9 H7
5? 22 15 ! {? 2á )b >f >e V )L N )é> 15
ý /6 7f~ 20 >e (o ><i 52 /4 4 52
/3 rY' V T“ )? )t* 23 52 >2 u 3 52 5 )é z/
¥ 2 V S" l(e 52 12 X X % 52 20
1<D ¥■ (VK y ? >s Uo ¥ 9 )i 7 3 S" 52 2? 2)
V 22 2Í )5 )(d 22 7 3 É <V 22 JO 3 <2
25 9 15 7ú (? )¥- 52 3o Ko ¥ ¥- / (p
ÍO 11? )& 1? 'V \ y /f 15 3 xr 2¥ 15 3 52 3/
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
_________________________________
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá bæjarnafn.
Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðu-
múla 6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 347“. Skilafrestur er
þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
2? 30 2) 15 9 /0 /9 1Ý s

Stafirnir mynda íslensk orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort
sem lesið er lá- eða lóðrétt..
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er sá
að finna staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp,
því með því eru gefnir stafir í allmörgum orðum. Það eru því
eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa stafi hvern í sinn reit eftir
því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka fram, að í
þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sér-
hljóða og breiðum, t.d. getur a aldrei komið í stað á og öfugt.
Verðlaunin
Verðlaunin fyrir krossgátu
nr. 343 hlaut Agústa Harðar-
dóttir, Stóragarði 6, 640
Húsavík. Þau eru ísafold,
ferðamyndir frá íslandieftir
Inu von Grumbkow.'
Lausnarorðið var Blönduós.
I