Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1905, Qupperneq 9

Eimreiðin - 01.05.1905, Qupperneq 9
89 eftir »góðskáldin« okkar, er svo hafa verið nefnd; jú, í þeiin er ekki svo lítið af lýriskum perlum; nokkur góð ástaljóð, þótt nokk- uð séu þau takmörkuð vanalega; — í þeim er meira að segja hetjusöngvar fyltir vígamóði, — og þá ekki sízt: Heit ættjarðar- kvæði og gjallandi frelsisljóð (enda eru menn farnir að venjast við að láta þar hátt — í orði!). En svo er líka mikill hluti af íslenzka kveðskapnum hreint og beint þvaður! Pað ætti að vera óþarfi að benda á, hversu ýms íslenzku »skáldin« (ekki sízt á þessum síðustu tímum) hafa kveðið kvæði á kvæði ofan, sem svo fjarri fer, að nokkuð nýtt eður nýtilegt hafi að færa, að þau tyggja upp aftur og aftur afgamalt og alónýtt moð, kvæði, sem ekki verður séð, að grundvallist á neinni þekkingu, nema dálítilli rímlist — og vill það þó einnig slá úr og í með hana. Mestur hluti þessa skáldskapar — kveðskapar — fer fyrir of- an garð og neðan hjá öllu verulegu lífi, ekki svo að skilja, að kvæðin séu svona há-rómantisk, heldur af hinu, að þau eru svo efnis- og þekkingarsnauð — >orð, orð innan tóm!« Gera má ráð fyrir, að flestir geti verið sammála um, að skáld- skapurinn eigi fremur að gera gott — andlega gott — en ilt; en engum blöðum er um það að fletta, að svona lagaður skáldskap- ur (og því verður ekki með rökum neitað, að svona er einmitt mikið af íslenzka skáldskapnum) gerir heldur ilt en gott. Ef skáld- in okkar sum hver halda nú svona áfram, ef þau eru látin óátalin halda áfram að yrkja þessi lélegu ljóð sín, þá er mér næst að ætla, að þau kveði íslenzku þjóðina í kútinn, sem kalla mætti, svo að hana ranki seint við því, hvað góður og mikilsverður skáld- skapurinn sé, og henni lærist illa að skilja »sauðina frá höfrunum«, en rugli saman nýtu og ónýtu og geri öllu jafnt undir höfði, annaðhvort með því, að telja það altsaman sæmilegt og viðunandi, og er þá illa farið, eða á þann hátt, sem hún nú er á góðum vegi með að sýna í verki: Kaupir lítið sem ekkert af skáldskapnum og þar af leiðandi les hann ekki, þar sem hún líklega ætlar — sem heldur ekki er ástæðulaust —, að það muni hvað öðru líkt! Sjalf- um sér gera þessir ljóðasmiðir einna verst, eyða tíma sínum til að yrkja »fyrir fólkið«, en fá svo einungis — og oft að vonum — vanþakklæti heimsins í staðinn; geta þeir menn þannig komist á kaldan klaka, sem þó ekki er öldungis örvænt um, að hefðu get- að gert eitthvað þarfara. Og þar á ofan mega þeir ef til vill
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.