Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1917, Qupperneq 29

29
6926. 17/7
6927.
6928. —
/
6929 —
C930. —
6931. —
Yerið silfurrekinn. Trjemolinn að líkindum innan úr
falnum. Fundust i dys II.
Járnmolar 3, gagnbrunnir af ryði, virðast hafa fallið
saman og vera þar úr sverði, er eaman koma brand-
urinn og tanginn, en lengdin er alls aðeins 4 sm.
Fanst í dys II.
Járnporn, að því er helst virðist, úr hringju, gagnbrunn-
ið af ryði, 1. 4,3 sm. Kann að vera úr sverðsfatli.
Fanst í dys II., sbr. nr. 6922 — 26. — Hefir hjer því
verið dysjaður maður með spjóti, sverði og skildi;
hundur hans líKlega til fóta honum og hestur lians
skamt frá fótum hans (sbr. nr. 6918). En dysinni hefir
verið rótað fyrir löugu.
Mannsbein fáein og mjög rotin, höfuðkúpan, efri hluti
hennar, 1 17,7, br. 14 sm ; hægri kjálkinn með mjög
slitnum jöxlum, er ber vott um háan aldur þess sern
beinin eru úr; lærleggurinn annar, 1. 47 sm., og nokk-
ur leggjabrot önnur. — Fundust í dys III. hjá Glaum-
bæ. Beinin voru öll í óreglu, og óreglulega settir
steinar og mold yfir. Vafasamt hvort hjer liafi verið
dj'sjað lík af manni; eru líkur til að hjer hafi aðeins
verið orpin moldu og grjóti nokkur gömul mannabein
úr dysjum hjer bjá. Dys III. var 2 m. fyrir austan
dys II sunnanverða. Aðeins um einn m. að þverm.
að því er sjeð varð.
Hundsjaxlar 5 úr efra gómi, 3 in3tu hægra megin, 2
næst-instu vinstra megin, fastir í brotum af gómbein-
unum. Fundust í dys IV. hjá Glaumbæ; hún var 1
m. fyrir noiðaustan dys III, mjög lítil og grjót yflr,
og er vafasamt, hvort hjer er um upprunalega dys að
ræða. Hugsa mætti jafnvel að jaxlar þessir væru i'r
sama hundi og beinin nr. 6923.
Járnnagli, gagnryðbrunninn og ummyndaður; haus á
öðrum enda og sjest vottur trjelunda á þeim helmingi
naglans. L. 5,5 sm Fanst rjett við nr (>929
Leggbrot, virðist vera úr framhandlegg manns; 1. 19
sm. — Fanst í smáþúst, er liktist dysjarbroti á milli
dysjanna IV. og V. Kann vel að vera úr öðrum hvor-
um þeim manni, sem beinaleifarnar nr. 6922 og 6928
eru úr; lærleggirnir sýna, að lijer hafa 2 menn dysjað-
ir verið.