Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1917, Blaðsíða 13

Bautasteinninn
yfir Sigurði Vigfússyni.
í íæðu þeirri er forstöðumaður Þjóðminjasafns.ins hóit á fimtugs afmæli
þess 24. febr. 19131) fórust honum svo orð: »Jeg hefi í dag — samkvæmt
góðum sið við önnur eins tækifæri og þetta — vitjað legstaða þeirra þriggja
síðastneíiidu fyrirrennara minna, sem hvíla hjer í Eeyjavík. Legstaðir þeirra
Jóus Árnasonar og Sigurðar Guðmundssonar eru auðkendir með bautasteinum,
en eigum vjer nú að láta það dragast lengur að
leggja s t ein á leiði Sigurðar Vigfússonar fornfræð-
i n g s ?
Sigurður hafði dáið 8. júlí 1892. Ekkjan var efnalaus og afkomendur
engir. Oskabarnið hans, Fornleifafjelagið, hafði minst aldarfjórðungsafmælis
síns og var nú búið að lifa aldarþriðjung, en ekki verður sjeð að því hafi kom-
ið til hugar að varðveita endurminninguna um sinn aðalfrömuð með legsteini
á leiði hans, enda hafa og efni þess ætíð verið af skornum skamti. Stofnunin,
sem hann styrði, Forngripasafnið, hafði aldrei heldur það fje, er verja mætti
til þess að halda á þennan bátt á lofti endurminuingunni um hinn ötula íor-
stöðumann þess, þótt það geymdi í gripum þeim, er hanu hafði útvegað því fyrir
lítið fje, óbætanlega fjársjóðu.
Það var þó þjóðarskylda, að syna þessum 1 manni sóma með minningar-
marki yfir framliönum moldum hans, og sú skylda hvíldi fyrst og fremst á
8amtíðarmönnum hans og næstu eftiikomendum, og mátti vera tiifinnanlegust
þeim, er reyndu að halda áfram störfum hans.
Loks, rjettum 3 árum eftir að hugmyndin um að inna þessa skyldu af
hendi, hafði verið látin í ljós opinberlega, var send út meðal mauna í Reykja-
vík eftirfylgjandi beiðni:
SAMSKOTALISTI.
Bautasteinar
standat brautu sær,
nema reise niðr at nið.
Sigurður Vigfússon fornfræðingur var einn af þeim nítjándu ald-
ar mönnum þjóðar vorrar, er henni munu lengst minnistæðir. Fornfræðisraun-
1) Prentnð i ísafold XXX'X. 16,