Morgunblaðið - 31.07.1991, Blaðsíða 31

31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. JULÍ 1991
Ólafur A. Sigurðs-
son — Minning
Fæddur 15. febrúar 1928
Dáinn 22. júlí 1991
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur
hug þinn og þú munt sjá að þú grætur vegna
þess sem var gleði þín. (Khalil Gibran.)
Elskulegur afí okkar Ólafur Al-
freð eða Alli eins og hann var yfír-
leitt kallaður, er kvaddur í dag,
með miklum söknuði og spurn í
huga. Því hvernig eigum við að
skilja að afi er ekki lengur í sveit-
inni. En það er sælureitur sem þau
amma byggðu sér sumarbústað á
og vildu vera á öllum stundum.
Hann hafði yndi af að dunda í
kringum bústaðinn sinn enda ber
hann merki afa hvar sem litið er.
Afi var mikill félagi okkar hvort
sem hann sat í sandkassanum með
nafna sínum eða sippaði fyrir okkur
stelpurnar. Hann var alltaf til í að
leika við okkur eða hugga okkur.
Eitt af hans síðustu verkum var að
búa til svokallaða flatmellu handa
okkur, að sjálfsögðu með aðstoð
litla smiðsins í fjölskyldunni, og til
stóð að fleyta þegar við kæmum
næst í sumarbústaðinn.
Afí hafði skemmtilegan frásagn-
arhæfíleika og aldrei þreyttist hann
á að segja sögur frá æskustöðvun-
um, Patreksfirði, og/eða þegar
hann var í sveit á sumrin á Múla
hjá Björgu og Jóhanni. Afí hafði
gaman af hestum og naut þess að
hafa hesta síðustu árin. Eignaðist
hann góða vini í kringum hestana,
sem hann mat mikils.
Við munum alltaf minnast afa
með ást og virðingu og með trú um
endurfundi mildast söknuðurinn og
minningin verður bjartari.
Elsku amma Erla, megi góður
Guð styrkja þig og leiða í gegnum
þessa erfiðu raun.
Erla, Jóna Kristín, Ólafur
Fannar, Steinþór, Sonja og
Helena.
í dag er til moldar borinn Ólafur
Alfreð Sigurðsson afgreiðslumaður,
sem lést 22. júlí sl.
Hann var fæddur á Patreksfirði
15. febrúar 1928, sonur hjónanna
Hallfríðar Ólafsdóttur og Sigurðar
Sigurðssonar. Hann ólst upp með
eldri systur, Idu, og yngri bróður,
Arnari, á heimili móðurafa og móð-
urömmu. Foreldrar hans slitu sam-
vistir, og móðir hans giftist síðar
Kristmundi Björnssyni og eignaðist
með honum soninn Karl. Æskuár
hans mótuðust af kröppum kjörum
og fljótlega eftir fermingu þurfti
hann að sjá sér farborða með verka-
mannavinnu á Patreksfirði.
Hinn 1. mars 1952 kvæntist hann
eftirlifandi konu sinni, Erlu Jó-
hannsdóttur, fæddri 22. mars 1928
í Reykjavík en alin upp í stórum
systkinahóp á Patreksfírði þar sem
faðir hennar var vélstjóri á togara.
Var fyrsta heimili þeirra hjóna á
Patreksfirði. Þar fæddust þeim
börnin 3; Hallfríður skrifstofumað-
ur, fædd 1952, maki Jón F. Ágústs-
son afgreiðslumaður; Heimir pípu-
lagningameistari, fæddur 1955,
maki Kristín Jónsdóttir lyfjatæknir,
Anna Ólafsdóttir, fædd 1956, skrif-
stofumaður, maki Páll Hermanns-
son viðskiptafræðingur. Eru barna-
börnin 6.
Á árinu 1963 flyst fjölskyldan
til Hafnarfjarðar, að Stekkjarkinn
5 þar sem bú þeirra stóð síðan.
Alli, eins og hann var alla tíð kallað-
ur, hafði síðustu ár sín á Patreks-
firði fengist við akstur vörubifreiða
á milli Reykjavíkur og Patreksfjarð-
ar. Síðan hóf hann störf á Vöru-
flutningamiðstöðinni við Borgartún
sem afgreiðslumaður. í þá daga var
Þuríður Guðjóns
dóttir - Kveðja
Fædd 19. mars 1908
Dáin 2. júlí 1991
Hún amma í Ljósaklifi er dáin.
Það er stórt skarð sem hún skilur
eftir sig og einkennileg sú tilfinning
að vita ekki lengur af henni meðal
okkar. Lífið hefur samt sinn vana-
gang og við erum þakklátar fyrir
að hafa fengið að hafa hana hjá
okkur og fyrir að hafa kynnst henni.
Þuríður Guðjónsdóttir fæddist
þann 19. mars 1908 í Auðsholti í
Biskupstungum, dóttir hjónanna
Kristjönu Jónsdóttur og Guðjóns
Jónssonar. Þau fluttust síðar að
Leiðólfsstöðum í Stokkseyrarhreppi
en heimilið leystist upp eftir andlát
Kristjönu árið 1921. Ámma gekk í
Alþýðuskólann á Laugarvatni og
lauk seinna prófi frá Kennaraskó-
lanum í Reykjavík. Hún veitti for-
stöðu fyrsta dagheimilinu í Hafnar-
firði og kenndi í Bamaskóla Hafn-
arfjarðar þangað til hún giftist
Benedikt Guðnasyni sjómanni þann
21. desember 1935. Þau eignuðust
þijú börn; Droplaugu, f. 17. október
1937, húsmóður í Hafnarfirði,
Gunnar, f. 10. mars 1941, tann-
lækni í Reykjavík, og Örlyg, f. 28.
janúar 1943, vélvirkja í Reykjavík.
Amma og afi bjuggu sér heimili
í Ljósaklifi í útjaðri Hafnarfjarðar.
Fyrir okkur litlu bamabörnin var
þetta heill ævintýraheimur og þeir
voru ófáir kofamir og „búin“ sem
voru reist í hrauninu allt í kring.
Það var spennandi að leika sér uppi
á háalofti og klæða sig í gamla
kjóla og oftar en ekki spásseruðu
þijár litlar hnátur, uppáklæddar um
bæinn, í gömlu fötunum sem hafði
tekist að grafa upp heima hjá ömmu
og afa. Það lýsir ömmu best hvað
hún var alltaf tilbúin að taka á
móti okkur yfír helgi, oftast með
litlum fyrirvara. Hún vildi allt fyrir
okkur gera og sinnti duttlungum
okkar og uppátækjum með mikilli
þolinmæði, allt frá því að búa til
hina ýmsu muni úr trölladeigi með
okkur, sem suma hveija má ennþá
sjá uppi á hillum, til þess að að-
stoða okkur við kofagerð. Við feng-
um aldrei nóg af því að leika okkur
í Ljósaklifi hjá ömmu og afa því
verkefnin voru óþijótandi og við
gátum stanslaust verið að frá
morgni til kvölds. Það urðu því
engin fagnaðarlæti þegar foreldrar
okkar renndu í hlað til að sækja
okkur, og oft þurfti að beita litlar
dömur fortölum til að fá þær heim
að nýju. Okkur eru sérstaklega
minnisstæð jólaboðin sem voru allt-
af í Ljósaklifí og öll fjölskyldan kom
saman. Fyrir okkur voru þessi boð
ómissandi þáttur í jólahaldinu sem
og þréttándabrennan úti í hrauni,
þegar öll dagblöð og annað dót frá
árinu áður varð að ösku. í bland
við leiki miðlaði amma okkur ýms-
um fróðleik um allt milli himins og
jarðar sem við búum ennþá að.
Stundir sem þessar hverfa aldrei
úr huga manns því þær eru svo
stór hluti af bernsku okkar. Við
áttum okkur ævintýraheim sem
fjölmargir jafnaldrar okkar höfðu
ekki tækifæri til að kynnast.
Árið 1986 fékk amma skyndilega
heilablóðfall og lá rúmföst allar
götur síðan. Okkur fannst einkenni-
legt að hún, sem aldrei hafði kennt
sér meins, var ekki lengur á sínum
stað. Það var líka skrýtið- að vita
til þess að eiga líklegast ekki eftir
að sjá hana aftur í Ljósaklifí — nú
voru bernskuárin að baki, en ljúfar
minningar áttum við þó.
Aldrei heyrðum við hana kvarta
eða kveinka sér. Hún var hógværð-
in og fórnfýsin uppmáluð og eftir-
sjáin er mikil. Við megum þó gleðj-
ast yfir því að eiga alltaf minning-
una um hana í hjarta okkar og það
er gott að vita af henni á góðum
stað.
Með þessum orðum kveðjum við
hana ömmu okkar í hinsta sinn,
megi hún hvíla í friði og minningin
um góða sál lifa að eilffu.
Guðbjörg Þuríður Örlygsdótt-
ir, Fríða Ólöf og Ragnheiður
Gunnarsdætur
t
Systir okkar,
ELÍN ÁSTMARSDÓTTIR,
lést á elliheimilinu Grund 30. júlí.
Maria Ástmarsdóttir, Ingólfur Ástmarsson.
t
Móðir mín,
NANNA GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
andaðist á heimili sínu, Ljósvallagötu 28, aðfaranótt 29. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðmundur Sverrisson.
færð yfír vetrarmánuði mun verri
en síðar varð, svo að Alli var fyrstu
veturna eini afgreiðslumaðurinn á
stöðinni. Örfáa mánuði reyndi hann
fyrir sér í öðrum störfum en sneri
aftur til Vöruflutningamiðstöðvar-
innar þar sem hann starfaði til dán-
ardags.
Undirritaður kynntist Alla fyrir
hálfu sjötta ári og bar engan
skugga á þau kynni. Var nærvera
hans ætíð þægileg. Hann hafði ríka
réttlætiskennd og ákveðnar skoðan-
ir, en valdi friðsama lausn á ágrein-
ingsmálum væri þess nokkur kost-
ur. Tæpri viku fyrir andlát sitt
heimsóttu þau Erla okkur hjónin
Önnu og börnin í orlofsbústað í
Stykkishólmi. Þar kom enn fram
ljúf frásagnargáfa hans þegar hann
rifjaði upp ferð úr verstöð fyrr sunn-
an til Patreksfjarðar um Stykkis-
hólm og Flatey. Tók ferðin sem
átti að ljúka heima fyrir jói rúma
viku með bið eftir veðri í Flatey og
á Barðaströnd. Komust þeir við illan
leik heim rétt fyrir áramót. Þessi
ferð í verstu vetrarveðrum var rifjuð
upp í einhverju besta veðri sem
komið hefur í Breiðafírði. Var
ganga með Alla frá bryggjunni og
upp að bústað eins og gengið væri
með þingmanni eða öðru fyrirmenni
því svo margir köstuðu kveðju á
hann, bæði viðskiptamenn og gaml-
ir bílstjórar á stöðinni svo og eldri
Barðstrendingar. Var þetta svo eft-
irtektarvert því ekkert var fjarri
honum en framhleypni eða manna-
læti.
í æsku var hann kenndur við
bernskuheimili sitt og var kallaður
Alli í Krók. Síðastliðið vor festi
hann upp skilti sem stóð á Krókur
á sumarbúðstaðinn sem þau Erla
byggðu í Grímsnesinu fyrir 10
árum. Þar undu þau hjónin sér flest-
ar helgar og í sumarleyfum. Gest-
kvæmt var hjá þeim bæði í Gríms-
nesinu og í Stekkjarkinninni, enda
þau hjón höfðingjar heim að sækja.
Var mikill samgangur við systkini
þeirra beggja og afkomendur
þeirra.
Fyrir fáum árum kenndi hann
sér þess meins er varð honum að
aldurtila. í fyrstu var mataræði
breytt og lagaði hann líkamsþyngd
á skömmum tíma að fyrirmælum
lækna. Hann var þá staðráðinn í
að sigrast á sjúkdómnum. í vetur
gekkst hann undir mikla aðgerð og
var batinn vel á veg kominn.
Alli hafði frá æsku haft yndi af
hestum og hafði áður átt hesta. Á
sextugsafmæli sínu keypti hann sér
tvo reiðhesta, sem hann hafði í
húsi í Hafnarfirði á vetuma, en í
haga í Grímsnesinu á sumrin. Hafði
hann mikla ánægju af að stússast
í hestunum og fór eins oft og við
var komið á bak. Var hann innan
um hestana í Grímsnesinu þegar
kallið kom.
Hans verður minnst af fjölskyld-
unni sem góðs heimilisföður. Fáir
voru þeir dagarnir sem hann hringdi
ekki eða leit inn stutta stund bara
til að vita hvernig fólkið hans hefði
það. Þegar á þurfti að halda lá
hann hvergi á liði sínu og báru öll
hans handtök vitni um mikla snyrti-
mennsku.
Þar sem við störfum innan sömu
atvinnugreinar umgengumst við oft
sama fólkið. Kom fyrir að á hann
var minnst við vöruflutningabíl-
stjóra og þá sem áttu erindi við
Vöruflutningamiðstöðina. Var það
einróma álit viðmælenda minna að
þar sem Alli færi væri vel liðinn
og vandaður heiðursmaður.
Blessuð sé minning hans.
Páll Hermannsson
t
Sendum öllum settingjum og vinum hjartans þakkir fyrir hlýhug
og vináttu við andlát og útför ástkærrar eiginkonu, móður, tengda-
móður, ömmu og systur,
SÓLVEIGAR SIGURÐARDÓTTUR,
Barðaströnd 3,
Seltjarnarnesi.
Finnbogi Gfslason,
Kristín Finnbogadóttir, Axel Þórir Friðriksson,
Sigurður Finnbogason,
Herdís Finnbogadóttir, Ólafur G. Guðlaugsson,
barnabörn og systkini.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts
og útfarar ástkærs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
ÁSMUNDAR SIGGEIRSSONAR,
Grænumörk 3,
Selfossi.
Vilborg Bjarnfreðsdóttir,
Kristinn Ásmundsson, Bryndís Sumarliðadóttir,
Hansina Ósk Lárusdóttir, Ingjaldur Sigurðsson,
Guðrún Helga Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför sonar míns, föður okkar, tengdaföð-
ur, afa, bróður og mágs,
RÖGNVALDAR SIGURÐSSONAR,
Sæviðarsundi 33.
Guðný Jónsdóttir,
Sigríður Guðný Rögnvaldsdóttir, Úlfar Árnason
Bjarni Þór Guðjónsson, Bryndís E. Hauksdóttir,
Sigurborg Sigurðardóttir, Jóhann Kristmundsson,
Jóhanna Sigurðardóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega öllum þeim, er sýndu okkur samúð og vináttu
við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KRISTJÁNS G. JENSSONAR,
Bolungarvík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sjúkrahúss Bolungarvíkur
fyrir frábæra umönnun og hlýhug.
BjarneyJ. Kristjánsdóttir, Sævar Guðmundsson,
Erling Kristjánsson, Lilja Árnadóttir,
Halldóra H. Kristjánsdóttir, Sigurður V. Bernódusson,
Flosi Kristjánsson, Kristín Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.