Morgunblaðið - 26.09.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. SEPTEMBER 1979
Raruiveig Ingibjörg
Thejll—Minning
Fædd 20. apríl 1903
Dáin 14. september 1979
Að kvöldi dags h. 14. sept. s.l.
sem var afmælisdagur minn,
hringdi Lydia Thejll til mín og
sagði mér að Rannveig móðir sín
hefði látist þá fyrir stundu. Ég var
mikið búin að velta því fyrir mér
hvers vegna Rannveig hefði ekki
hringt til mín eins og hún var vön
þennan dag, hafandi ekki hug-
mynd um að hún væri komin í
sjúkrahús.
Rannveig fæddist að Hræreks-
læk í Hróarstungu 20. apríl. 1903.
Voru foreldrar hennar Sigurlína
Einarsdóttir frá Hrossstekk i
Mjóafirði og Árni Stefánsson
bóndi á Hrærekslæk. Þessi hjón
eignuðust fimm börn. Þau voru,
talin eftir aldursröð: Guðbjörg,
Stefán, Einar, Rannveig og Olaf-
ur, en hann dó nýfæddur ásamt
móður sinni. Rannveig var aðeins
5 ára þegar þessi systkini missa
einnig föður sinn. Þá fer Guð-
björg, elsta barnið, í fóstur að
Bóndastöðum og er þar til 17 ára
aldurs. Stefán fer til frænda síns
Jóns Jónssonar verslunarstjóra í
Seyðisfirði og konu hans Halldóru
Björnsdóttur. En Einar og Rann-
veig verða eftir á Hrærekslæk hjá
Jóni Ágústi Ármannssyni og konu
hans Margréti Snorradóttur. En
þau höfðu þá keypt jörðina. Báru
þau systkinin þessum fósturfor-
eldrum sínum alla tíð góða sög-
una. En eins og nærri má geta,
verður það ætíð raunasaga að
standa uppi i þessum heimi án
foreldris. Og sannast þar sem
oftar hið fornkveðna: Fár sem
faðir, enginn sem móðir. Þessi
systkin eru nú öll látin. Þau
komust öll til manns og urðu hinir
nýtustu borgarar.
Rannveig var 19 ára þegar hún
fór á vefnaðarnámskeið að Eiðum,
og síðan til sumardvalar að Gagn-
stöðum í Hjaltastaðaþinghá. Um
tíma dvaldist hún hjá frænda
sínum Jóni Jónssyni í Seyðisfirði.
Eftir það lá leiðin suður á land.
Árin 1926-27 og 1927-1928
stundar hún nám við héraðsskól-
ann á Hvítárbakka, og með henni
er stúlka að austan að nafni
Steinunn Þórarinsdóttir, og urðu
þær vinkonur upp frá því. Á
Hvítárbakka kynntist Rannveig
Ríkarði Jónssyni, og mun hann
hafa beðið hana að sitja fyrir hjá
sér vegna þess að honum þótti hún
hafa sérlega fríðan vangasvip.
Urðu málalok þau að Ríkarður
teiknaði myndina, og Rannveig
hlaut að launum fria tilsögn í
myndskurði. Ef ég man rétt, þá
prýðir þessi mynd af Rannveigu
bókina um Ríkarð Jónsson, og ber
nafnið „Austfirsk stúlka."
Þegar Rannveig kom hingað til
Reykjavíkur alkomin, var sannar-
lega ekki um auðugan garð að
gresja fyrir þá sem voru í atvinnu-
leit, jafnvel þótt menn hefðu
eitthvað lært. Var því ekki um
annað að ræða en að taka þá vinnu
sem til féll. Hér í höfuðstaðnum
kynntist Rannveig ungum versl-
unarmanni að nafni Ágúst Thejll.
Hann varð síðar starfsmaður hjá
+
Maöurinn minn,
SKEQGI SAMÚELSSON,
Skipasundi 68,
lézt aö Landakotsspítala þann 24. þ.m.
Fyrir hönd vandamanna,
Ragnheiöur Jónsdóttir.
+
Faöir minn, tengdafaöir og afi
SIGURÞÓR ÞÓRÐARSON
fyrrv. brunavörður
Brekkustíg 14, Raykjavík
lést aöfaranótt 23. sept.
Elín Sigurþórsdóttir, Siggeir Sverrisson,
Sigrún E. Siggeirsdóttir, Elínborg A. Siggeirsdóttir.
+
Útför bróöur míns,
GUÐSTEINS JÓNSSONAR,
áöur fyrr til heimilis
í Kalmannstungu
sem lézt 20. september, veröur gerö frá Fossvogskirkju
föstudaginn 28. september kl. 15.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Sigurjón Jónsson.
+
Eiginkona mín, móöir okkar og dóttir,
ERNA HERMANNSDÓTTIR,
Öldugötu 57
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 27. september
kl. 1.30.
Hilmar Þór Helgason,
Kristín Herdís Hilmarsdóttir,
Elfn Hilmarsdóttir,
Kristín Benediktsdóttir.
+
Móöir okkar
MARGRÉT JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR
fyrrverandi Ijósmóöir,
Fáskrúösfiröi,
lést í Landakotsspítala 19. þ.m.
Útför hennar fer fram frá Búöakirkju Fáskrúösfiröi föstudaginn 28.
september kl. 2.
Jón S. Einarsson
Helga Einarsdóttir
Þráinn S. Þórarinsson
Óöinn G. Þórarinsson
Edda Þórarins Stefánsdóttir
Sjúkrasamlagi Reykjavíkur, og
þekktur borgari. Þau Rannveig
felldu hugi saman. h. 29. sept. 1934
gengu þau í hjónaband, og þurfti
hvorugt að sjá eftir því, svo
samhent sem þau urðu um flesta
hluti. Þeim varð tveggja barna
auðið. Þau eru: Magnús bankarit-
ari, kvæntur Kristínu Birnu Sig-
urbjörnsdóttur, og eiga þau tvær
dætur; Camilla Lydia, gift Vern-
harði Guðmundssyni húsasmíða-
meistara, þau eiga tvo syni og
fjórar dætur. Áður en Ágúst
kvæntist eignaðist hann dótturina
Lydíu Eddu. Hún er gift Jóhanni
Erlendi Óskarssyni bókara. Þau
eiga tvær dætur. Oft hef ég dáðst
að því hve gott var á milli
Rannveigar og Lydiu Eddu, en
skrítið getur það varla talist þar
sem um tvær mannkostamann-
eskjur var að ræða. Mann sinn
missti Rannveig h. 10. júlí 1964.
Varð hann henni slíkur
harmdauði að hún treysti sér ekki
til að dvelja alla daga inni á
heimilinu, og fór því út að vinna. í
fjölda ára var hún starfsmaður á
Hótel Borg, og hygg ég að hús-
bændur og hjú hafi mátt vel við
una. að minnsta kosti þekkti ég vel
samviskusemi og húsbóndaholl-
ustu þessarar konu. Enda hverfur
hún ekki af Borginni fyrr en hún
er farin að heilsu. í fyrra haust
höfðum við Rannveig verið ná-
grannar í 27 ár. Mér eru enn í
minni fyrstu kynni okkar. Ég var
að fara með rusl út í tunnu, þá
nýflutt í húsið nr. 12 við Hæðar-
garð, þegar þessi brosleita kona
sem þar var komin sömu erinda
ávarpar mig eitthvað á þessa leið:
„Með leyfi, er þetta ekki frúin
hans Axel Sveins? „Ávarpi af
þessu tagi var ég satt að segja ekki
vön, enda voru þá ýmsar kurteisis-
venjur að fara úr tísku. Allir
landsmenn teknir að þúast, og
frúarnafnið úr sögunni, nema þá í
utanáskrift á póstkortum. Er nú
ekki að orðlengja það, að upp úr
þessum kynnum spratt vinátta
milli heimila okkar, sem haldist
hefur æ síðan. Varla leið sá dagur
að ekki færi einhver af mínu fólki
út á nr. 14. En Rannveig kom ekki
eins oft til okkar sem ekki var von.
Á fyrstu árunum í Hæðargarði
rak hún smáfyrirtæki á háaloft-
inu, og var í senn forstjóri þess og
iðnverkamaður. Þar var oft glatt á
Hjalla. Ég vissi um ungling sem
þangað fór oft með námsbækur
sínar og las þá gjarnan upphátt
fyrir þessa vinkonu okkar. Ef
raddir sem boðuðu gestkomu
heyrðust neðan úr anddyrinu, var
hún óðar komin niður háalofts-
stigann að hella upp á könnuna.
Þó heyrðist aldrei að hún skilaði
ekki netunum sínum til kaupanda
í tæka tíð. Spilamennska var
mikið stunduð hjá þeim Ágústi.
Maðurinn minn var oft fjórði
maður þar. Og oft var móður
minni háaldraðri boðið í þennan
skemmtilega selskap. Það var eins
og aldursmunur þurrkaðist út
þegar komið var inn í þetta hús. Á
afmælum og öðrum tyllidögum
var alltaf mikið um að vera. Þau
hjónin áttu einhver kynstur af
vinum og venslafólki, og skorti þá
ekki fjörugar umræður og létt
hjal. Og húsfreyjan, hún var
hrókur alls fagnaðar. Eftir að
Ágúst hvarf af sjónarsviðinu,
breyttist margt. En Rannveig var
alltaf sama gestrisna konan fram
í andlátið. Hún var alveg einstök
móðir sem studdi börn sín með
ráðum og dáð. Ævisaga Rannveig-
ar Thajll, er saga vammlausrar
konu. Allt dagfar hennar ein-
kenndist af trúmennsku, fórnfýsi
og glaðlegu viðmóti. Og þótt ég
sakni nú vinar í stað, þá veit sá
sem allt veit, að vel ann ég henni
hvíldarinnar, úr því sem komið
var. Og gott þætti mér að vita af
henni í björgunarliðinu þegar ég
kem yfir álinn.
Útför hennar fór fram frá
Bústaðakirkju föstudaginn 20.
sept. s.l.
Vandamönnum hennar og vin-
um eru hér með sendar samúð-
arkveðjur.
A.M.
Minning:
Halldór Sigurjónsson
frá Grundarfirði
Þegar ég var í Grundarfirði
kynntist ég Bár-bræðrunum.
Þeir voru hjá okkur í vegavinnu,
maðurinn minn var verkstjóri, og
þeir voru bílstjórar. Mér er óhætt
að fullyrða að manninum mínum
+
Sonur okkar
ÞORVALDURWAAGFJORD
er lést af slysförum á Fjaröarheiöi þ. 16. september, veröur
jarösunginn frá Garöakirkju fimmtudaginn 27. september kl. 2.
Fyrir hönd vandamanna,
Bertha M. Grímsdóttir Jón Waagfjord.
Holtsbúö 18, Garöabas.
+
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaðir og afi
HJÁLMAR SVEINBJORNSSON,
múrarameistari,
Vitaatíg 16, Reykjavík,
andaöist í Landspítalanum, föstudaginn 21. sept.
Útför hins látna verður gerð frá Hallgrímskirkju, fimmtudaginn 27.
sept. kl. 10.30. ... ,
Jónína G. Jónsdóttir,
Halla G. Hjálmarsdóttlr, Guöjón Skúlason,
Erla Arnardóttir,
Helga Guöjónsdóttir,
Jóna Guójónsdóttir.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
GÍSLI GUÐMUNDSSON,
Hvalsnesi,
verður jarösunginn frá Hvalsneskirkju laugardaginn 29. september
kl. 2.
Guörún Pólsdóttir
og dœtur.
+
Innilegt þakklæti færum viö öllum þeim sem sýnt hafa okkur
samúö og hluttekningu viö andlát
ÞÓRÐAR INGA EYVINDS,
kennara.
Elísabet Helgadóttir
Helgi Eyvinds Sigurrós Halldórsdóttir
Magnea Ingibjörg Eyvinds Sæmundur Runólfsson
Elín Anna Eyvinds Auöur Eyvinds
og sonarsynir.
var vel við þessa ungu menn, sem
voru hjá okkur sumar eftir sumar.
Alltaf voru þeir jafn ábyggilegir,
verklagnir, verkséðir og allt stóð
sem stafur á bók.
Nú þegar annar þessara bræðra
er farinn hinztu ferðina langar
mig að minnast haans með nokkr-
um orðum frá mér og fjölskyldu
minni. Halldór Sigurjónsson hafði
svo margt til að bera hann var
prúðmenni, duglegur að öllu sem
hann gekk að bæði til sjós og
lands og með afbrigðum þrifverk-
ur og reglusamur. í vegaskúrunum
var hann hinn glaðlyndi, hjálpfúsi
vinnufélagi, æfinlega boðinn og
búinn að rétta okkur hönd sem
vorum matseljur þarna, oft við
erfið skilyrði. Dóttir mín sem
aðeins var fimmtán ára var þarna
í tvö sumur við matreiðslu, minn-
ist þess hvað Halli í Bár, eins og
hann var vanalega kallaður, var
góður vinnufélagi. Við þökkum
fyrir góð kynni hjá góðum manni
sem við minnumst alltaf með
hlýju. Því þó hann sé horfinn
sjónum okkar í bili er hann í
rauninni farinn svo ósköp stutt,
aðeins eins og að stíga yfir
þröskuld en komast ekki til baka.
Við eigum öll eftir að hitta þá sem
farnir eru, því Jesú sagði: „Ég lifi
og þér munuð lifa.“ Eiginkonu,
börnum, tengdabörnum, barna-
börnum og öllu venzlafólki send-
um við samúðarkveðjur.
Sérlega kveðju sendi ég Sigur-
jóni mínum, sem sér á bak elsku-
legum syni sem tekinn var við
starfi hans með miklum ágætum.
En þeir eiga eftir að hittast og
sigla saman. Farsællega heilir í
höfn. Guð blessi ástvini Halldórs.
Elisabet Helgadóttir.