Morgunblaðið - 06.07.1962, Blaðsíða 17

Fðsfudagrur B. Jfllf 1*32
MORCVNBL AÐtÐ
17
Jóhanna Jónsdóltir
KjaransstÖðum., Dýrafirði
Ingibjörg Ólafsson
ÞANN 1. þ. m. andaðist hér í
borg frú Jóhanna Jónsdóttir,
fyrrverandi húsfreyja á Kjar-
ansstöðum við Dýrafjörð. Þar
vestra v^rður hún nú lögð til
hinztu hvíldar í dag.
Með Jóhönnu er gengin mikil
húsfreyja og móðir, sem frá-
bært ævistarf hefur af höndum
leyst.
Hún var fædd á Þingeyri við
Dýrafjörð þann 17. 9. 1885 og
voru foreldrar hennar hjónin
Guðný Halldórsdóttir og Jón
Helgason. Sex voru börn þeirra
og er nú aðeins eitt eftir á lífi:
Halldór, fyrrv. bóndi á Arn-
gerðareyri við Djúp, nú búsett-
ur hér í Reykjavík.
Jón Helgason andaðist með-
an börn hans voru enn ung.
ólst Jóhanna eftir það upp hjá
Jensínu ólafsdóttur á Þing-
eyri. Um 1906 giftist hún Frið-
finni bónda Þórðarsyni á Kjar-
ansstöðum. — Varð hjónaband
þeirra með ágætum, enda sam-
valdar manneskjur að mann-
kostum.
Þau eignuðust 13 börn. Son,
Öskar að nafni, misstu þau ung-
an óg einnig dóttur, er Sigríð-
ur hét. Uppkomna syni, Þórð
— Vib tökum ekki
Framhald af bls. 10.
: sinna og rödd hans gælir við
minninguna um grænar grun
ir liðinr.a daga.
1 — Það er einkennilegt, að
(þessi plata skuli aldrei hafa
verið leikin í útvarpinu, seg
ir Birgir, þegar Dylan Tomas
var á ferð um Bandaríkin,
stóð fólk bókstaflega á önd-
inni af hrifningu.
| Enn sitjum við langa stund
og ræðum saman, á milli
þess, sem við leikum hljóm-
plötur, en af þeim á Birgir
sannarlega nóg, með verkum
allt frá 16. öld til dagsins í
dag. Við hlustum á kafia úr
symfóníum eftir Beethoven
og Brahms og kafla úr óper-
um eftir Wagner. Undrahátal
ararnir, sem ekkert fær trufl
að, nema skemmdir í plötun
um, en það er fyridbrigði,
sem er óþekkt að Öldugötu
13, bera okkur tóna meistara
verkanna í sinni fullkomn-
ustu mynd.
— Mér finnst að flestu
leyti betra að hlusta á tón-
verkin úr þessum hátöluruni.
en í beztu hljómleikahöllum,
segir eigandinn.
Þegar blaðamaðurinn geng
ur út úr húsinu nr. 13 við
Öldugötu, þar sem Birgir Guð
geirsson á heima með öllum
plötunum sínum, heyrir hann
enn hásan andardrátt Salome
þegar hún bíður eftir því, að
henni sé fært höfuð Jóhann
esar skírara á silfurfati og
enn ómar örlítið rám, en þó
syngjgndi og hljómfögur,
rödd Dylan Thomas, þegar
hann storkar dauðanum, sem
þó sótti snillinginn heim, að
eins 38 ára gamlan, í líki
viskýflösku. GG.
— Borgarstjórn
Frahald af bls. 8
kröfum tímans. Að sínu áliti
kvað borgarstjóri það* útilokað,
að BÚR sé rekin með því að
útsvörum sé jafnað niður á
borgarbúa til þess að standa
undir halla hennar. Enda þótt
BÚR hafi verið mjög vel
stjórnað teldi hann einnig úti-
lokað, að hún geti starfað á-
fram, ef einkaútgerðinni reyn-
jst það um megn.
Enn urðu nokkrar umræður
um þetta mál, en að lokum
samþykkti borgarstjórn tillögu
borgarstjóra um frávísun á til-
lögum framsóknarmanna og
kommúnista með 9 atkvæðum
gegn 6.
og Sigurlina, misstu þau í sjó-
inn með vélbátnum Hilmi frá
Þingeyri, þann 27. 11. 1943.
Voru þeir báðir vélstjórar og
mestu efnismenn. Óskar, sonur
þeirra, sem var garðyrkjumað-
ur, varð bráðkvaddur á Þing-
eyri fyrir um hálfu öðru ári.
Hin átta eru þessi: GuðmUnd-
ur, pípulagningameistari í Rvík,
kvæntur Áslaugu Magnúsdótt-
ur; Dagrún, gift Karli Guðjóns-
syni, útvarpsvirkja í Keflavík;
Friðgerður, gift Þorsteini Þor-
kelssyni, skrifstofustjóra í Rvík;
Sigurður, bóndi á Ketilseyri
við Dýrafjörð, kvæntur Björn-
fríði Magnúsdóttur; Hermann,
vélstjóri að Helgastöðum í Mos-
fellssveit, kvæntur Kristínu
Guðmundsdóttur; Guðjón, vél-
stjóri í Rvík, kvæntur Svövu
Guðbergsdóttur; Gunnar, kenn-
ari á Þingeyri, kvæntur Rann-
veigu Guðjónsdóttur; Elís Kjar-
an, bóndi á Kjaransstöðum,
kvæntur Karítas Jónsdóttur.
Auk þessara barna sinna áttu
þau hjón fósturdóttur, Huldu
Dýrfjörð Jónsdóttur, sem þau
tóku á 1. ári og ólu upp. Hún
er nú búsett -kona í Reykjavík,
gift Agnari Karlssyni. Niðjar
Jóhönnu eru 44 á lífi.
Árið 1950, þann 15. febrúar,
missti Jóhanna mann sinn.
Bjó hún eftir það með sonum
sínum óskari og Elís í nokkur
ár. Þegar Elís kvæntist og tók
við jörðinni fluttist Jóhanna til
Þingeyrar. Þá hafði hún verið
húsfreyja á Kjaransstöðum í
full 50 ár. Eins og að líkum
lætur lá Jóhanna ekki í trefla-
öskjum um dagana. Látlaust
strit og sængurlegur á hverju
ári var hennar hlutskipti á
blómaskeiðinu. Samt ætla ég,
að ekki margar konur hafi
haldið blóma sínum öllu lengur
en Jóhanna. Prýðilega ásigkom-
in var hún enn og kvenna létt-
ust á fæti við Dýrafjörð, þegar
ég kynntist henni, og var hún
þá að verða sextug. Þungur
harmur var um það leyti að
henni kveðinn, því að þá missti
hún synina tvo. Lítt lét hún
samt á sér sjá. Og mun heilsu
hennar ekki hafa farið veru-
lega að hraka, fyrr en eftir síð-
asta áfallið, er hún svo svip-
lega varð á bak að sjá synin-
um óskari, sem hún bjó með á
Þingeyri. Upp frá því mun
henni lika hafa fundizt hér nóg
lifað.
Jóhanna var frábær dugnað-
arkona og ráðdeildarsöm. Hrein
skilin var hún og hispurlaus,
lund létt og gamansöm og var
svo allt til enda, þótt mjög
væri hún þjáð undir lokin.
Þegar litið er yfir líf hennar
og ævistarf má áreiðanlega
kalla hana hetju.
Fyrir ástvini hennar „falla
nú vötn öll til Dýrafjarðar“, og
votta ég þeim innilega samúð
amína.
Þorsteinn Björnsson.
ÞEGAR ég sá dánarfregn Ingi-
bjargar Ólafsson fyrir skömmu,
komu fram í huga minn ýmis
atvik úr lífi mínu þegar ég kynnt
ist henni fyrst. Haustið 1920
lagði ég leið mína út fyrir land-
steininn og sigldi til Kaupmanna
hafnar. Var ég þá um tvítugt.
Það þótti mesta undur að ung
sveitastúlka skyldi þora að fara
svona langa leið en hugurinn
bar mig hálfa leið. Og svo átti
ég trúaða móður, sem bað fyrir
mér. Ég átti líka bróður sem var
að stunda verkfræðinám, við
Háskóla í Kaupmannahöfn, sem
var mér góður bróðir. En þegar
ág fyrst kynntist frk. Ingibjörgu
Ólafsson, hvarf öll leiðindi og
kvíði, sem sóttu á mig fyrstu dag
ana í þessari stóru ókunnu borg.
Ingibjörg Ólafsson var þá bú-
sett í Kaupmannahöfn og starf
aði í K.F.U.K. Var hún elsk-
uð og virt af öllum, sem hana
þekktú. Þessi rólega tigna fram-
koma hennar, bar þess ljósastan
vottinn að hún tilheyrði konung
i'num Kristi og hún starfaði í
hans nafni. Hún útvegaði mér
atvinnu í K.F.U.K. og varð það
mín mesta farsæld í lífinu að
kynnast þeim félagsskap. Það
var jafnan sem mitt heimili ár-
in sem ég dvaldi í Höfn þótt ég
stundaði atvinnu annarsstaðar.
Við vorum 3 íslenzkar stúlkur,
sem Ingibjörg Ólafsson útvegaði
atvinnu ‘í K.F.U.K. þetta sama
haust. Hún var okikur eins og
besta móðir, talaði við okkur um
okkar áhugamál og ráðlagði okk
ur heilt og leiðbeindi olkkur, að
stefna að réttu marki, hafa Krist
fyrir Okkar leiðarljós, og leið-
toga. Ég er sannfærð um að hún
hefir verið útvalin af Guði til
þess að vinna að þessum málum,
sem fjölda mörgum öðrum. Því
vil ég minnast þessarar góðu
merku konu, með þakklæti og
virðingu. Þakklæti til Guðs,
gjafarans allra góðra fyrir það
að fá að kynnast þessari trúuðu
gáfuðu og merku konu. Eg vil
samgleðjast henni að nú er hún
komin á land lifenda, þar. sem
enginn umbreytingar skuggi er,
en trúin er allt í öllu. í Hebr.
11. 1. stendur. En trúin er full
vissa um það, sem menn vona,
sannfæring um þá hluti sem eigi
er auðið að sjá. En nú er það mín
trú að hún sé búin að sjá dýrð
lega hluti. Blessuð sé minning
Ingibjargar Ólafsson.
Margrét Konráðsdóttir.
Borg Skagaströnd. Á
IZöaum flutt skrifstofur
okkar frá Lindargötu 9 í verksmiðjubyggingu okkar
við Köllunarklettsveg.
Sjmanúmer er óbreytt 35350
H.f. SANITAS
við Köllunarklettsveg.
<ontineníal
Hinir eftirsóttu þýzku hjólbarðar.
Sterkir — Endingarcnóðir
w ~
Avallt til í öllum stœrðum, nýjar
sendingar koma með hverri skipsferð
CONTINENTAL hjólbarðar fást aðeins
hjá okkur,
Önnumst allar hjólbarðaviðgerðir með
fullkomnum tækjum.
Sendum um aTlt land.
✓
Cúmmívinnustofan hf.
Skipholti 35 — Reykjavík — Sími 18955.