Iðjuþjálfinn - 01.06.1997, Síða 9

7
áttuhópur innan IÞÍ hefur því verið starf-
andi næstum frá upphafi. Á aðalfundi fé-
lagsins, í mars síðast liðnum var samþykkt
að ganga til samstarfs við Háskólann á Ak-
ureyri og hefur verið ákveðið að þar verði
sett á stofn námsbraut í iðjuþjálfun. Undir-
búningur er í fullum gangi þessa dagana.
Töluverður hópur af fólki hefur þegar skráð
sig og ég fæ símhringingar næstum daglega
núna, þar sem áhugasamir eru að afla sér
upplýsinga um væntanlega námsbraut. Það
eru svo sannarlega spennandi tímar fram
undan, segir Hope.
Framtíðarsýn
Það er víðar en á íslandi að iðjuþjálfa vantar til
starfa. Erlendis er iðjuþjálfun emnig tiltölulega
ung starfsgrein efmiðað er við aðrar hefðbundn-
ar heilbrigðisgreinar.
- Starfsvettvangur iðjuþjálfa hérlendis
hefur, að mínu mati breyst of lítið þessi tutt-
ugu ár sem liðin eru frá stofnun IÞÍ, þó nú
virðist sem breytingar séu í nánd. ísland er á
eftir á þessu sviði, aðallega vegna þess að of
lítið framboð hefur verið á iðjuþjálfum. Þeir
sem hér starfa, anna engann veginn þeirri
eftirspurn sem er á iðjuþjálfun. Ástæðan er
auðvitað sú að hér er ekki starfræktur skóli
fyrir iðjuþjálfa. Þetta er einnig á vissan hátt
eðlilegt þar sem iðjuþjálfun er tiltölulega
ung starfsgrein. Hluti af skýringunni hlýtur
líka að vera sá að laun iðjuþjálfa eru lág og
það er ekki hvetjandi íyrir ungt fólk. Það er
mikil þörf á iðjuþjálfum í heilsugæslunni, í
skólakerfinu og það þarf að efla þátt for-
varna í samfélaginu í heild svo dæmi séu
nefnd. Útskrifaðir iðjuþjálfar sem skila sér
heim til íslands anna ekki þeirri þörf sem
fyrir er. Ég hef ekki tölur yfir þá sem stunda
nám í iðjuþjálfun erlendis. Það er afar erfitt
fyrir okkur að fylgjast með hve margir eru í
námi hverju sinni, nema að fólk láti vita af
sér.
Það vantar iðjuþjálfa víðar en hér, til
dæmis í Bandaríkjunum er iðjuþjálfun ein af
tíu mest vaxandi starfsgreinum. Þörfin fyrir
iðjuþjálfa er alltaf í umræðunni á fulltrúa-
þingum WFOT. Talað er um að sum stærri
lönd, eins og Bandaríkin séu að fá til starfa
iðjuþjálfa frá öðrum löndum og auglýsa gull
og græna skóga í því skyni.
Eftir því sem iðjuþjálfum fjölgar þá verð-
um við öflugra fagstéttarfélag og færari til
þess að taka að okkur æ fjölbreyttari verk-
efni og tryggja okkur í sessi meðal heibrigð-
isstétta á íslandi. Við þurfum að vera vak-
andi fyrir nýjum tækifærum og óhrædd við
að taka frumkvæði á þeim sviðum þar sem
sérþekking okkar kemur að gagni. Nú, þeg-
ar námsbraut í iðjuþjálfun er í augsýn verð-
ur sú framtíðarsýn raunhæfari að hér mun
verða starfandi vaxandi hópur vel mennt-
aðra iðjuþjálfa sem mun vinna að heill og
heilsu þjóðarinnar og láta til sín taka á sem
breiðustum vettvangi, segir Hope að lokum.
Þóra Leósdóttir -Sigríður Gísladóttir
Heyrnar- og talmeinastöð
íslands
Háaleltlsbraut t • 105 Reykjavík