Morgunblaðið - 20.03.2003, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 20.03.2003, Blaðsíða 37
UMRÆÐAN 36 FIMMTUDAGUR 20. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ LJÓÐLÍNAN að ofan úr kvæð- inu Ísland eftir Jónas Hallgrímsson minnir okkur á, að Ísland er yfir- leitt gjöfult börnum sínum til lands og sjávar, þó að harðæri dynji stundum yfir. Verri eru þó móðu- harðindi af manna völdum, en þau dynja yfir landslýð, þegar stjórn- arfarið er slæmt. Slíkt getur hæg- lega gerzt, ef þjóðin velur meiri- hluta til Alþingis, sem ekki áttar sig á mikilvægustu undirstöðu hag- sældarinnar, hagvextinum. Það er margsannað, að almannahagur á miklu meira undir því að stækka kökuna, sem til skiptanna er, en að færa sneiðarnar á milli með við- komu í ríkissjóði. Aukin skattlagn- ing á einstaklinga og fyrirtæki dregur að jafnaði úr hagvexti, og góðir stjórnmálamenn hafa að leið- arljósi við efnahagsstjórnina, að aðgerðir þeirra efli hagvöxtinn fremur en hitt. Hagfelldast er efna- hagslífinu, að samneyzlan sé í lág- marki og einkaframtak í sam- keppni sjái um sem flesta þætti í þjóðfélaginu. Þó verða stór þjón- ustusvið væntanlega lengi kostuð af ríkinu hér á landi, enda samstaða í þjóðfélaginu um jafna aðstöðu allra til grunnþátta, eins og sjúkra- hússþjónustu og menntunar. Hins vegar er engan veginn sama, hvernig fjár er aflað til að standa straum af kostnaði við ríkisrekst- urinn. Er í því sambandi aðalatriði, að allir standi jafnir gagnvart skattheimtunni og að hún virki sem minnst hamlandi á framtak ein- staklinga og fyrirtækja. Þessu má ná með einu skattþrepi á einstak- linga til að draga sem minnst úr hvatanum til að leggja sig fram. Umsamin lágmarkslaun, bætur og lífeyrir, ættu hins vegar að njóta skattfrelsis. Tekjutengingar bóta virka í raun sem sérstakur jaðar- skattur á hærri laun, og er nóg að gert í þeim efnum. Hagvöxtur Þrjár eru forsendur hagvaxtar, þ.e. sparnaður, fjárfestingar og framleiðniaukning. Á kjörtímabilinu, sem nú er að ljúka, hefur sparnaður aukizt mik- ið. Munar þar mest um aukinn líf- eyrissparnað og aukið framboð á verðbréfum hvers konar. Sparnað- ur dregur úr verðbólgu og eykur framboð á fjármagni til fjárfest- inga. Sparnaður hefur áhrif til lækkunar vaxta, sem er hagvaxt- arhvetjandi. Lág verðbólga og miklar fjárfestingar eru nauðsyn- leg fyrir langtíma hagvöxt. Að for- göngu núverandi ríkisstjórnar hef- ur Alþingi á þessu kjörtímabili samþykkt mestu framkvæmdir Ís- landssögunnar. Til þess hefur þurft að standa í ístaðinu. Andstæðingar ríkisstjórnarinnar hafa raunar nokkrir stutt þær heilshugar, en aðrir með semingi, og sumir jafnvel dregið lappirnar fram á síðustu stundu. Úrtölufólkið, sem jafnvel gegnir lykilhlutverki hjá stjórnar- andstöðuflokkunum, er afar ólík- legt til, svo að ekki sé fastara að orði kveðið, að hafa forystu um stórvirki né nokkuð það, sem um munar fyrir hagvöxtinn. Fái það völdin, mun ríkisstjórn þess koma á koppinn nokkrum gæluverkefnum á kostnað ríkisins, en þó vart duga til annars en að auka álögur á þá þjóðfélagshópa, sem ekki eru þeim þóknanlegir. Afturhald, sem sér fjandann í hverju horni, skortir þrek til að stjórna í anda öflugs hagvaxtar, sem gerir kleift að lækka skattbyrðina í framtíðinni. Með hagvextinum aukast tekjur ríkissjóðs, þrátt fyrir að almenn- ingur haldi eftir stærra hlutfalli af tekjum sínum. Undirstaða framleiðniaukningar, sem er ein af undirstöðum hagvaxt- ar, eru tækniframfarir og aukin vélvæðing á öllum sviðum. Tækni- framfarir eru reistar á góðri grunn- þekkingu og getu og vilja til að til- einka sér nýjustu þekkingu á sviði tækni og viðskipta. Öflugt mennta- kerfi með tengsli við atvinnulífið er framleiðniaukningu nauðsyn ásamt fjárfestingum í búnaði, sem skilar hámarks afköstum á hverjum tíma. Evrópusambandið Það kann að þykja óviðeigandi að nefna ESB, þegar umræðuefnið er hagsæld. Það er staðreynd, að í sjálfstæði þjóðar er gríðarlegur kraftur fólginn, sem virkja má á öll- um sviðum þjóðfélagsins. Órækur vitnisburður um þetta er Íslands- saga síðustu aldar. Með fyrsta inn- lenda ráðherranum tók þjóðin stökk fram á við. Hún var þá langt á eftir þjóðum V-Evrópu og N-Am- eríku í lífskjörum. Beztu lífskjör í heimi eru Íslendingum nú innan seilingar, ef landsfeðurnir lág- marka afskipti sín af efnahagslífinu og miða aðgerðir sínar almennt við að hámarka hagvöxtinn. Í ESB er hagvöxtur hins vegar sáralítill. Evrópubankinn í Frankfurt mundi taka lítið sem ekkert mið af efna- hagsástandinu á Íslandi við vaxta- ákvarðanir sínar, þó að Ísland gengi í ESB og tæki upp evru. Hér gæti því geisað stjórnlaus verð- bólga eða samdráttur eftir árferði. Seðlabanki Íslands hefur þá einu stefnu að varðveita stöðugleikann á Íslandi. Í ESB er víða landlægt hræðilegt atvinnuleysi, og íslenzk stjórnvöld hefðu lítið svigrúm til að sporna við því hér eftir inngöngu. Í Bandaríkjunum hefur verið og mun áfram verða mun meiri hag- vöxtur og þar af leiðandi minna at- vinnuleysi en í „gömlu Evrópu“. Þar liggja og öryggishagsmunir Ís- lands, og þangað er unnt að sækja mikil viðskipti. Allt bendir til, að hagvextinum á Íslandi sé hollara að efnahagslífið dragi dám af Banda- ríkjunum en af Evrópusamband- inu. „…og hag- sælda hrím- hvíta móðir…“ Eftir Bjarna Jónsson „Allt bendir til, að hag- vextinum á Íslandi sé hollara að efnahagslífið dragi dám af Bandaríkjunum en af Evrópusambandinu.“ Höfundur er verkfræðingur. FRIÐRIK Arngrímsson, fram- kvæmdastjóri LÍÚ, skrifaði nýlega grein „Samtök iðnaðarins og Sam- fylkingin“ í Morgunblaðið þar sem hann gerir að umtalsefni grein und- irritaðs ,,Aðgát skal höfð í nærveru sjávar“ í Fréttablaðinu 4. mars, þar sem fjallað er um tillögu Samfylk- ingarinnar um breytingar á stjórn- kerfi fiskveiða (sjá www.si.is). Já- kvætt er að Friðrik viðrar hugleiðingar sínar um þessi mál þótt af þeim megi ráða að útskýra megi betur af hverju iðnaðurinn tekur þátt í umræðu um breytingar á stjórnkerfi fiskveiða. Í framhaldi af því má einnig vekja athygli á meg- ininntaki greinarinnar sem hann horfði alfarið fram hjá í grein sinni. Rekja má þátttöku SI í Evrópu- umræðunni aftur til sjöunda áratug- arins þegar iðnaðurinn var fylgjandi aðild Íslands að EFTA. Á fyrri hluta tíunda áratugarins studdi iðnaður- inn aðild Íslands að EES-samningn- um, sem hefur leitt til mikilla og já- kvæðra breytinga á íslensku þjóðfélagi og starfsskilyrðum iðnfyr- irtækja. Samt er enn langt í land með að starfsskilyrðin í samkeppn- isgreinum séu jafngóð og erlendra keppinauta. Mestu munar að við not- umst enn við litla mynt sem fylgir mikill kostnaður. Eftir reynslu und- angenginna ára af krónu fljótandi á gjaldeyrismarkaði telja fleiri og fleiri að krónan sé til óþurftar og sjálfstæð peningastjórn ekki sú töfralausn sem margir trúðu. Krón- unni fylgja háir vextir og óvissa um gengisþróun og afkomu. Flest fyr- irtæki í samkeppnisgreinum vilja því að evran verði tekin upp sem lög- eyrir á Íslandi. Evrópuumræða Samtaka iðnaðar- ins hefur því verið að færast í þá átt að kanna forsendur og afleiðingar ESB-aðildar og upptöku evrunnar. Stefna SI hefur verið að hvetja til vandaðrar og fordómalausrar um- ræðu um alla þætti málsins. Skipu- lag stjórnkerfis fiskveiða er þar eng- in undantekning, sérstaklega þar sem margir telja núverandi fyrir- komulag stærsta ásteytingarstein ESB-aðildar. Forsætisráðherra hef- ur áréttað þá skoðun sína margoft að við getum ekki gengið í ESB nema yfirráð okkar yfir auðlindinni séu tryggð. Hann og útvegurinn hafa tal- ið að til þess að ESB-aðild komi til greina verði ESB að breyta fisk- veiðistjórnunarkerfi sínu. Skoðun þeirra er að alls ekki megi hrófla við núverandi fyrirkomulagi okkar. Ekki eru allir sammála því. Iðnaðurinn getur ekki til lang- frama staðið undir þeim mikla fórn- arkostnaði sem núverandi ástand skapar samkeppnisgreinunum. Iðn- aðurinn styður því að stjórnkerfi fiskveiða verði endurskoðað ef það gerir þjóðinni kleift að ganga í sam- bandið þannig að allir geti við unað. Árið 1997 lagði hagvaxtarnefnd SI fram tillögu um breytingu á stjórn- kerfi fiskveiða. Samfylkingin hefur nú lagt fram svipaðar tillögur í sinni stefnuskrá og ber að fagna því að stjórnmálahreyfing taki undir með sjónarmiðum iðnaðarins. Grein mín benti á að umræðan þarf líka að snúast um hagsmuni sjávarútvegsins. Af því tilefni var lagt til að útgerðum, sem flestar hafa keypt sinn kvóta, yrði bættur skað- inn. Þótt það sé lagalegt álitaefni hvort útgerðir eigi bótarétt ef þær eru sviptar kvótaeign má réttlæta slíkt á grundvelli kenningar Hern- ando deSoto um áhrif veðhæfra eigna á hagvöxt. Á þetta atriði minn- ist Friðrik ekki einu orði í umfjöllun sinni og slítur setningar jafnvel í sundur í tilvitnunum þannig að það grundvallaratriði kom ekki fram í umfjöllun hans. Þá er til í velferðarhagfræði fræg hugmynd Vilfreds Pareto um að hver breyting á skiptingu gæðanna, sem hafi það markmið að hámarka velferð þjóðfélagsins, verði ekki á þann veg að hagur heildarinnar sé aukinn á kostnað einstakra hópa. Tryggja þarf að breytingar til að auka þjóðarhag verði ekki á kostnað tiltekins hóps eða hópa. Í anda þessa var bent á mögulega neikvæða af- leiðingu þess að svipta útgerðir kvóta og að athuga þyrfti að bætur kæmu í staðinn, t.d. í formi skattaaf- sláttar á móti fyrningu ef sú leið verður fyrir valinu. Hóflegar skatt- greiðslur í sjávarútveg voru nefndar til að sýna að fórnarkostnaður þjóð- arinnar yrði ekki mikill ef tíma- rammi fyrninga er langur. Útvegsmenn þurfa að sýna skiln- ing á að SI veki máls á atriðum er varða starfsskilyrði þeirra beggja. Iðnaðurinn, sem stendur undir fjórð- ungi af verðmætasköpun í landinu, hefur of lengi mátt þola að vera oln- bogabarn og búa við léleg starfsskil- yrði. Fyrir það hefur vöxtur og við- gangur iðnaðarins liðið sem endurspeglar fórnarkostnað fyrir- tækja í greininni. Útvegurinn og sumir stjórnmálamenn hafa vanrækt að sinna eðlilegum kröfum forystu- manna iðnfyrirtækja um nauðsyn þess að skapa þeim sambærileg starfsskilyrði og keppinautunum, sem mun líka gagnast útveginum. Í upplýstu samfélagi er mikilvægt að hvetja til uppbyggilegrar um- ræðu. Að bregðast við slíku með ásökunum er ekki ábyrg afstaða. Að- eins með opinskárri umræðu getum við átt möguleika á að sættast á skynsamlegar lausnir sem tryggja hag einstakra hópa í þeirri sjálf- sögðu viðleitni að bæta hann fyrir heildina. Hagsmunir sjávarútvegs og iðnaðar Eftir Þorstein Þorgeirsson Höfundur er hagfræðingur SI. „Skyn- samlegar lausnir tryggja hag einstakra hópa og bæta hann fyrir heildina.“ Bikiní - BCD skálar Sundbolir Strandpils COS Undirfataverslun • Glæsibæ • S: 588 5575 HÓTEL BORGARNES Sími 437 1119 hotelbo@centrum.is  Árshátíðir Ráðstefnur Fundir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.