Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1947, Blaðsíða 29

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
409
4» 4V <-
Köllun þeirra og hlutverk er sjálfs-
fórn og hefur sín laun '% sjer fólgin.
Vera má aö þetta hafi mint mig
ósjálfrátt á jólin í sveitinni. Þar verö-
ur maöur aö vinna öll sín daglegu
störf þótt jól sje. Það þarf aö gefa
skepnunum og mjalta kýrnar. Og því
fylgir einhver innri ólýsanleg gleöi,
aö velja þá besta lieyiö handa hverri
skepnu.
Svo kemur jólagrauturinn og hinar
fátœklegu jólagjafir, sem þó eru dýr-
mætari en gjafirnar % borginni, vegna
þess að þær eru gefnar af góöum hug
og mótteknar meö þakklœti og gleöi.
En þó fanst mjer sú stund hátíöleg-
ust þegar hátíöinni inni var lokiö og
komiö aö háttatíma, en maöur fór
út til þess aö gœta þess hvort allar
skepnurnar heföi fengiö nóg. Veöriö
var bjart og stjörnur himinsins tindr-
uöu i þúsundatáli. Ein á meöál þeirra
var Betlehems stjarnan. Maöur gekk
úr fjósi í hesthús og úr hesthúsi í fjár-
liús. Alls staöar var ró og friöur. Öll-
um skepnunum leiö vel. Og þá var
manni andleg þróun aö þvi aö standa
ofurlitla stund inst í garðanum, teyga
aö sjer ilminn af angandi heyi og
hlusta á jórtriö í kindunum, sem var
alveg eins og í Bethléhem fyrir nœr
2000 árum. Þá stund leiö manni bet-
ur en nokkuru sinni áöur. — L.
Hvað merkja jólagreinarnar?
Kirsiberjatrjeö
ÞEGAR þau Josep og María voru á
leið til Betlehem fóru þau fram hjá
kirsiberjatrje, sem var hlaðið berja-
klösum. Maríu langaði í berin og
bað Josep að ná í þau fyrir sig, en
hann afsagði það með öllu. Þá beygði
trjeð greinarnar niður að Maríu, svo
að hún gæti sjálf náð i berin.
Það er siður meðal Tjekka og
Slava, að taka grein af kirsuberja-
trje á haustin og geyma liana í
vatni, í þeirri von að hún hlómgist
um jólin- Var það trú þar, að
blómgvaðist greinin á jólunum, þn
ætti sú stúlka, srm hafði hugsað um
hana og hlúð að lienni, að giftast á
komandi ári.
Krislþyrnir
HANN sprettur á veturna og ber á-
vöxt um það leyti, sem annar gróð-
ur liggur í dái. Binir fornu Róm-
verjar notuðu hamt til skreytingar á
miðsvetrarhátið smni, sem haldin
var um jólaleytið til heiðurs guðin-
um Saturnus, sem var guð jarðar-
gróða. Þeir trúðu því, að Saturnus
ljeti hann spretta á veturna og sendu
greinar af honum til vina og vanda-
manna, sem ósk um góða framtíð.
I kristninni hefur hann fengið
aðra merkingu, eins og náfnið bendir
til. Hann er b;rði tákn lífsins og
minnir jafnframt á það að Kristur
var krýndur þyrni kórónu, og ber
hans eru eins og blóðdropar, og tákna
blóð Krists undan þyrnikórónunni.
Jólarósin
MEÐ fjárhirðunum í Betlehem, sem
birtur var fagnaðarboðskapurinn
um fæðingu Jesú, var litil stúlka,
Fjárhirðarnir fóru iil jötunnar með
gjafir, en liíla stúlkrai átti ekkert til
ao gefa barninu. Hún gekk sorg-
m:rdd á eftir hirðunum, en alt í einu
birlusL henni skmandi cngill og stráði
hvítum rósum fyrir hrtur hennar.
Hún tók fullt fang sitt af þeim og
færði þær Jesú barninu aö gjöf.
Glastonbury þyrnir
GÖMUL sögn hcrmir að Jósep af
Arematia hafi farið til Englands á
gamals aldri og verið fyrsti boðandi
kristninnar þar. Hann settist að í
Glastonbury og reisti þar fyrstu
kirkjuna í Englandi. Hann stakk staf
sínum niður efst á Wyrral-hæð og
stafurinn festi rætur og blómgvaðist
um jólaleytið. Sá viður er nú kall-
aður Glastonbury-þymir og er jóla-
skraut Englendinga.