Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1947, Blaðsíða 6

38C>
LESBÓK MORGUNBI / OSINS
ir nýkomna prestinn á voldugt altari
náttúrunnar, flatt að ofan, með brött-
um, jafnhliða hlíðum að norðan og
sunnan. — Sjera Hallgrímur gengur
niður í fjöruna að stórum steini, er
brimið hefur sorfið. Hann hallar sjer
fram á hann, og sál hans fyllist knýj-
andi bænaþörf. Hann er kominn í
undraháa kirkju, himnarnir oonast
og dýrð Guðs verður honum opinber.
— Hann spennir greipar, biður Guð,
lofar hann og þakkar, en veröldin er
honum langt að baki. Þessi augnablik
verða ekki metin á mælikvarða tím-
ans, þau eru utan tíma og rúms.
Hægt og í hálfgerðri leiðslu gengur
sjera Hallgrímur inn með ströndinni,
möl og sandur skrjáfar við skóna, og
eftir nokkrar mínútur er hann kom-
inn að ánni fyrir austan túnið. Hann
beygir upp með henni. Hún er í raun
og veru dálítill lækur, er minnir hann
á mannsins hraða líf. Þarna er smá-
foss. Hann starir á vatnið, dropana
mörgu, er mynda það. Þeir steypast
fram af fossinum, feigðarfossinum.
Kynslóð eftir kynslóð stefnir sama
skeið. Alt er fallvalt, ekkert á að
treysta, nema kærleika Guðs, er birtist
í Jesú Kristi, frelsara mannanna, sem
fórnaði sjer fyrir þá á krossi.
Og nú man hann augnablik helgað
himinsnáð frá síðasta föstutíma. Hann
hafði gengið út í kirkjuna á Hvalnesi.
Það var á föstudaginn ianga. Það var
hálfrokkið í kirkjunni, en eitt augna-
blik hafði geisli kvöldsólar fallið á
litla Kristslíkanið yfir altarinu. Og
hann hafði þá unnið það heit á hrifn-
ingarstund, að yrkja frelsara sínum
lofsöng, ef hann fengi kallið, sem
hann hafði sótt um. Og nú var sú
bæn hans heyrð.
HANN er kominn að vaðinu á Saur-
bæjaránni, og á heimreiðargötuna, er
liggur niður melinn. Þar er stór, ein-
stakur steinn, heilt Grettistak. Sjera
Hallgrímur sest undir steininn í friði
síðkvöldsins, og hvað eftir annað
sækja á hann sömu orðin:
Pro nobis — crusifixus.
Stundin er komin. Heitið skal efnt:
Upp, upp, mín sál og allt mitt geð,
upp, mitt hjarta og rómur með;
hugur og tunga hjálpi til;
Herrans pínu jeg minnast vil.
Ó Jesú, gef þinn anda mjer,
allt svo verði til dýrðar þjer
Hallgrímssteinn. Saurbær, Akrafjall sem altari í baksýn
Gamalt Kristlíkan í Saurbæjar-
kirkju.
uppteiknað, sungið, sagt og sjeð.
Síðan þess aðrir njóti með.
★
Var þetta augnablik eða eilífð?
Það er byrjað að slá að honum.
Hann finnur til þreytu en óumræði-
legrar sælu.
Hann heyrir kallað og lítur heim.
Hann sjer konu standa á þúfu í miðj-
um Ferstikluvelli. — Hann heyrir
kallað aftur með miklum myndug-
leik: — Hallgrímur----------
Sigurjón Guöjónsson.
MARGRA BARNA MÓÐIR
Kona, sem átti 13 börn, var spurö:
„Hvernig í ósköpunum hefurðu
tíma til að hugsa um öll þessi börn?“
,fÞegar jeg eignaöist fyrsta barniö
haföi jeg ekki tíma til aö hugsa um
neitt annaö, svo hverju skiftir þaö þá
þótt þau sje þrettán?“