Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1935, Blaðsíða 4
396
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
k
KRISTMANN GUÐMUNDSSON:
u
SNJÓFLÓÐ
u
$f|?ÓNDINN á Klettum stóð
úti á túni og svipaðist
um. Það var kyrt veður, mollu-
hríð, en hvinur var í fjöllunum
og boðaði ofviðri.
Langt niðri í dal sást til gang-
andi manns. Ásmundur, bónd-
inn á Klettum, þekti hann.
Þetta var Bárður, einkasonur
hans, sem þenna vetur var í
búnaðarskóla niðri í dalnum.
Eftir hálfa klukkustund mundi
hann vera kominn heim — rjett
í þann mund er jólahátíðin átti
að hefjast.
Klukkan var nú bráðum orð-
in sex og öllum heimilisönnum
var lokið.
Bóndinn á Klettum brosti á-
nægjulega — nú ætlaði hann
að ganga inn og fara í spariföt-
in. En áður en hann gerði það
fanst honum að hann yrði að
fara út í brugghúsið og ná í
eina eða tvær flöskur af ,landa‘.
Sonurinn var nú fullorðinn, svo
að hann gat vel þolað eitt eða
tvö staup. Hann átti líka að
taka við búinu næsta vor.
Á meðan Ásmundur rendi á
flöskurnar hugsaði hann um
framtíð sonar síns, og þá kom
áhyggjusamleg hrukka milli
brúna hans.
Ungur bóndi verður að eign-
ast konu, og áreiðanlega voru
þær ekki margar stúlkurnar í
sveitinni, sem mundu neita því
að verða húsfreyja á Klettum.
En eftir því sem Ásmundur
vissi best, hafði Bárður þegar
valið sjer konuefni. Það var
fóstui-systir hans, fegursta kon-
an í hjeraðinu, hún Lína Sól-
mundardóttir.
En hún var einkennilega und-
arleg stúlka. Það var ekki víst
hvort hún vildi piltinn eða ekki.
Og eftir því sem Ásmundur
fekk best sjeð voru horfurnar
ekki góðar. Hún hafði víst
gleymt því að hún var fátæk
stúlka, og tekin þangað í gust-
ukaskyni þegar foreldrar henn-
ar dóu, og að hún hafði verið
alin þar upp eins og heimilis-
barn.
1 æsku höfðu börnin hvorugt
mátt sjá af öðru, og honum
sjálfum hafði þótt vænt um
telpuna, og í rauninni talið það
sjálfsagt að þau skyldi giftast.
Hún Lína var af gömlum og
góðum ættum, enda þótt for-
eldrar hennar væri fátækir. En
sonurinn á Klettum átti að eign-
ast nóg handa þeim báðum.
Og einmitt þess vegna sárn-
aði Ásmundi það hvað hún var
eitthvað treg. Það voru nú víst
tvö ár síðan að hún varð köld
og kærulaus gagnvart Bárði, al-
veg eins og hún vildi ekki sjá
hann framar.
Máske lagaðist nú alt um jól-
in. Hann hafði ekki orðið var
við það að hún hefði lagt ást á
neinn annan.
GLEIÐINNI heim til bæj-
___ arins staðnæmdist Ás-
mundur. Hvaða gauragangur
var þetta? Það var engu líkara
en verið væri að mala í óhemju
stórri kvörn uppi í hlíðinni.
Þá fölnaði Ásmundur. Já,
það lá við að hann misti flösk-
urnar. Snjóflóð var að koma.
Það hafði hlaðið niður snjó í
viku, og í gær hafði rignt,
svo að öll hlíðin fyrir ofan
Kletta mátti heita ein gljá.
Þarna höfðu snjóflóð komið áð-
ur, en aldrei hafði Ásmundur
sjeð annað eins snjóflóð og nú